Ծիածան.1903-1906

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա
11. ԱՅԳԵՐԳ
       Սարերուն մէջ կը կոծկոծի այգուն` կոչնակը վանքին,
Եղնիկները մըթնշաղին դէպ ի գետափ կը դիմեն.
Աղջիկ մըն է կարծես հովը` գինով մուրտի բուրումէն`
Որ ջուրերուն վրայ կը դառնայ սարսուռի պարն հեշտագին:
       Վանքին քովի արահետէն կարաւանները կ'անցնի՜ն,
Բոժոժներուն երգը լալով գիշերին մէջ տրտմօրէն.
Մինչ կըսպասեմ ջինջ լոյսերուն` որոնք ծագիլ կը յամեն.
Ու կը լըսեմ շշուկներն` որ կը հծծեն մէջը ցանկին:
       Կիրճին խորը, ժայռին ծոցն է գիւղանըկարը փռուած,
Տարտամօրէն, հսկայական, արծիւի մը ձեւերով,
Մագիլները խորասուզած խորշերու մէջ մըթամած:
       Արբշիռ բոյրէն` զոր կը բերէ ինծի առտուն անխըռով ,
Ես կ'երազեմ ծառերուն տակ ու կըսպասեմ խօլաբար,
Լոյս պարիկին` որ իղձերըս պըսակելու պիտի գար: