ՎԵՐՍՏԻՆ
ՅԱՒԵԼՈՒԱԾ
ԿՐԿԻՆ
ՀԵԾՈՒԹԵԱՆ
ՆՈՐԻՆ
ՀՍԿՈՂԻ
ԱՌ
ՆՈՅՆ
ԱՂԵՐՍ
ՄԱՂԹԱՆԱՑ
ԲԱՆԻ
Ի
ԽՈՐՈՑ
ՍՐՏԻՑ
ԽԱՒՍՔ
ԸՆԴ
ԱՍՏՈՒԾՈՅ
Ա
Եւ
արդ,
զի՞նչ
գործեսցես,
անձն
իմ
կորուսեալ,
Կամ
ո՞ւր
թաքիցես,
կամ
զիա՞րդ
ապրեսցիս,
Կամ
ո՞րպէս
ելցես
ի
մեղացդ
բանտէ,
Քանզի
բազում
են
պարտիքդ,
եւ
անթիւ`
հատուցմունքն,
Սաստիկ
կշտամբանքն,
եւ
անվախճան`
նախատինքն,
Անողորմ
են
հրեշտակքն,
եւ
անկաշառ`
դատաւորն,
Հզաւր`
ատեանն,
եւ
անաչառ`
բեմն,
Քստմնելի`
սպառնալիքն,
եւ
անողորմ`
հատուցմունքն,
Ահարկու`
հրամանն,
եւ
մերկապարանոց`
յանդիմանութիւնն,
Հրեղէն
են
գետքն,
եւ
անանցանելի`
վտակքն,
Թանձրամած`
խաւարն,
եւ
արտաքոյ
այցելութեան`
մառախուղն,
Ապականութեան
է
գուբն,
եւ
մշտնջենաւոր`
տագնապն,
Ամենագրաւ
է
տարտարոսն,
եւ
անզերծ`
սառնամանիքն:
Եւ
արդ,
արդարեւ
քեզ
են
գանձեալ
դառինքս
այսոքիկ
Դժնդակք
եւ
տաժանելի
աւթեւանք
անըմբերելեացդ
պատուհասից,
Ո'վ
անարժան
անձն
իմ
մեղաւոր,
չարագործ,
պոռնիկ,
Բազմաբիծ
եւ
սահման
անդաստանի
բնաւին
անմաքրութեան:
Ահա
զարդիւնս
գործոց
ձեռաց
քոց
ժառանգեսցես,
Թիւրեալդ
ի
յուղղութեանց
եւ
զառածեալդ
ի
մաքրութեանց,
Տարագրեալդ
յարդարութեանց
եւ
ի
կարգաց
պարկեշտութեանց,
Ունայնդ
ի
լիութեանց
հոգեպարգեւ
հարստութեանց,
Նախանձարկու
բարերարին
եւ
ամենակալ
թագաւորին:
Բ
Եւ
քանզի
կառուցեր
քեզ
անել
արգելան
եւ
անփախչելի
որոգայթ`
Խոստովանեալդ
քեզէն
զանբժշկականդ
քո
վէր
Եւ
զանաւրինակդ
քո
հարուած,
Վկայելով
զանձինդ
պարտական
մահու
զանբուժելիդ
բեկութիւն,
Ո'չ
չարդ
ի
բարեաց,
Ո'վ
դառնութիւնդ
ի
քաղցրութեանց,
Ո'վ
խաւարդ
ի
լուսազարմից,
Ո'վ
կապտեալդ
ի
պճնելոց,
Ո'վ
դսրովեալդ
ի
գովելոց,
Ո'վ
ամբարիշտդ
ի
բարեպաշտից,
Ո'վ
շնչականդ
ի
բանականաց,
Ո'վ
անմիտդ
ի
մտաւորաց,
Ո'վ
անհանճարդ
յիմաստնոց,
Ո'վ
անմաքուրդ
յընտրելոց,
Ո'վ
մահացուդ
ի
կենդանեաց,
Ո'վ
խոհերականդ
ի
սրբոց,
Ո'վ
արբշիռդ
ի
պարկեշտից,
Ո'վ
կեղծաւորդ
յարդարոց,
Ո'վ
անպիտանդ
ի
պիտանեաց,
Ո'վ
անարգդ
ի
փառաւորաց,
Ո'վ
նուազդ
յառաւելութեանց,
Ո'վ
գերիդ
ի
գերագունից,
Ո'վ
նուաստագոյնդ
ի
վեհից,
Ո'վ
աղքատդ
յընչեղաց,
Ո'վ
անարժանդ
ի
փրկութեանց,
Ո'վ
տնանկդ
ի
բարձրութեանց
Եւ
ի
հոգեւոր
հարստութեանց
Եւ
հատուածեալդ
յաւրհնելոց: