ՀԱՅՈՑ ՆՈՐ ՎԿԱՆԵՐ (1155-1843)

75.
ԵՐԿՈՒ ՄԱՆԿՈՒՆՔ Ի ԿՈՏԷԻՑ
† ՌՁԸ=1638-9

Չեւ եւս էին փախուցեալք Օսմանցիքն ի սուտ համբաւոյն, ըմբռնեալ էին երկուս մանկունս ի Կոտէից. եւ ի փախչելն իւրեանց կապեալ զմանկունս զձեռս յետս ` եւ առաջի արկեալ վարէին զնոսա. եւ հասեալ ի գիւղն Արծնի ` ի գլուխս բարձր քարանցն ` որ ասի Դժուարադէմ, ասեն մանկունքն ցվարիչսն. « Արձակեցէք զձեռս մեր, զի մի ' նեղիցուք. քանզի փախչիլ եւս ոչ կարեմք. վասն զի մին կողմն քարափն է ` եւ մի կողմն դուք »: Եւ նոքա արձակեցին զձեռս նոցա:

Իսկ մանկունքն միաբանեալ ` գնացին մինչ ի գլուխ քարին, յիշեցին զանուն Աստուծոյ, եւ անկան ի քարանցն ի վայր ` եւ մեռան: Յաղագս երկուց իրաց ընկալան կամաւ իւրեանց այնպիսի ' դառն մահ. նախ ` զի զերծցին յանառակ պղծութենէ. երկրորդ ` զի քրիստոնէութեամբ մեռցին ` քան թէ ուրացութեամբ կեցցեն: Վասն որոյ ոչ վարկպարազի համարիմ զմահ սոցա: Այլ պսակակից Վիլոնի եպիսկոպոսին, որ անկաւ ի բարձանց ` եւ մեռաւ վասն այնպիսի ' գործոց. եւ հազար կուսանքն ` որք անկան ի գետն վասն Քրիստոսի, եւ մեռան: Նոյնպէս եւ սոքա կատարեցան երանելի մահուամբ: Եւ էին ի ձոր անդր արք թագուցեալք, եւ տեսին զանկանել մանկանցն, մնացին մինչեւ ի միւս վաղիւն. եւ եկեալ բարձին զնոսա, եւ տարեալ ի գիւղն Արծնի թաղեցին: ¹