ԶԻՐԱՒԱՆՑ
ԵՒ
ԶԴԱՏԱՍՏԱՆԱՑ
Ի
պարտիզի,
կամ
ի
յայգւոջ,
եթէ
իցեն
փուշք
ինչ
խոտան,
Ի
բաց
խըլել
արմատաքի,
յիրաւի,
արժա'ն
է,
արժա'ն.
Յանդաստանի
անտառացեալ,
զապականիչ
հոսքն
անպիտան,
Այրե'լ,
ցըրե'լ
վաղվաղակի,
յիրաւի,
արժա'ն
է,
արժա'ն:
Մինն
ի
մաքեաց
ի
հօտի
անդ,
եթէ
ցաւով
բորոտիցի,
Կամ
յատամունս
մեր
փըտութիւն
եւ
ժանգ
անկեալ
որդնոտիցի,
Այլեւ
ըզհուր
ճարակ
գըտեալ,
եթէ
ի
շէն
առ
մօտիցի,
Շիջուցանե'լ,
քարշե'լ,
վարե'լ,
յիրաւի,
արժա'ն
է,
արժա'ն:
Զաղտն
հանդերձի
ցըխոտ,
մըրոտ
ըզկարասիսըն
պատուական,
Մեծաւ
ջանիւ
ի
բաց
հանել,
եւ
լըւանալ
ազնիւք
փութան,
Բայց,
ուր
ո'չ
գոյ
հուր,
ջուր
եւ
փայտ,
այլեւ
օճառ
մաքրողական,
Զայն
անտեսե'լ
եւ
զանց
առնել,
յիրաւի,
արժա'ն
է,
արժա'ն: