Եւ
դարձեալ,
ոչ
որպէս
ասենն
է՝
եթե
զերկիրս
ջուր
պատիցէ,
այլ
ընդ
երկիր
եւ
ի
վերայ
երկրի
են
ջուրք.
եւ
ըստ
երկիր
անդր
ոչինչ
է
եւ
ոչ
եթե
ջուրք։
Եւ
վկայեսցեն
նոցա
Հերակլի
արձանքն՝
յորս
գրեալ
է,
ասեն,
թե
յայսմ
վայրէ
ոք
անդր
մի
ժտեսցի
երթալ։
319
Եւ
աւդ
<ընդ>
ջուրս
եւ
ընդ
երկիր
խառն
է։
Եւ
զի
ընդ
ջուրս
աւդ
խառն
է՝
ի
զեռնոցն
յայտ
է,
որ
ի
ջուրսն
զաւդոյն
կենդանութիւնն
ծծեն։
Եւ
զի
ընդ
երկիր
նոյն
աւդ
խառն
է,
յորժամ
անձրեւ
լեալ
իցէ
եւ
արեւ
տայցէ,
ի
գոլորշոյն՝
որ
ի
սրտէ
երկրին
ի
վեր
ցոլանայ՝
յայտ
յանդիման
երեւի։
Եւ
զի
ընդ
աւդս
հուր
խառն
է,
ի
փայլատականցն՝
որ
ի
շփելոյ
ընդ
միմեանս
հողմոյն
եւ
ամպոց
արձակին՝
յայտ
յանդիման
ցուցանին։
Եւ
դարձեալ,
թե
յապակի
սպիտակ՝
ջուր
արկեալ
յարեւու
ունիցիս,
282v
լուսաւորու[220]թեան
արեւուն
մտեալ
ընդ
սպիտակութիւն
ապակւոյն
եւ
ընդ
յստակութիւն
ջրոյն
աւդով
թափանցանց՝
անցեալ՝
հուր
ծնուցանէ։
Եւ
զի
ընդ
ջուրս
հուր
խառն
է,
ի
քարանցն
հանելոյ
ի
ջրոյ
զոր
ընդ
միմեանս
շփիցեն
եւ
հանիցեն
հուր՝
յայտ
յանդիման
ցուցանի։
Եւ
գիշերի,
յորժամ
առ
ծովեզեր
կայցես
եւ
զջուրն
ժքթիցես,
նշոյլք
լուսոյն
հատանին։
Եւ
զեռունքն
որ
ի
ջուրսն
ի
ներքս
են,
ի
չորից
հիւթոցն
յաւդեալ
են,
յերկրէ
եւ
ի
ջրոյ,
յաւդոյ
եւ
ի
հրոյ,
որպէս
եւ
ամենայն
մարմնաւորք՝
որ
ի
ցամաքին
են։
Զի
այնպէս
կազմեաց
Աստուած
զաշխարհ։
Նախ
զչորս
հիւթսն
մեկնեալս
արարեալ,
ապա
նոքաւք
յաւդեաց
զամենայն։
Եւ
միոյ
արարչի
գործ
է
ամենայն
ինչ,
եւ
նոյն
վարէ
եւ
տածէ
զբնաւ։