(90բ)
ԻԲՐԱՀԻՄ
ԽԱԼԻԼ
ԽԱՆԻ
ԻՇԽԱՆՈՒԹՅՈՒՆԸ
ՂԱՐԱԲԱՂՈՒՄ
ԵՎ
ԱՅԼՈՒՐ:
ՀԱՐԵՎԱՆ
ԽԱՆԵՐԻ
ՀԵՏ
ՆՐԱ
ՀԱՐԱԲԵՐՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԸ
Փանահ
խանի
մահից
հետո
նրա
ավագ
որդիԻբրահիմ
Խալիլ
խանն
է
1168/1762թ.
նրա
փոխարեն
դառնումՂարաբաղի
կառավարիչը:
[Նա]
ոչ
միայն
ոչ
մեկի
չէրենթարկվում,
այլեւ
ավագն
էր
Շաքիի,
Շիրվանի,
Գանձակի,
Թավրիզի,
Նախիջեւանի,
Արդեբիլի,
Խոյի,
Մարաղայի,
Երեւանի
խաների
ու
կառավարիչների
մեջ,
մինչեւ
Արաղի
ու
Ատրպատականի
սահմանագլուխըհանդիսացող
Ղաֆլանքուհ
(Ղափլանքուհ)
վայրն
ընկածտարածքներում:
Հաճախ
վերոհիշյալ
տարածքներիկառավարիչների
նշանակումն
ու
հեռացումը
նրահրամանով
էր
կատարվում:
Դրա
հետ
մեկտեղ
Ավարիայի(Ավար)
ու
Դաղստանի
կառավարիչ
Օմար
խանի
հետբարեկամական
ու
ազգակցական
կապեր
էր
հաստատել՝կնության
առնելով
նրա
Աղա
Բիքե
անունով
քրոջը
եւանհրաժեշտության
դեպքում
Դաղստանի
երկրից
զորք
էրնրան
օգնության
էր
հասնում:
Այնպես
որ,
հաճախլեզգիների
բանակը
Ղարաբաղի
գյուղերումհյուրընկալելով,
իր
մոտ
էր
պահում:
Ղարադաղի
երկիրը
նույն
զորքովգրավելով՝
քանդում,
հողին
է
հավասարեցնում
նրավարչական
կենտրոնը
հանդիսացող
Քորուշտ
ամրոցը,
որըԱրաքսի
ափին
գտնվող
մի
բավական
ամուր
ու
բարեշենքաղաք
էր:
Տեղի
բնակիչներին
գաղթեցնելով
այլերկրներ՝
ցաքուցրիվ
է
անում…
Իսկ
Ղարադաղի
կառավարիչ
Մուսթոուֆիխանին
գերելով՝
բերում
է,
Շուշի
բերդում
պահում
եւայնտեղի
տարածքների
մի
մասը
որպես
նվեր
ուպարգեւատրում
հանձնում
իր
զորավարներին,
որպեսզիդրանց
եկամուտներից
(91ա)
օգտվեն:
