Ժ. ՔԵՐՈՂՆ - ՔԵՐԹՈՂ

Ցորեան՝ ատոք ի հասկին

Մեզ ընձեռէ բնութիւն,

Այլ ո՞ ի կալ ո՛չ կասու,

Ո՞ զթեփ ո՛չ ընկենու:

Մնան միշտ բնութեան

Տուրք մշակութեան:         

Ուղւոյ եղեալ այլ ոք այր

Ընդ բոխասեր առապար,

Ո՞չ զսատանն օ՜ն ի բաց,

Եւ ռահ հորդեալ դիւրագնաց:

Սոսկ ի մարդոյն մուրճ

Յարդարի կամուրջ:

Ո՞չ հրեշտակն ցցասաց

Պատկա՛ռ այդմ օրինաց,

Զամենայն փակեալ բանայ,

Զի որ զկնին նորա գայ՝

Ելցէ եւ մտցէ՝

Եւ ճարակ գտցէ:

Եւ ահա կոյս հրաշաւոր,

Ճոխ հեշտալեօք բիւրաւոր,

Այլ զի գոհար մեծագնոյ

Ոչ շողայ թարց քերելոյ,

Է Ածէ՛ք առ քերօղն

Անուանեալ քերթող:

               …………………………………

Քերի ակնն եւ թռչին

Բեկորք մանունք ի գետին,

Ճարտարին բաբախէ սիրտ,

Բեկորք փայլին ի յակինթ …

Երգի ի քնար

Ի վաղիւ գոհար: