Պատմութիւն Հայոց

Մեծ իշխանն Շահնշահ, որդին Զաքարէի, ետ զիշխանութիւնն յաւագ որդին իւր Զաքարէ, զի որդիք բազումք էին նորա՝ Զաքարէ եւ Աւագ, Սարգիս եւ Արտաշիրն, եւ Իւանէ։ Եւ ինքն խնամէր զտուն իւր. եւ Զաքարէ ընդ թաթար զօրուն երթայր ի գործ պատերազմի, եւ արիութիւն քաջութեան ցուցեալ, մեծարեալ լինէր ի մեծէն Հուլաւուէն եւ յԱրղուն ոստիկանէն։

Դէպ եղեւ, զի Արղունն զօրօք բազմօք էր ի կողմանս Վրաց, ընդ նմա էր եւ Զաքարէ։ Եւ գաղտ յԱրղունէն եւ յայլ զօրացն գնաց Զաքարէ ի տեսութիւն կնոջ իւրոյ, որ էր առ հօր իւրում Սարգսի՝ իշխանին Ուխտեաց, որ ապստամբ էր ընդ թագաւորին վրաց Դաւթի։ Եւ իմացեալ Արղունին, ազդ առնէ Հուլաւուին։ Եւ նա առ ինքն հրամայեաց տանել կապանօք. եւ այլ բարուրս կուտեաց ի վերայ նորա, եւ հրամայեաց սպանանել զնա եւ անդամ անդամ յօշել, եւ արկանել շանց։

Եւ յորժամ լուաւ զգոյժն հայր նորա Շահնշահ ի գիւղն Օձուն, ի նեղասրտութիւն անկեալ՝ ի տրտմութենէն մեռաւ։ Եւ տարեալ թաղեցին զնա ի Քոբայրն, զոր առ կինն նորա ի հայոց։