Բանաստեղծութիւններ

ԶՔՍՄՍՈՂԱՑ ԵՒ ԶԽՌՈՎԱՐԿՈՒ ԱՆՁԱՆՑ, ՅՈՐՈՑ ՏԷՐ ՓՐԿԵՍՑԷ ԶՍԻՐԵԼԻԴ ԻՄ

Ի քաղաքի, թէ քան ըզչափն յաճախիցին արք բանսարկուք,
Զայն ամփոխեալ հասուցանեն ամենեցուն անըսփոփ սուգ,
Ուր պակասին հոգաբարձուք եւ այցելուք արք ահարկուք,
Անդ առաւել մոլեգնոտին զերթ այս հարցուկ անյեղյեղուկ:

Եթէ իցեն չարագըրգիռք, արդէն կանխաւ ասացի լուկ,
Այլ առաւել չարահաւանք են ունկընդիրքն եւ զաչացուք,
Թէպէտ երկուցն է հաւասար, անէծք, նըզովք, վա'յ եւ եղուկ,
Բայց լըսօղն է յոյժ աւաղուկ եւ աղբակիր յիմար իշուկ:

Թիկունք լինին միշտ իրերաց եւ են դիւաց թեւ եւ բազուկ,
Զի աշխատին վասըն նոցա եւ են յարա'կ արդիւնատուք,
Բանիւ միայն զաստուած սիրեն, այլ ի մըտաց անցուկ մոռցուկ,
Եւ ծառայեն դիւաց դասուն` սըրտի մըտօք միշտ ի ծածուկ:

Անշահ բանից մի' լինիցիս ականջադրուկ, ո'վ խըլխըլուկ,
Զի մի' ըզմահն ի հոգի քո յըղասցիս դու յայնց ի ծածուկ,
Որպէս վիպօղքն են հարկատուք Սամայէլի եւ խընկարկուք,
Նոյնպէս լըսօղքն են սերմնառուք, սեղեխք յատուկ յոյժ հերատուկ:

Մանուկ պարծուկ, յաղթաբազուկ տեսի կամաւ եղեալ ըստրուկ,
Զի ո'չ էր իւր զոր ինչ ունէր, եւ ո'չ կարէր լինիլ յաղթուկ,
Պահ մի ճախրէր ընդ աղաւնիս, պահ մի լինէր սեաւ ագռաւուկ,
Այսպէս քըսուք, նետք օդաչուք կամ փայլածուք յեղլի բարուք:

Ա'րդ, ծանուցէք եւ ծաներուք, մինչդեռ լըսէք ըզլացն ուրուք,
Զի հասանին վըրիժառուք, ձեզ կանխապէս մեք գուժարկուք,
Թէեւ կարի յոյժ անագան, փութացարուք առ արտասուք,
Զի մի' իսպառ քայքայիջիք եւ լինիցիք սովալըլուկ: