[ԵՂԾ ԱՂԱՆԴՈՑ ԵԶՆԻԿԻ ԿՈՂԲԱՑՒՈՅ]

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա

Եւ եթե, որպէս ասենն, զաւրէնս արդարոյն դատաւոր եւ միջնորդ խնդրեաց Յեսուն, անդստին իսկ յաւրինացն բազմապատիկ մահապարտ գտանի՝ զի նախ քան զխաչելութիւնն իւր զբազումս յափշտակեաց։

Եւ ոչ միայն ինքն, այլ եւ այլս բազումս ընտրեաց ի նոցանէն, եւ առաքեաց՝ զի աշակերտիցեն եւ ձգիցեն առ նա։

Եւ ոչ միայն այնչափ, այլ եւ զաւրութիւն զգեցոյց նոցա՝ կոխել զզաւրս տեառնն իւրեանց, եւ արկ սուր եւ բաժինս ի տան նորա, եւ վառեաց հուր յարարածս նորա, մինչեւ կարճել եւ խափանել զաւրէնս նորա յաւուրցն Յովհաննու մկրտչի, եւ աւետարանել զիւր արքայութիւնն, արձակեալ քարոզս բազումս՝ քարոզել, եւ հնձաւղս բազումս՝ հնձել, զոր ոչ ինքն սերմանեաց։

Եւ այն մինչ չեւ մեղուցեալ ինչ ուրուք էր նմա, ոչ ի խաչ հանեալ եւ ոչ զարիւն նորա [267] հեղեալ, առ աւ300vար զտուն նորա, եւ խախտեաց զթագաւորութիւն նորա. եւ նա լռեալ կայր եւ ոչ ինչ մեղանչէր նմա։

Եւ զիա՞րդ ասիցեն՝ թե խաչելութեամբն գնեաց ռզմարդիկնք. զի ահաւանիկ զայն ամենայն ժողովս բազմաց, մինչ չեւ ելեալ էր ի խաչ, կորզեաց յինքն։

388 Այլ, ասեն, զնոսա բժշկութեանց գինս տարաւ. զհիւանդս բժշկեաց, եւ զբորոտս սրբեաց. եւ զմեռեալս յարոյց, եւ զանդամալոյծս հաստատեաց, եւ զդեւս հալածականս արար։

389 Եւ իցէ ոք բժիշկ։ Յորժամ զորդի ուրուք բժշկիցէ, վարձս ոչ առնու։ Այլ զբժշկեա՞լն ի գլխովին գինս բժշկութեանն խնդրիցէ։

Եւ գրեսցուք՝ եթե բժշկեալքն եին ինչ նմա անկ վասն երախտեացն. իսկ զորս ոչ բժշկեաց, ընդէ՞ր հրապուրեաց եհան ի տեառնէն իւրեանց. որ ոչ բարւոյ գործ էր, այլ նենգաւորի։

Եւ զաւրէնսն զիա՞րդ իշխէր դատաւոր խնդրել՝ որոյ այնչափ վնաս [268] յառաջագոյն քան զմահն իւր արարեալ էր ի տան նորա. մանաւանդ՝ զի եւ գիտէր իսկ՝ թե պարտաւորեն զնա աւրէնքն, եւ ոչ արդարացուցանեն։

Արդ եթե յիսրայէլացւոյ 302r կերպարանս եկն ի տուն նորա, սակայն պարտաւորելոց էր։

Զի գրեալ է յաւրէնսն՝ թե ամենայն Հրեայ, որ լուծցէ զաւրէնսն սպանցի. եւ որ ոչ թլփատեսցի, եւ ոչ շաբաթս պահեսցէ, մեռցի։

Եւ նա ելոյծ զաւրէնսն եւ խախտեաց զկրաւնսն։

Մահապարտ էր յաւրինացն։

Եւ թե յայլոց ազգացն ի կերպարանս եկն առ նոսա։

Նախ՝ զաւտարազգիսն իսկ կոտորել հրամայեալ էր նոցա, եւ ոչ խնայել։

Եւ ապա՝ ի վերայ եկացն եւ պանդխտաց հրաման կայր, եթե ոչ պահիցեն զկրաւնս աւրինացն, մահուամբ մեռցին։

Համայն եւ այնպէս յաւրինացն մահապարտ էր։

390 Իցէ ոք, որ մտանիցէ գաղտ ի տուն ռընկերի իւրոյ զեղծել ինչ։ Եւ ի բուռն անկեալ՝ չլինիցի՞ մահապարտ։

Եւ կամ իցէ ոք, որ մա[269]տուցեալ՝ զայլոյ զորդիս կամ զծառայս յապիմակս եւ ստահակս յաւժարեցուցանիցէ հանել։ Եւ հասեալ ի վերայ՝ ո՞չ հանիցեն զայն ընդ կառափն։

Եւ կամ իցէ ոք, <որ> իբրեւ զդէտ մտեալ՝ զայլոյ թագաւորութիւն գաղտ լրտեսիցէ։ Եւ ծանուցեալ զլրտեսն՝ ո՞չ սատակիցեն վաղվաղակի։

391 Նոյնպէս եւ Յեսուն 302v յառաջ քան զխաչելութիւնն բազում ինչ այսպիսի վնաս գործեաց ի տան արդարոյն. եւ ըստ աւրինացն, զոր դատաւորն խնդրեաց, բազում մահուց պարտական գտանի։ Զի աւտարոտի մի եկեալ յայլոյ տուն, այնչափ մեծամեծ աղէտս գործեաց ի նմա. զաւրէնսն եւ զմարգարէսն նորա արգել, եւ զիւր թագաւորութիւնն աւետարանեաց։

392 Արդ ո՞վ էր նա՝ որ այնչափ մեծամեծս կարաց գործել, թե ոչ Տէրն ամենայնի, որ ասաց՝ թե ամենայն ինչ տուաւ ինձ ի հաւրէ իմմէ։

Ուստի յայտ է՝ թե ոչ իբրեւ զաւտար ոք առ յափշտակութեամբ, [270] այլ ի հաւրէ տուաւ ի ձեռս նորա, եւ իբրեւ զՏէր աւրինացն դադարեցոյց զաւրէնսն. եւ յառաջ քան ի խաչ ելանել՝ եցոյց զթագաւորութիւնն իւր։

Ո անմիտք. զի՞ ոչ իմացայք, եթե հայր Յեսուսի է Տէրն ամենայնի, այնու զի զամենայն ետ ի ձեռս նորա. եւ նա է Տէր աշխարհի, եւ ոչ զորմէ դուքն կարծեցէք՝ որ չէր իսկ։ Զի ամենայն որ արտաքոյ քան զնա աստուած անուանի, չէ ի բնէ աստուած։

393 Եւ բազում ինչ եւ այլ է, որով ցուցանի՝ թե Տէր 303r մեր յիւրսն եկն եւ ոչ յաւտարոտիս. եւ ինքն եւ հայրն իւր են Տէր աշխարհի։

Եւ առաւել ի վիրաւորէն, որ մինչ դեռ յԵրուսաղեմէ յԵրիքով իջանէր՝ վիրաւորեցաւ յաւազակաց, ցուցանի՝ թե ոչ աւտարոտի ոք էր վիրաւորին Քրիստոս, այլ մերձաւոր եւ դարմանիչ նորա։ Որպէս եւ ինքն իսկ ասաց ցփարիսացին, թե ուղիղ դատեցար։

Եւ յոչխարէն եւ ի դրամէն, որ կորուսեալ եին եւ գտան, յայտ [271] է՝ եթե յիւրսն եկն եւ ոչ յաւտարոտիս։