Պատմութիւն համառօտ ԴՃ տարւոյ Օսմանցոց թագաւորացն

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա

Փոխանորդեալ ըզգահն որդին, որ Խօտավէնտիկեարն կոչեալ,
Ո'չ հանգչեալ, ո'չ դադարեալ սա եւ զյոքունըս նուաճեալ:

Ի յԻփսալա ժամանեցին եւ զվիճակօքն աւար առեալ
Եւ ըզՔէշան կոչեալ զերկրաւ եւ զՍըրֆաց մասն ինչ կոտորեալ:

ԶԱնդրիանուպօլսոյ ըզդաշտն լըցեալ Տաճկօք` զբնակիչսն նեղեալ,
Քաղաքի տէրն, որ Յոյն ազգաւ, յԱյանօրօս եղեւ փախեալ:

Մեծ պատերազմ եւ շատ արեամբ դաշտն Էտրէնու դիովք լըցեալ.
Որք կոտորին, եւ որք փախչին, Տաճիկք ի Էտրէնէ լըցեալ:

Գարա Կէչէ կոչեալ գաւառ բազում Սըրֆ գան` զինուք վառեալ,
Զորս` իբր յիսուն հազար անձինք, գըրեն, թէ` զշատս եղեն սպանեալ:

Յախին երթան թեմս ՚ւ ի վիճակս, աւանք եւ գիւղք առաթուր լեալ,
Ի Զաղարեա ՚ւ ի Ֆիլիպէէ` Փիլիպուպօլիսն այն կոչեալ:

Մարուլ գաւառք եւ Իսկեթէ եւ Գուվալա, Տիրամէն այլ,
Եօթընհարիւր վաթսուն եւ վեցն` Կեօմիւլճինէ սոքօք առեալ:

Զիհնէ, Սէրուզ, Գարաֆէրէէ, Պիղէ յՈւռումէլի կոչեալ.
Եօթընհարիւր ութսուն եւ չորս` յԱնատօլի ձեռս եւս արկեալ:

Թանրի Եըքտաղի հիսարի զինքնին փըլիլ մաճիկք գըրեալ:
Ուր ոսկեթագս յոլովս գըտին, զինուորքն ի գլուխս իւրեանց եդեալ:

Հանդէպ Սուլթան Մուրատին այնմ անցեալ` զինքեանս այնպէս ցուցեալ,
Զի ոսկեթագն, զոր ասացի, այն սօլաղիցն օրէն մնացեալ:

Զհետ փէյիկիցն եւ շաթըրիցն ՚նդ առաջի արքային երթեալ,
Եւ ըզՍարխան երկիրն ամէն, որպէս եւ զայլս ձերբակալեալ:

Համիտ եւ Քեօթահիա, Սէյտի շէհիրն, Ագ շէհիրն այլ.
Եօթընհարիւր ութսուն եւ եօթն յՈւռումէլի անցեալ դարձեալ:

ԸզՄանաստուր` Սէլանիկով դաշտիւ, որ Գուվալայն կոչեալ,
Աւար առին, կոտորեցին եւ սանճաղ պէկս նոցա տուեալ:

ԶՆիկտէ, զԿեսարեա, զԱգսարայ, յԱնատօլի` զԹարագլին այլ,
Ղարաման օղլին խըրտի կամս յակամայ զպատիւ ցուցեալ:

Լազ օղլին պատգամ յըղէ Մուրատին, թէ` «Եկ, զի մարտեալ,
Տէվլէթ յորում կողման իցէ` նա յաղթեսցէ աշխարհ տեսեալե:

Ի Գօս դաշտըն ժողովին որ յերկ կողմանց բիւրք շատք վառեալ,
Ուր տեսօղք զարիւն թափեալ, վըտակօրէն գետք խաղացեալ:

Ուր անկան անհամարք դիք, կոյտք եւ դիզանք զդաշտըն լըցեալ,
Մինչեւ ցարդ անդ հանդիպօղք զոսկերըս դից կուտեալ տեսեալ:

Որք յետոյ կացին ի բաց, անդ ի մարտի Տաճիկք խոնճեալ,
Յետ եւ զՄուրատն ի քուն գըտին թըշնամիքն, որ այնմ ըսպասեալ,

Ճահ գըտին ի մերձակայից, զոր դաշնակաւ հարին սպանեալ.
Երսուն եւ մի ամ տիրելովն, վաթսուն եւ հինգ տարի ապրեալ: