ԽՆԴԻՐ
ԵՒ
ԱՂԱՉԱՆՔ,
ԲՈՂՈՔ
ԵՒ
ՀԱՌԱՉԱՆՔ…
Զիս`
աննըմանս
եւ
նըմանիս
մարդանըման
արա',
տէ'ր
իմ.
Յաշխարհի
աստ
զանընտանիս`
քոյցդ
ազգական
արա',
տէ'ր
իմ.
Թըշնամեաց
քոց
չար
հոմանիս`
ի
քոյդ
կապան
ա'րկ
զիս,
տէ'ր
իմ.
Զօրաց
նոցունց
մոլեկանց`
զիս
փարաւօն
արա,
տէ'ր
իմ.
Զի'ս
առ
նոցունց
արշաւանին
օտարական
արա',
տէ'ր
իմ.
Ցրուեալ,
վանեալ
միշտ
ըզնոսա`
յաղթօղ
մարտին
արա,
տէ'ր
իմ.
Բիւր
քանքարաց
պարտապանիս`
գիր
ազատման
տուր
ինձ,
տէ'ր
իմ.
Ինձ
անխոհեմ
շինականիս`
քաղաքական
բարք
տո'ւր,
տէ'ր
իմ.
Անկիրթ,
անվարժ
մոլեկանիս`
ազնըւական
վարք
տո'ւր,
տէ'ր
իմ.
Աստանդական
մուրացկանիս`
հաց
վերնական
տո'ւր
ինձ,
տէ'ր
իմ.
Քոց
մըշակաց
վերնաժամից`
զիս
միաբան
արա',
տէ'ր
իմ.
Զորդիութեան
ո'չ
արժանիս`
զերթ
մի
վարձկան
արա',
տէ'ր
իմ:
Զառ
ի
հիմանց
քայքայեցեալս
արժանացո'
նոր
նորոգման,
Խորշակահար
ծարաւելոյս
առ
խաղացո'
ջուր
ոռոգման,
Ըզմեղուցեալս
անթիւ
բանից
մի'
պատժեսցես
ի
յաւիտեան,
Զոր
հաւանիմ
եւ
դաւանիմ`
նոքօք
արա'
զիս
տոհմական:
Ի
գալըստեան
բարեկամիս,
եդից
սեղան
գործոց
փոխան,
Այս
խըթանիկ
ինձ
զարթուցման
ի
խոր
քընոյ
մրափեցման,
Առիթ
լիցի
յառաջացման,
առ
գութ
սիրոյդ
վըստահացման,
Յաքսորութեանցըս
փախուցման
եւ
հայրենւոյն
յա'ր
տարփացման:
Յորում
երգել
զերգըս
նորոգս,
ընդ
անդրանիկ
եղբարց
պատկան,
Արժանասցուք
եւ
մեք
կըրտսեր`
եղբարք
նոցին,
որդիք
մարդկան,
Քեզ
Քրիստոս
փրկչիդ
մերում`
յաւիտենիւ
անեզրական,
Հանդերձ
հարբ
քով
եւ
սուրբ
հոգւով`
միշտ
պաշտօնիւ
փառատրական: