Զերկիրն
յանձնէ
որդւոյ
իւրում,
որ
նա
քան
զհայրըն
քաջ
գըտեալ,
Եօթընհարիւր
երսուն
եւ
վեց.
Օրհան
որդին
իշխանացեալ:
ՅԱքեազ
ինչ
թեւս
արձակէ
եւ
ըզՊօլին
սահման
կալեալ,
ԸզՄուտուրնի
թեմօքն
իւրովք,
զԱքճէ
Գօճայէլին
կոչեալ
ԶԳօքէրփէէլն`
Այնիօկւով,
ի
Կիւնէկի
գաւառ
հասեալ,
ԶՆիկոմիդեա
քաղաք
առնէ,
այն,
որ
ի
հնումն
էր
հըռչակեալ:
Ուր
քակէ
զեկեղեցիսն`
մէսճիտ
եւ
մէտրէսէ
շինեալ,
Եւ
ի
յԻզնիկ
նոր
ամարաթ
շինէր
եւ
զճաշն
ձեռօքն
բաշխեալ.
ԶՊալի
Քէսրէ
եւ
զՊէրղամա,
Եփեսոսիւ
զԻզմիր
առեալ,
Ուր
աննըման
եւ
մեծածախ
եկեղեցիքն
են
կործանեալ:
Սա'
ըզկարգս
եէնիչէրւոց
եդ,
զոր
«ծառայ
նորե
անուանեալ,
Եւ
լինէր
առատաձեռն,
ի
աւարից
զռոճիկս
բաշխեալ:
Զճերմակ
պօրքն,
որ
ուսկիւֆ
ասեն,
իբր
նոր
նըշան
զօրացն
տուեալ,
Սուլթան
Հաճի
Պէքթաշին
դէմ
կանգնեալ
՚ւ
ի
գլուխ
իւր
զայն
եդեալ:
Առաքէ
զօրս
զօրագըլխօք,
զցայգ
սալ
կապեն
եւ
զծով
անցեալ,
ՅԱյտընճըգէ
՚ւ
ի
Բութանւոյ
Տաճիկք
ընդ
այնց
շատ
ժամանեալ:
Եւ
տէրըն
Կէլիպօլւոյ
զօրօք
ընդ
այնց
շատ
ճակատեալ,
Ո'չ
օգտի
՚ւ
ի
ներքս
փախչի,
ուր
աւուրս
ինչ
անդ
խուսափեալ:
Իսկ
Թուրքըն
եւ
զայրացմամբ
ի
Թէքիւրտաղն
եղեն
լըցեալ,
Զոր
առին
վաղվաղակի
՚ւ
ի
Կէլիպօլ
դառնան
դարձեալ:
Եւ
յԱգճէ
իլիմանին
զպատրաստ
նաւերս
յինքեան
ապռեալ
Եւ
ի
հիսար`
Հէմպի
կոչեալ,
Յոյն
լըրտեսիւ
ի
ներս
մըտեալ:
Արտորայից
էր
եղանակն,
որք
պարապորդ
ըզնա
գըտեալ,
Ո'չ
նեղեալ
զոք
եւ
ո'չ
սպանին,
այլ
զնուաճեալսն
ի
կամսն
թողեալ:
Եւ
ըզկըլայն
Եաշլունիէ
ընդ
բընակչօքն
ձերբակալեալ.
Եօթընհարիւր
յիսուն
եւ
ինն
թուականն
զԿէլիպօլի
առեալ:
ԸզՉօռլի`
Խայրապօլւով
զմարդ
եւ
զապրանս
աւար
առեալ,
Մըրըրիկն
ի
Տիմօթօ
գայ
եւ
զգաւառօքն
յափըշտակեալ:
Պէրղօզի
բընակիչք
փախեան,
եւ
Թիւրքըն
զայն
հըրձիկ
առեալ,
Տիմօթօքայի
տէրն
ջանայր`
ընդ
Պէրղօզեանց
ի
մարտ
եկեալ:
Ուր
Տաճիկք
դարան
կալնուն,
յանկարծ
զթէքիւրսըն
ըմբըռնեալ,
ԶՏիմօրօքայն
տալ
խոստացաւ,
զի
մի'
սպանցեն,
՚ւ
ապա`
զերծեալ:
Եւ
ըզգերեալսըն
Յունաց
տան
յԱնատօլի
զյոլովս
մըղեալ,
Ըզլուծ
վարել,
զլեզուն
սովրիլ,
արպերէն
«գուլե
ի
դուռն
գըրեալ:
Մինչ
յԷտրէնէ
գաւառ
հասին,
զառ
եւ
զաւար
շատացուցեալ,
Եօթընհարիւր
վաթսըն
եւ
մէկն
մեռաւ
Օրհան,
Պրուսա
թաղեալ:
Երսուն
եւ
հինգ
տարի
իշխեաց,
ութսուն
եւ
մէկ
տարի
ապրեալ,
Զնոր
աշխարհ,
զոր
եւ
ստացաւ,
որդւոյ
իւրում
յանձնարարեալ: