Մատեան ողբերգութեան

Ա

Բայց քանզի յոյժ արդար է բան
Իրաւանցն Քրիստոսի Աստուծոյ առ իս,
Քան առ սկզբնահայրն չարեաց սատանայ,
Զի վասն նորա յայն սակս յայտնեցաւ,
Զի լուծցէ զգործս նորին,
Եւ վասն իմ, զի զհնացեալ պատկերս նորոգեսցէ,
Առեալ զկերպարանիս բոլոր էութիւն
Կերպին իսկութեան մեծին Աստուծոյ`
Միացոյց ինքեան անշուշտ խառնութեամբ:
Նորա ոչ են շնորհեալ ի բազմացն,
Եւ ինձ զբովանդակն եհեղ առատութեամբ,
Վասն նորա ոչ երբէք չարչարեալ,
Եւ վասն իմ հանապազ պատարագի,
Նա անհաղորդ է կենացն,
Եւ ես միշտ վայելեմ ի փրկութեանն,
Նա վանեալ է խաչիւն,
Եւ ես` զաւրացեալ նշանաւն,
Նա` հերքեալ ի լուսոյն,
Եւ ես` միացեալ ընդ փառացն,
Նորա ոչ խոստացաւ հանգիստ եւ յերկրի,
Եւ ինձ զերկինս սեպհականեաց,
Զնորայն կտրեաց զառնհաւատչեայ,
Եւ զիմն առանց խզելոյ յարակայեաց,
Զնա յերամակս խոզիցն արգել,
Եւ յիս ինքն զաւրացաւ,
Զնա կարճաց աւրինակեաց,
Եւ զիս ճառագայթ նշանակեաց,
Զնա սողնոց նմանեցոյց,
Եւ զիս իւրովն անուամբ կնքեաց:

Բ

Իսկ ես զերախտիսն Աստուծոյ լքի`
Զայսքանեաց բարեաց արարողի
Եւ չարին զկնի միտեցայ`
Հայել ընդ նմին յատակս դժոխոց,
Ահա անարժանս բարեաց, անձիրս երախտեաց,
Անընդունակս սիրոյ տոռամբք մեղաց ձգեալս,
Յերիկամունս խորոց խոցեալս,
Քանցեալ ծառս արմաւենւոյ,
Գինիս յեղաշրջեալ, ցորեանս հեղեղեալ,
Մուրհակս ջրեալ, վճիռս պատառեալ,
Կնիքս այլակերպեալ, նմանութիւնս փոխեալ,
Արկանելիքս կիզեալ, ըմպանակս կորուսեալ,
Նաւս ընկղմեալ, մարգարիտս մանրեալ,
Ակնս պատուական սուզեալ,
Տունկս գաւսացեալ, նեցուկս խորտակեալ,
Փայտս ամենեւին փտեալ, մանրագորս աղաւաղեալ,
Յարկս տապալեալ, խորանս խարխալեալ,
Բոյսս արմատաքի խլեալ,
Ձէթս հեղեալ ի գռեհս աղբեւաց,
Կաթնս հոսեալ ի կոյտս մոխրոց,
Այրս մահու ի յարեանց գնդից:

Գ

Քանզի միշտ խրատեալ ընդ Երուսաղէմի
Առակաւ Բաբելոնի ի մարգարէիցն ձայնից,
Անձն իմ ողբալի, եւ ոչ ինչ խրատեցեալ,
Որ աստէն անգոսնեալ եմ, եւ անդէն` խայտառակեալ,
Աստ` դսրովեալ, եւ անդ` կշտամբեալ,
Աստ` ձաղեալ, եւ անդ` նախատեալ,
Աստ` թշնամանեալ, եւ անդ` յանդիմանեալ,
Աստուստ` ապշեալ, եւ անդանաւր` լքեալ,
Աստ` հեծումն, եւ անդ` հառաչանք,
Աստ` կարծիս, եւ անդ` կատարած,
Աստ` խէթ, եւ անդ` հատուցումն,
Աստ` արկածք, եւ անդ` հանդէսք դատաստանի,
Ուր ո'չ է բան իրաւանց եւ ո'չ ձայն պաղատանաց,
Ո'չ թիւք աւուրց եւ ո'չ ելք ժամանակաց,
Ո'չ ուղք յուսոյ եւ ո'չ դրունք ողորմութեանց,
Ո'չ աջ պաշտպանութեան եւ ո'չ ձեռն այցելութեան,

Դ

Այլ դու ապաւինութիւն, դու ինքն փրկութիւն,
Դու այցելութիւն, դու եւ քաւութիւն,
Դու երանութիւն, քեւ բժշկութիւն,
Քո ողորմութիւն, միայնդ հզաւր, կենդանի, անճառ,
Տէր Յիսուս Քրիստոս բարերար Աստուած,
Աւրհնեա~լ, աւրհնեա~լ եւ դարձեալ աւրհնեա~լ,
Ընդ Հոգւոյդ քո Սրբոյ յաւէտ բարձրացեալ`
Ի փառս հայրենի իսկութեան մեծիդ յաւիտեանս յաւիտենից:
Ամէն: