ՂԶԼԲԱՇՆԵՐԻ
ԶՈՐՔԻ
ՆԵՐԽՈՒԺՈՒՄԸ
ՂԱՐԱԲԱՂ:
ԳՆԴԱՊԵՏ
ԿԱՐՅԱԳԻՆԻ
ՄԱՐՏԵՐԸ
Այս
ընթացքում
ղզլբաշները
կարծելով,
թեՂարաբաղը
Իբրահիմ
խանն
է
պաշտպանում,
եւ
այժմ,
երբնա
սպանված
է,
կարող
են
գնալ,
այն
գրավել,
այնդարձնում
են
իրեն
հավակնությունների
առարկան:
1806/1221թ.
Աբաս
Միրզան
անթիվ-անհամար
զորք
ուբազմությամբ
հարձակվում
է
Ղարաբաղի
վրա:
Միաժամանակ
Թիֆլիսից
Ղարաբաղ
է
(113բ)
ուղարկվումգնդապետ
Կարյագինը
400
զինվորներով:
Ասկերանիմոտակայքում
նա
թեժ
մարտեր
է
մղում
ղզլբաշներիզորքի
դեմ,
սակայն
նրանց
բանակի
ահռելիբազմությունը
թույլ
չի
տալիս
[Կարյագինի
ջոկատին]առաջ
ընթանալ:
Այնտեղից
վերջինս
ետ
է
դառնում,
գնում
դեպի
Թառնակյուտ
ամրոցը:
Աբաս
Միրզան
նախօրոք
իր
զորքից
մի
ջոկատէր
ուղարկել
Ամիր
խան
բեկ
Ջահանբեգլուիգլխավորությամբ՝
այդ
ամրոցը
պաշտպանելու
եւ
թույլչտալու
ռուսներին
այնտեղ
մտնել:
Երբ
գնդապետը
իր
զինվորներով
կռվելովհասնում
է
Թառնակյուտ
ամրոցին,
դարպասները
փակ
էգտնում:
Թնդանոթներով
[դարպասները]
գնդակոծում,
ջարդուփշուր
է
անում
եւ
զինվորների
հետ
ամրոցմտնում:
Այնտեղի
ղզլբաշներին
կոտորում
են,
իսկնրանց
հրամանատար
Ամիր
խան
բեկը
վախից
իրենպարսպից
ցած
է
նետում
եւ
սպանվում:
Ռուսները
միքանի
օր
այնտեղ
են
մնում,
իսկ
ղզլբաշների
բանակընորից
նրանց
պաշարում
է:
Քանի
որ
ռուսների
պարենիպաշարները
սպառվում
են,
Ջրաբերդի
Մելիք
ՎանիԱթաբեկովը
մի
քանի
անգամ
գիշերով
նրանց
հաց
ու
այլմթերքներ
է
հասցնում:
Բայց
ի
վերջո
հասկանում
են,
որզինվորների
համար
այդ
կերպ
հաց
հասցնելը
դժվար
է:
Գնդապետը
իր
[ողջ]
մնացած
100
զինվորների
հետ
գիշերովայնտեղից
դուրս
է
գալիս
ու
լեռնային
ճանապարհովգնում
Ջերմուկ
բերդը:
Այնտեղ
հայերից
հաց
ու
պարենստանալով՝
հեռանում
են
Գանձակ,
այնտեղից
էլ՝Թիֆլիս:
Բայց
[Կարյագինը]
կրկին
զորք
վերցրած
գալիսէ,
Զագամ
գետի
մոտ
կռվում
Աբաս
Միրզայի
դեմ
ու
նրանջախջախելով՝
փախուստի
մատնում
մինչեւ
Իրան:
(114ա)
Քանի
որ
այդ
ժամանակ
Ֆաթհալի
շահըմեծ
բանակով
Արաքսի
ափին
էր
գտնվում,
իշխանՑիցիանովը
նույն
տարվա
օգոստոսին
իր
զորքովպատերազմի
է
ելնում
նրա
դեմ
եւ
պարտությանմատնելով՝
հեռացնում
մինչեւ
Արաղ
ու
Ատրպատական:
Դրանից
հետո
նորից
Վրաստան
է
վերադառնում: