Մատեան ողբերգութեան

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա
ՎԵՐՍՏԻՆ ՅԱՒԵԼՈՒԱԾ ԿՐԿԻՆ ՀԵԾՈՒԹԵԱՆ ՆՈՐԻՆ ՀՍԿՈՂԻ ԱՌ ՆՈՅՆ ԱՂԵՐՍ ՄԱՂԹԱՆԱՑ ԲԱՆԻ

Ի ԽՈՐՈՑ ՍՐՏԻՑ ԽԱՒՍՔ ԸՆԴ ԱՍՏՈՒԾՈՅ

Ա

Եւ արդ, անկեալ յերեսս հողանիւթ կերպիւս,
Ի վայր խոնարհեալ ծնրադրական երկրպագութեամբ,
Զբարեգործիդ ողորմածութեան զկենդանարար ոտս համբուրեմ`
Զայս աւրինակ մաղթանաց մեծիդ ընծայեցուցեալ.
Աղաչեմ զքեզ, միայն խնամակալ, մարդասէր, գթած,
Կեցուցիչ, հզաւր, այցելու, պաշտպան,
Մի' ունայնացի վաստակն աշխատութեան փրկականդ կրից
Մարդացելոյդ վասն իմ Աստուծոյ,
Մի' սոսկ եղիցի քրտանցն կաթուած խառնեցեալ արեամբ`
Ի մատնութեանն աւուր գիշերին,
Մի' լիցի ստուերացեալ լուսոյդ երախտիս,
Զոր ձրի եւ առանց փրկանաց թշուառացելումս` ինձ պարգեւեցեր,
Մի' ջնջեսցին շնորհացդ աւետիս,
Զոր կողից քոց կայլակք նորոգեցին,
Մի' անշահ եղիցին կրիցդ պտուղք,
Զոր կարաւտութեանս իմում մատուցեր,
Մի' պարծեսցի բանսարկուն վանեալ
Զքո ստացեալս իւրացուցանել:

Բ

Ահա յաղթեսցե'ս կամաւք քո` ըղձից չարին.
Վերստի'ն ապշեսցի միանգամ զարհուրեալն,
Կրկի'ն պարտեսցի իսպառ դատեցեալն:
Մի' անխայեր զազատարարդ քո բան,
Որ զստեղծեալս քո քեզ ընծայեալ`
Վերստին առ քեզ դարձուցանէ:
Զանճառն արարեր բարերարութիւն
Յանակնկալ ժամուն յուսահատութեան,
Յորժամ բնաւ իսկ կտրեալ
Եւ աւտարացեալ էր կենդանութեանն շարժողութիւն.
Մեռար անմահդ եւ զմահացեալս նորոգեցեր:
Եթէ զկանոն համաձեւութեան Աւրինին փոխեցեր,
Արդ զդիւրինն եւ զհեշտականն եւ զեւս հնարաւորն
Մի' արգելցես, սկզբնաձիր ողորմածութեան,
Բարեգութ, աւրհնեալ եւ երկայնամիտ թագաւոր:
Ազդեա' բանիւդ ամենազաւրաւ,
Որ զգոյութիւն լուսոյն ստեղծեր ի նախնում աւուրն,
Եւ վաղվաղակի փոփոխեալ գտայց ի լաւ անդր,
Եւ փոխանակ զի ես ոչ խնդրեցի հետեւել լուսոյդ,
Դո'ւ ելցես ինձ յայց, ճառագայթ ծագման հայրենի կերպիդ,
Եւ կոչեցայց առաջի քո ծառայ վնասապարտ`
Ողորմեալ, շնորհեալ առ ի քէն:
Ոչ է ժամանակ յերկարաձգութեան առ ի զպարտսն հատուցանե
Ահա շնորհեա' ինձ` տառապելոյս զերեսս քո,
Լոյսդ ի խաւարի սրտից վհատելոց:
Արգե'լ եւ կնքեա' զընթացմունս ելիցն,
Որ միշտ զեղուն բարիքն` հոսեալ ի յուշոյս իմ տեսութենէ,
Պահեա' ինձ զշնորհ ամենապայծառ գանձուցդ մնացականաց,
Որով պատուական գտեալ` քո' անուանեցայց`
Պաշտպանեալ ի քէն, անսահման բարի:

Գ

Ահա ողորմեա' ինձ, գթած, աղաչեմ զքեզ,
Ողորմեա' ինձ, հզաւր, կրկի'ն ողորմեա.
Մի' փոխարկեր երկունս ցաւոց ընդ չարեաց իմոց, բարիդ ամենեւին,
Մի' բառնար ի վտանգելոյս զառ ի քէն պարգեւեալդ շնորհ,
Մի' կապտեր զփչումն ամէնաւրհնեալդ Հոգւոյ,
Մի' լուծաներ զխնկեալ զկնիք արքունական պատկերիդ,
Մի' յայտնեսցին փուշք մեղանաց ի սրբութիւնս մտացս:
Մի' խզեր զկապ միութեան զընդ քեզ սիրոյն պնդութեան,
Մի' մերժեսցես զարուեստ զաւրութեանն լեզուոյս յարմարութեան,
Մի պակասեցուցաներ զյաջողուած աջոյս`
Առ ի զլուսոյդ մասունս բաշխել:
Մի' գրեր ի դպրութեան կենաց մատենիդ զմահուն պարտիս,
Մի' պահեր, մի' ինձ համարիր,
Մի' յիշեցուցաներ, մի' ամաչեցուցաներ,
Մի' նախատեր, մի' ոտն հարկաներ,
Մի' արձանացուցաներ զմեղկութեանցն,
Մի' ամբարեր զկորստեանցն,
Մի' իբր ստգտեալ իմն ամբաստաներ,
Մի' յարուսցես ընդ իս զծառն անիծից,
Մի' արձակեր ի յիս զսաղարթ վնասուցն,
Մի' ընձիւղեր զծաղիկ մեղացս,
Մի' բերցես ընդ առաջ զնամակ պարտուցս,
Մի' արտաբերեր զէութիւն պտղոյն:
Մի' թուեսցես ի ճիւղս երկրաստեղծ մատանցդ զգիւտս գործոցս,
Մի' մատուսցես բան ընդդէմ ահեղ` զանաւրէնութիւնս իմ յիշատակել,
Մի մատնեսցես իմոցս կամաց զաւանդս հոգւոյս վարել ի գերութեան,
Մի' աստէն զիս փառաւորեր, զի անդանաւր դատապարտեսցես,
Մի' նուազութեամբ այսր անցաւորի զյաւիտենական բարիսն տուժեր,
Մի' ի սակաւում այսմ ժամանակի զանվախճանելի զփառսն չափեր,
Մի' ընդ հովտիս վշտաց հեծութեան զանախտական զկեանսդ գրաւեր,
Մի' ընդ ստուերի այսր մթութեան զանճառելիդ լոյս փոխանակեր,
Մի' զերասանակ մտացս լքցես` ըստ արտուղի հետս հետեւել,
Մի' զկամուրջ կենցաղոյս գրեսցես ինձ հանգստեան բաւականութիւն,
Մի' զհովիտ հանճարոյս ստուերական պահեր`
Ի հանդերձեալսն ինձ հրապարակել:
Եթէ ամբարես զառանց համարոյ գործոցս իմ չարիս`
Մեռայց կենդանւոյն,
Եթէ շտեմարանես ի սրտի`
Աստստին կիզեալ անբոց այրեցայց,
Եթէ քննեսցես զանաւրէնութիւնս`
Առանց յանդիման քեզ լինելոյ իսպառ հալեցայց,
Եթէ տնկակից ինձ թողցես զմեղս`
Ի նոսին վատնեալ մաշեցայց:

Դ

Ակնարկեա', միշտ զաւրեղ, ամենակարող,
Փախնուլ չարութեանցս, որ յիս,
Զի բարիդ քո եկեալ փոխանորդեսցէ:
Հրամայեա', գթած, խնամակալ, գովեալ,
Լոյս անշիջանելի, զաւրութեամբ անսահմանելեաւ,
Զի նոր հաստատեսցի գոյութիւն բնութեանս
Մարմնեղէն յարկի անդամոցս:
Յորում հանգուցեալ անլքանելի` բնակեսցես բազմեալ`
Ախորժ տենչանաւք, միութեամբ հոգւոյս իմ ընդ քեզ,
Զապականութիւն մեղացս մերժեալ իսպառ`
Յանարատութիւն զիս պատրաստեսցես,
Ամենակեցոյց թագաւոր անմահ, Տէր Յիսուս Քրիստոս,
Աւրհնեա~լ յաւիտեանս:
Ամէն: