Բանաստեղծութիւններ

ԳԱՆԳԱՏ ԶՊԱՏՐԱՆԱՑ ԱՇԽԱՐՀԻՍ

Նետիւք աչացդ խաղաս միշտ ի վերայ իմ,
Իբրեւ զխընծոր կարմիր, յո'յժ կարի թըշուտ.
Կամիս ընկերանալ, զիս այնու որսալ,
Որպէս ըզնենգաւոր բարեկամ ճօշուտ:

Տուն իմն ես ծըխալից տեղի պատրանաց,
Զաչըս մեր առնես դու փոշուտ շուտաշուտ.
Բիւր բերրի պարտիզաց խոստումն խոստանաս,
Չըտաս քիլ մի տեղի փըշուտ եւ մոշուտ:

Այլեւ բիւրիցս պատւել ըզմեզ յանձն առեր,
Որպէս թէ իցես դու ճաշուտ ու լօշուտ.
Նազ-նազի վերայ մեզ եդեալ ցուցանես,
Ընդ արեգակամբս եղեր մեզ օր մշմըշուտ:

Արժան էր կոչել զքեզ, արդ, լաբիւրինթոս,
Թէ չիցէր երեսդ նաղշուտ ու խաշխաշուտ.
Ի քէն փախչիլ գընալ, առաւել լաւ է
Ի լերինս բարձրագոյնս, քօշուտ եւ իշուտ: