[ԵՂԾ ԱՂԱՆԴՈՑ ԵԶՆԻԿԻ ԿՈՂԲԱՑՒՈՅ]

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա

Իսկ ստոյիկեանքն մարմնապիշք հայեցեալ յերեւելի աշխարհս, զամենայն ինչ մարմին կարծեցին. եւ զերեւելի աշխարհս աստուած համարեցան։

Որք աղանդամիտ գիտեն ի փիլիսոփայից, ոչ ինքեանք զիմանալի ինչ զմտաւ կարացին ածել, եւ ոչ յայլոց ուսանել կամեցան, եթե է ինչ զաւրութիւն՝ որ զերեւելիսս շարժէ, եւ զշարժիչն պարտ է Աստուած իմանալ եւ ոչ զշարժունսն։

335 Իսկ ոմանք ի նոցանէ ի հրոյ էութենէ ասեն զբնութիւն աշխարհիս, վասն զարեգակն առաւել զարմանալի համարելոյ, եւ զբնութիւն հրոյ սաստկագոյն իմանալոյ։

336 Եւ հայեցեալ ի միտս՝ թե զամե[228]նայնէ մտաւքն նկատել մարթեն, վասն այնորիկ զմիտս Աստուած համարեցան, իբրեւ զշունչ երկնից եւ երկրի եւ ամենայնի որ ի նոսա, եւ աչս զլուսաւորսն։

Որք ըստ անարժան անմտութեանն՝ եւ ոչ պատասխանի առ286rնելոյ արժանի են։

337 Եւ զմարմին իբրեւ զայլսն կորստական համարին. եւ զշունչսն փոփոխելի ի մարմնոց ի մարմինս. զոր ոչ նոքա յայտ կարեն առնել, եւ ոչ այլքն աւագագոյնք քան զնոսա։ Զի ամենեքեան առասպելս արկանեն, եւ թեպէտ եւ կէսքն հասին ճշմարտութեանն, չկացին ի ճշմարտութեանն։