34.
ԱՌՏՈՒՆ
Սա
առտուն
ես
ըլլայի,
Թոյր
ու
ճառագայթ
հոսելու
համար
Խոռոչներու
մէջ
մըթին,
ամայի:
Լուսաժպիտ
մոմեր
վառելու
համար
Սեղանին
վրայ
հոգիներու
վշտահար,
Սա
առտո՜ւն
ես
ըլլայի:
Վարդ
պարեգօտով
ու
խարտիշագէս
Ա՜հ,
սա
առտո՜ւն
ըլլայի
ես.
Ու
կաթիլ
մը
տայի
աննիւթ
նեկտարէս,
Ու
գէթ
ցո՜լք
մը
տայի
ոսկի
իմ
հուրէս
Մութ
հոգիի
ճըրագներուն
ցրտահար:
Ա՜հ,
սա
առտո՜ւն
ըլլայի
ես: