Գիրք Դատաստանի, Գ խմբ.

ԳԼՈՒԽ ՃԽԱ
ՎԱՍՆ ՄՍԱԿԵՐՈՒԹԵԱՆ ԵԿԵՂԵՑԱԿԱՆԱՑ

Որք յուխտի անդ իցեն՝ երիցունք, կամսարկաւագունք, կամ այլ ոք ի պաշտօնէից եւ հեռի իցենի մսոյ, եւ միտք յօժարեսցին ի ճաշակել, համարձակկերիցեն եւ մի՛ գաղտաբար, ապա թէ կամեսցին՝պահեսցեն։ Այլ թէ ոք պիղծ համարեսցի զբանջար կամզհաց, որ մսոտ իցէ, ոչ ընդունին զնա ի կարգեկեղեցոյ։

Ուխտական՝ յայտ է՝ զի զամուսնացեալս եւզկուսանս եւ որք միանգամ յեկեղեցի են՝ անուանէ։Ապա ուրեմն վայրապար է ազգացն Յունաց եւ մերզմիմեանս բամբասել, զի զերկոսինն, ասէ, ընդունիլ իկանոնաց։ Արդ, բարիոք է չուտելն, քան ուտելն, թէպէտ եւ ոչ բամբասի, որպէս ի մեզ գտանին բազումպահողք. այլ արտաքոյ դատաստանի է զմիմեանս դատելն։