Ի
ԽՈՐՈՑ
ՍՐՏԻՑ
ԽԱՒՍՔ
ԸՆԴ
ԱՍՏՈՒԾՈՅ
Ա
Ձա~յն
հառաչանաց
հեծութեան
ողբոց
սրտից
աղաղակի
Քեզ
վերընծայեմ,
տեսողդ
գաղտնեաց,
Եւ
մատուցեալ
եդեալ
ի
հուր
թախծութեան
անձին
տոչորման
Զպտուղ
ըղձից
ճենճերոյ
սասանեալ
մտացս`
Բուրվառաւ
կամացս
առաքել
առ
քեզ:
Այլ
հոտոտեսցի'ս,
հայեսցի'ս,
գթած,
Քան
ի
պատարագն
բոլորապտուղ,
Մատուցեալ
ծխոյն
բարդութեան:
Ընկա'լ
զսակաւամասնեայ
յաւդուածս
բանից`
Քեզ
ի
հաճութիւն
եւ
մի'
ի
բարկութիւն:
Ելցէ'
ի
խորոց
աստի
զգայութեանց
խորհրդակիր
սենեկիս`
Վաղվաղակի
ժամանել
առ
քեզ`
Կամաւորական
նուէր
բանական
զոհիս,
Ողջակիզեալ
զաւրութեամբ
ճարպոյ,
Որ
յիսն
է
պարարտութիւն:
Եւ
ի
դնելս
իմ
ընդ
քեզ
դատ`
խառնեալ
աղերսիւ,
հզաւր,
Մի'
իբրեւ
զհամբարձումն
ձեռաց
ամբարշտեալն
Յակոբու,
-
Ըստ
բողոքելոյն
Եսայեայ,
-
Եւ
զանիրաւութիւնն
Բաբելոնի
Տաղտկալի
քեզ
երեւեսցի,
Զոր
առակ
եւթանասներորդի
երկրորդի
սաղմոսին
ազդէ,
Այլ
իբր
զբուրեալ
խունկն
հաճոյական`
ի
խորանին
Սելովայ,
Զոր
Դաւիթն
կանգնեալ
նորոգեաց
Տապանակին
հանգստեան,
ի
գերութենէն
դարձելոյ,
Որ
ի
վերստին
գիւտ
կորուսեալս
հոգւոյ
առակի,
Ընդունելի'
կամաց
քոց
լիցի:
Բ
Բայց
քանզի
ձայնդ
ահաւոր
դատաստանիդ
հատուցման,
Ուժգինս
հնչեցեալ
ի
ձորն
վրէժխնդրութեան,
Կրկինս
ինձ
երկնէ
մարտից
յարուցմունս`
Այժմէն
գուշակեալ
շարժմունս
յուզմանց
ներհակականաց,
Որ
յիմումս
անձին
ցուցանի,
Խռովութիւնս
ամբոխից`
Հարեալք
ընդ
միմեանս
զէն
առ
սուսեր,
Խորհրդոցն
հոյլք
չարեացն
ընդ
բարիսն,
Եւ
գերեալ
զիս
ի
մահ,
ըստ
հին
դիպուածոյն,
Որ
նախ
քան
զշնորհին
ժամանելն
առ
իս,
Զոր
ընտրեալն
առաքելականացն
դասուց
Պաւղոս,
Աւրինակ
առեալ
զՄովսէս,
ԶՔրիստոսի
փրկութիւնն
յաղթող
ցուցանէ:
Վասն
զի
թէ`
Մերձ
է
աւր
Տեառն,
որպէս
Գիր
ասէ,
Ի
հովիտն
անձուկ
ասպարիսին
Յովսափաթու
Եւ
հեղեղատին
Կեդրոնի`
Փոքր
հանդիսարանացն
իրաւանց
ժամադրութեանց,
Որ
կենցաղականաւ
այսր
յաւիտենիւ
Զհանդերձելոցն
ինձ
կերպաւորեն,
Ապա
եւս
յաւէտ
մերձեցաւ
ի
վերայ
իմ
Արքայութիւնն
Աստուծոյ
մարմին
եղելոյ`
Մեծապէս
գտեալ
զիս
առիթ
վնասուց
բազմաց
տոկոսեաց`
Զանազան
մասանց
յանդիմանողաց
ճշմարտապատմից,
Քան
զձեռին
նորին
վերակացումն
անդ
ուրեմն
երբեմն
Ի
հարուածսն
եդոմայեցւոց
եւ
փղշտացւոց
Եւ
այլոց
բարբարոս
ազգաց:
Քանզի
այն
ընտրութիւն
ամաւք
չափեցաւ,
Իսկ
պատուհաս
իմումս
պարտուց
Առանց
աւարտման
ունի
զսահման:
Ահ,
գուբ
եւ
որոգայթ
անճողոպրելի,
Ըստ
մարգարէին
եւ
առակողին,
Տագնապաւ
մեծաւ
առ
դուրս
ինձ
հասեալ,
Զամաւթն
մշտնջենաւոր
աստէն
գծագրեն:
Զոր
միայն
քո
է
հրաշագործել
Պտուղս
դեղոց
ի
հնարս
կենաց`
Ամենավարան
տարակուսանաց
հոգւոց
վտանգից,
քաւիչ
ամենայնի,
Գովեալ
ի
փառս
անճառս
անսահմանելի
բարձրութեան
Յաւիտեանս
յաւիտենից:
Ամէն: