Բանաստեղծութիւններ

ՍՈՒԳ ԼՈՒՍՆԱՀԱՒՈՅՆ ԶՎԱՐԴԷ Ի ՅԵՐԿԱՐ ԽՕԹՈՒԹԵԱՆ ԻՒՐՈՒՄ

Ասացէ'ք արտուտին` զթեւս իւր վառեսցէ,
Եւ գուժկան բօթատար` վարդին առեսցէ,
Լիապէս ըզցաւս իմ երթեալ ճառեսցէ.
Ահա', նըւաղիմ եւ շընչաքաղիմ,
Անկեալ հոգեվար` ի յերկիր թաղիմ:

Մինչդեռ եղանակն իսկ հով է եւ բաց է,
Կարօտո'վ, կարօտո'վ զողջոյնս իմ տացէ,
Զայս վասն իմ ասասցէ, թէ միշտ ի լաց է.
Ահա', նըւաղիմ եւ շընչաքաղիմ,
Անկեալ հոգեվար` ի յերկիր թաղիմ:

Ողբացէ'ք զիս այսօր` վարդիս գոյժ տալով,
Կարօտով մեռանիմ ի բացեայ գոլով,
Օրերս իմ անցուցի ողբով եւ լալով.
Ահա', նըւաղիմ եւ շընչաքաղիմ,
Անկեալ հոգեվար` ի յերկիր թաղիմ:

Հառաչեմ ժամ առ ժամ, ցաւօք ծանրանամ,
Թէ տեսից ըզվարդս իմ` փո'յթ առողջանամ,
Ո'չ երբէք յողբալոյ յագիմ, լիանամ.
Ահա', նըւաղիմ եւ շընչաքաղիմ,
Անկեալ հոգեվար` ի յերկիր թաղիմ:

Տարածեմ ըզթեւս իմ, առ աստուած գոչեմ,
Ի խորոց սըրտէ միշտ հեծեմ, հառաչեմ,
Պահեսցէ ըզվարդն իմ` անկեալ աղաչեմ.
Ահա', նըւաղիմ եւ շընչաքաղիմ,
Անկեալ հոգեվար` ի յերկիր թաղիմ:

Փառք իմ եւ կեանք իմ իսկ, որ վարդով բուծաւ,
Քայքայեալ յոյժ այսօր` ի յերկիր լուծաւ,
Ի սահման մահու, ա'րդ, լալապէս մուծաւ.
Ահա', նըւաղիմ եւ շընչաքաղիմ,
Անկեալ հոգեվար` ի յերկիր թաղիմ:

Ըզթըռչունս երկնից, ա'րդ, կոչեցէ'ք արագ,
Սուգ առցեն ի վերայ իմ լալով յարակ,
Իմ հոգւոյս ցաւերուն ո'չ գըտի ճարակ.
Ահա', նըւաղիմ եւ շընչաքաղիմ,
Անկեալ հոգեվար` ի յերկիր թաղիմ:

Սիրտ իմ ի լալոյ յոյժ` հաշեալ մաշեցաւ,
Կարօտով իմ վարդին` այրեալ խարշեցաւ,
Ցաւալից կեանքն իմ փոյթ խոյս ետ քարշեցաւ.
Ահա', նըւաղիմ եւ շընչաքաղիմ,
Անկեալ հոգեվար` ի յերկիր թաղիմ:

Սուգ եւ լացն եղեւ ինձ հեշտալի ճաշակ,
Այն անտառք լալօնից` ցանկալի վիճակ,
Եւ սաստից զըւարթնոյն յաւէտ ընդունակ.
Ահա', նըւաղիմ եւ շընչաքաղիմ,
Անկեալ հոգեվար` ի յերկիր թաղիմ:

Ի սէր քո փափագման, տենչանաց աչաց,
Տարածմանց դաստակաց, փարեցմանց բազկաց,
Յորս անկեալ խորովիմ` ըստ յօժար կամաց.
Ահա', նըւաղիմ եւ շընչաքաղիմ,
Անկեալ հոգեվար` ի յերկիր թաղիմ:

Էի', ե'մ եւ եղէց վարժարան սըգոց,
Եւ հըմուտ հեղինակ հառաչմանց յոգւոց,
Փութա', ե'կ, ա'յց արա, ո'վ սիրօղդ հոգւոց.
Ահա', նըւաղիմ եւ շընչաքաղիմ,
Անկեալ հոգեվար` ի յերկիր թաղիմ: