Այսաւր
երեւի
անտեսն
ի
բարձանց.
Բանին
բընութեամբ
բոլոր
եղականք
Գովեն
գունդք
վեհից
վերին
պետութեանցն:
Դարձեալ
կերպանայ
ըզմերս
ի
Կուսէն,
Եղանի
հանգոյն
հողածնեալ
մարդոյն.
Զարգանայր
մանուկ
հողաստեղծուածոյս,
Էրեւի
ծաղիկ
նոր
շառաւիղին
Ընդ
այն
յայտնափոխ
փոխարկեալ
մարդոյն,
Թէ՚նդ
այդ
յանցանացդ,
որ
ի
պատրողէն :
Ժամանակ
եհաս
Կուսին
աւետեաց,
Ի
յորովայնէ
նըւաստ
երեւեալ
Լընու
զամենայն
զոր
յառաջն
ասաց:
Խաղայր
խորհըրդով
մեծըն
Գաբրիէլ
Ծանուցող
եղեալ
Կուսին
աւետեաց.
_Կենաց
ես
յայտնող,
կոյս
եւ
անարատ,
Հոգի
Աստուծոյ
ի
քեզ
եկեսցէ,
Ձայն
Տեառն
զաւրութեանց
ի
քեզ
որոտայ:
Ղաւղեալ
սուրբ
Կուսին
յահէ
հրեշտակին,
Ճեպէր
հիացմամբ
սափորովն
յաղբիւրն,
Միայն
հիացեալ
ընդ
միտս
զարմանայր.
_
Յառնէ
երկրածնէ
ոչ
իցեմ
խաբեալ,
Նորասքանչ
է
բանս,
զոր
ես
լըսեցի:
Շտապով
տագնապէր,
երկիւղիւ
լընոյր.
_
Ուստի
այս
լիցի,
_
զայն
պատասխանէր,
_
Չունիմ
ինչ
կարծիս,
հրեշտակ
Աստուծոյ:
Պանծալի
ձայնիւ
գոչէր
Գաբրիէլ.
_
Ջահին
մեծ
արփւոյն
ընդունակ
եղեր,
Ռահ
ուղղեալ
յերկնից
բերեմ
զաւետիս,
Սպասաւորեմ
ես
սուրբ
թագաւորին,
Վերուստ
եմ
իջեալ
տալով
զաւետիս,
Տալով
զաւետիս,
որ
ոչ
անցանէ,
Րաբունին
Էից
ի
քէն
ծընանի:
Ցընծա',
դուստր
անմեղ
Եւայի
ունկամբն,
Ւիւթանիւթ
մարմնով,
լուծիչ
տըրտմութեանց.
Փառաց
թագաւորն
ի
քէն
մեզ
յայտնեալ,
Քեզ
փա~ռք
վայելէ
յաւիտեանս,
ամէն: