Ծիածան.1903-1906

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա
7. ՇԵՐԱՄԻՆ ՆԻՆՋԸ
       Շերամատան մէջ կը հնչեն բոժոժները զիլ` դափին,
Որուն յուշիկ կ'ընկերանայ ձայնն երգեցիկ կիներու,
Եւ կը մարի մերթ ճարճատուն ծիծաղներուն մէջ ծափին,
       Պատուհանէն լուսնի լոյսի շափրակներ ներս կը թափին:
       Ըսթափանքի ժամն է պչրոտ, փափկամարմին շերասին`
Խածումն որուն` կը քթքթայ տերեւուտքին մէջ դալար.
Ու սատափներ, ու զիւմրիւթներ, ու շողակներ… միասին.
Մէկ փաղփի մէջ կը նոյնանան շերամ, տերեւ ու լուսին:
       Երազանուրբ անասնիկին օրհասն ու մահն ըսպիտակ,
Վերջին քունն ալ դափ ու ծափով պիտի տօնեն վաղ գիշեր,
Օդանոյշի ձեռքով բանուած զանակածոպ լոյսին տակ
Հինգ աղջիկներ հուսկ օրօրը պիտի երգեն վաղ գիշեր…