Յորում
աւուրս
նշկահեալ
Արշակայ
զՎաղենտիանոս
կայսր,
եւ
նորա
բարկացեալ
սպան
զՏրդատ
զեղբայր
Արշակայ,
որ
կայր
՚ի
պատանդի։
Եւ
գնացեալ
մեծին
Ներսեսի,
պատուի
՚ի
կայսերէ,
շնորհաւորեալ
նմա
զանուն
պատրիարգութեանն,
եւ
տուեալ
ցնա
զորդի
սպանելոյն,
եւ
պարգեւս
բազումս՝
դարձուցանէ
՚ի
Հայս։
Իսկ
զկնի
մահուանն
Վաղենտիանու,
չարափառն
Վաղէս
լուծեալ
զխաղաղութիւնն
ընդ
Հայս՝
խնդրէ
զանձն
Արշակայ
՚ի
ձեռն
զօրավարին
Թէոդոսի։
Եւ
սուրբ
պատրիարքն
առեալ
զՊապ
որդի
Արշակայ
գնաց
առ
Թէոդոս,
եւ
նովաւ
՚ի
դուռն
կայսեր.
եւ
տեսեալ
զթագաւորն,
քարոզէ
նմա
ուղղափառութիւն,
եւ
՚ի
չհաւանելն՝
մեռանէր
որդի
նորա։
Եւ
բարկացեալ
աքսորէ
զնա
՚ի
կղզի
անբնակ
եօթանասուն
ոգւով
զինն
ամիս.
որք
շնորհօքն
Աստուծոյ
կերակրեալ
լինէին
՚ի
շաբաթն
եւ
՚ի
կիւրակէսն
ձկամբք,
զորս
ընկենոյր
ալիք
ջուրցն
հանդերձ
փայտիւ
եւ
հրով։
Եւ
որպէս
ասեն՝
սպանեալ
զՎաղէս
Գէորգիոս
վկայն,
եւ
հրկէզ
լեալ
մարմինն.
եւ
առնու
զթագն
մեծն
Թէոդոս.
եւ
նա
դարձուցանէ
զսուրբն
՚ի
կղզւոյն.
եւ
առնէ
նովաւ
ժողով
ընդդէմ
հոգեմարտին
հարիւր
եւ
յիսուն
եպիսկոպոսաց՝
նզովելով
զՄակեդոն,
եւ
զամենայն
խմորեալս
՚ի
նմանէ.
եւս
հաստատեալ
պատրիարգն
Ներսէս
վկայութեամբ
հարիւր
եւ
յիսուն
եպիսկոպոսացն,
դառնայ
՚ի
Հայս։
Իսկ
Արշակայ
սպանեալ
զԳնէլ
եղբօրորդի
իւր,
վասն
Փառանձեմայ
կնոջ
նորա
ÿի
քսութենէ
Տիրիթայ,
նզովէ
զնա
սուրբն
Ներսէս,
եւ
ինքն
գնայ
՚ի
Յոյնս,
փոխանորդ
իւր
թողեալ
զԽադ
եպիսկոպոս
Բագրեւանդայ,
որոյ
շտեմարանքն
աղբերացան,
որպէս
Եղիայիւ
կնոջն
այրոյ։
