Պարտ
եւ
պատշաճ
վարկանիմ
աստանաւր
սակաւուք
առնուլ
զասացեալն
ի
Մովսէսէ,
թէ
յորժա՞մ
չոգաւ
Աբգար
յԱրեւելս,
որպէ՞ս
յարդարեաց
զորդիս
Արշաւրի:
Վասն
զի
ի
մեռանելն
Արշաւրի
ի
քաղաքին
իւրում
Բալխ,
երէց
որդի
նորին
Արտաշէս,
յարուցեալ
ի
վերայ
այլ
եղբարցն
եւ
քեռն
յափշտակել
զիշխանութիւն
հաւրն՝
դնէ
զնոսա
ի
բանտ
մահու:
Վասն
այսպիսի
գուժի
երթեալ
Աբգար
յԱրեւելս,
համոզէ
զեղբարսն
ի
խաղաղութիւն
եւ
կացուցանէ
զանդրանիկն
գլուխ
եւ
առաջին
ի
վերայ
եղբարցն՝
զԱրտաշէս:
Իսկ
զկրսեր
եղբարսն
զԿարէն
եւ
զՍուրէն
եւ
զքոյրն
զԿոմշ՝
ի
հնազանդութիւն
նմա:
Եւ
դնէ
աւրէնս
եւ
ուխտադրութիւնս
ի
մէջ
նոցա,
զի
եթէ
հասցէ
ի
պակասումն
եւ
ի
սպառումն
թագաւորութիւնն
ի
տանէ
եւ
յորդոց
Արտաշէսի,
մի՛
տալ
աւտարազգոյ
ումեք
պայազատել,
եւ
անկանել
ի
ժառանգութենէ
հայրենի,
այլ
յորդոց
եղբարցն
առնուլ
զիշխանութիւն
եւ
զանուն:
Դնէ
եւ
անուանս
նոցա
յանուն
քաղաքին
իւրեանց
Բալխայ՝
Պահլաւս:
Եւ
ցեղս
որոշէ
զնոսա
անուամբ
այսպիսեաւ՝
Կարէնի
Պահլաւ,
Սուրէնի
Պահլաւ
եւ
զազգ
քեռն՝
Ասպահապետի
Պահլաւ.
յանուն
առնն
Կոմշայ
անուանեալ,
որ
էր
ասպետ
յԱրշաւրէ՝
հաւրէն
Կոմշայ,
կարգեալ
ասպետ
ամենայն
Արեաց
աշխարհին:
Իսկ
մերն
Լուսաւորիչ
ի
Սուրէնեանն
Պահլաւէ
էր,
եւ
ազգ
Կամսարական՝
ի
Սուրէնեանն
Պահլաւէ:
Եւ
արդ՝
զի
ոչ
իբր
աւելաբանութիւն
թուեսցին
յիշատակ
կարգելոց
բանիցս,
ի
սոցանէ
/242բ/
ցուցից
զազգականութիւնս
երկուց
թագաւորացն՝
Տրդատայ
ասեմ
եւ
Աբգարու:
Որպէս
կամք
նախատեսակ
կամացն
յարդարեցին,
նախ
քան
զգոլն
արարածոց,
եւ
որպէս
վասն
Աբգարու
եւ
նախնեացն
Բագրատունեաց
ծանուցաւ
ի
միում
ժամանակի
ծագումն
ողորմութեանն
աստուծոյ,
հաւատալ
ի
բանն
աստուծոյ,
սոյնպէս
եւ
ի
նոյն
գթութիւն
պատրաստեցան
երկուց
թագաւորացն
ծնունդք՝
Արշակայ
եւ
Վաղարշակայ:
Մարմնական
իշխանութեամբ
եւ
հոգեւորական
թագաւորութեամբ
մեծացուցանել
զազգս
Հայոց.
այն
որ
սովորն
է
յարհամարհս
եւ
յոչինչս
մեծ
ցուցանել
մեծութիւն,
զի
զաւրութիւն
նորա
ի
տկարութեան
կատարի:
Եւ
փառքն
մի՛
կարծիցին
ամբարձեալ
ինչ
սնոտի
կամաց
մարդկայնոց,
այլ
ճշմարիտ
իշխողի
եւ
կառավարի,
կարողին
աստուծոյ:
Եւ
որպէս
ասացաք
վերագոյն,
ի
հաւատոց
Աբրահամու
ծնեալք
եւ
սերեալք
ի
խոստացեալ
ճշմարիտ
աւրհնութիւն
ժամանեցին
եւ
հաւատացին
ծնունդք
նոցին:
Եւ
որպէս
եղաք
որդիք
հաւատոցն
Աբրահամու
եւ
ի
մարմնասեր
նորայն՝
մի՛
զրկեսցուք
ազգականութենէ:
Այնպէս
հաւատարիմ
է
բանս.
Արշակ
Քաջ,
թագաւորեալ
ի
զաւակէ
Աբրահամու,
ի
Քետուրական
ծննդոց,
զայս
ձայնս
աւետեալ
առ
Աբրահամ,
թէ
«թագաւորք
ի
քէն
ելցենե,
որք
թագաւորեցին
մարմնական
արութեամբ
եւ
հոգեւորական
պերճութեամբ
ի
կեանսն
յաւէրժականս:
Եւ
որպէս
ունիմ
ասել,
թագաւորէ
Արշակ
Քաջ
յետ
Կ
ամի
մահուանն
Աղեքսանդրի
ի
վերայ
Պարթեւաց
ի
քաղաքին
Բալխ
Առաւաւտին,
յերկրին
Քուշանաց:
Թափելով
զամենայն
արեւելեայսն,
առնու
եւ
զթագաւորութիւն
Բաբելոնի
զկնի
ամաց
տասանց
Անտիոքեայ
Թէոսեայ:
Եւ
զկնի
Քաջին
Արշակայ՝
որդի
նորին
Արտաշէս:
Զսա
պայազատէ
Արշակ՝
որդի
նորին,
որ
Մեծն
կոչեցաւ:
Սա
պատերազմի
ընդ
Դեմետրեայ,
/243ա/
որդւոյն
Դեմետրեայ
Անտիոգոնեայ,
քանզի
ի
վերայ
նորա
եկն
ի
Բաբելոն:
Կալեալ
զնա
Արշակ
Մեծ՝
տարաւ
ի
Պարթեւս
հանդերձ
երկաթի
կապանաւք,
ուստի
եւ
Սիրիպիդէսն
կոչեցաւ:
Եւ
տիրեալ
երրորդ
մասին
աշխարհի,
որպէս
ի
պատմութեանցն
Հերոդոտեայ
ուսանիցիս,
զի
յերիս
բաժանեալ
զբոլոր
աշխարհս,
դնէ
անուանս
նոցա՝
Եւրոպայ,
Լիբէ
եւ
Ասիա,
որում
տիրեաց
Արշակ
Մեծ՝
ամս
ԾԳ:
Սա
զՎաղարշակ՝
զեղբայր
իւր
թագաւոր
կացուցանէ
ամենայն
աշխարհիս
Հայոց
ի
ԽԱ
ամի
իւրոյ
թագաւորութեանն:
Եւ
արդ՝
վասն
զի
պահանջէ,
հանէ
յընդարձակ
եւ
ի
լայն
սփիւռս
զբանն
պատմութեանն
օրէնք,
դարձեալ
ի
սոցանէ
երկոցունց
բերցուք
ի
մի
տեսակ:
-
Արշակ
Քաջ՝
ԼԱ
-
Արտաշէս՝
ԽԶ
-
Արշակ
Մեծ՝
ԾԳ
-
Արշական՝
Լ
-
Արշանակ՝
ԼԱ
-
Արշէս՝
Ի
-
Արշաւիր՝
ԽԶ
-
Արտաշէս՝
ԼԴ
-
Դարեհ՝
Լ
-
Արշակ՝
ԺԹ
-
Արտաշէս՝
Ի
-
Պերոզ՝
ԼԳ
-
Վաղարշ՝
Ծ
-
Արտաւան՝
ԼԱ,
զոր
սպան
Արտաշիր
Ստահրացի:
-
Եւ
ազգային
նորին
Խոսրով,
հայր
Տրդատայ,
խնդրէ
զվրէժ
ազգայնւոյն
յԱրտաշրէ
Բռնակալէ՝
ամս
Ժ:
Որպէս
եւ
անուանին
իսկ
Պահլաւք
յանուն
քաղաքին
Բալխայ,
եւ
Արշակունիք՝
յԱրշակայ: