Մատեան ողբերգութեան

Ա

Եւ արդ, յամենայնի առ ամենայն ակնկալութիւն քո է ողորմութիւն,
Սկզբնալոյսդ աչաց տեսանելեաց եւ սրտի իմաստից Յիսուս,
Քո է բարերարութիւն, կեանք եւ անմահութիւն:
Դա'րձ առ իս գթութեամբ եւ հանդերձեսցե'ս
Դառնալ առ քեզ ինձ կրկին բերկրութեամբ,
Զի առանց քոց կամաց ոչ ունիմ լինել նորոգ փոփոխեալ,
Եւ եթէ ոչ կամք քո գթասցին,
Ոչ զաւրեմ փրկիլ մահու պարտականս,
Եւ եթէ ոչ կառավարդ յարդարեսցես պատրաստել ինձ
Հետս ճանապարհի, որ առ քեզ բերէ,
Վիհ է ինձ խորոց յաջմէ եւ յահեկէ:

Բ

Ահա ո'չ պարծիմ ամենայն իրաւք նախատեալս,
Ո'չ պանծամ դսրովեալս,
Ո'չ խրոխտանամ լքեալս,
Ո'չ մեծաբանեմ պապանձեալս,
Ո'չ ըմբոստանամ ձաղեալս,
Ո'չ երջանկանամ եղկելիս,
Ո'չ արդարանամ ամբարիշտս:
Զի ո'չ երբէք հարթ ընթանայ երիվար առանց սանձակալի,
Եւ ո'չ նաւ համբառնայ հանդէպ առանց ուղղչի,
Եւ ո'չ արաւր կշիռ ինչ գործէ առանց մաճակալի,
Եւ ո'չ երկուորեակք լծոցն ի ճահ ճեմեսցին առանց եզողի,
Ո'չ ամպ վերաչուէ առանց հողմոյ,
Ո'չ աստեղք ցնդին եւ կամ գումարին առաից ժամանակի,
Ո'չ արեգակն փոխաբերեալ ուր շրջանակի առանց տարրական աւդոյ,
Եւ ո'չ ես, նոքաւք հանդերձ` առանց բարեգործիդ հրամանաց ակնարկութեան:
Զի դու միայն ես տուիչ կենաց բանականաց
Եւ խնամիչ` կարգաց հոլովման արարածոց,
Եւ ի քէն է ինձ փրկութիւն, ըստ սաղմոսողին,
Եւ դու ձայնես բարբառ խնդալից աւետեաց հնչման
Յականջս լսելութեան ամենայն հասակի.
Եկա~յք ի հանգիստ իմ, բնաւին աշխատեալք,
Եւ ես մաքրեցից զձեզ ի պարտեաց:

Գ

Իսկ զի՞նչ աւգուտ ի լուացմանէն,
Եթէ կրկնակի զազրացայց,
Եւ կամ ո՞ր աւգուտ ի ճաշակմանէն,
Եթէ գեհենին մատնեցայց,
Եւ կամ զիա՞րդ յԱբրահամ պարծեցայց,
Խորթացեալս ի գործոց նորին,
Որդիս գարշութեան հաւր ամովրհացւոյ
Եւ մաւր քետացւոյ կամ քանանացւոյ,
Ըստ մարգարէին, որ առ իս յանկաւոր ձայնի:
Ժառանգս մերժելի եթովպացի
Եւ ոչ սենեկին Սառայի,
Ըստ տեսանողին առ իս առածի:
Եղբայրս Շամրնի եւ կամ Գոմորայ,
Համբակս անլուաց եւ անաղելի`
Խակակութ պորտոյն խակութեան Ոողայ եւ Ուղիբայ,
Ըստ Եզեկիելի կրկնանախատն կշտամբութեան:

Դ

Եւ քանզի ի ծուփս բազմավտանգս
Ալետանջ հողմոյ սաստկապէս զզուեալ,
Ուժգին լլկանաւք իսպառ տագնապմամբ ի ծովին`
Փոխեալ ընկեցեալ ի վտակն վայրենական ողողիչ,
Առ որս զմատունս ձեռացս այսր անդր տարաբերեալ,
Իբր ի հոսանաց բռնութեան գարնանազայր գետոց
Արտաձգեալ յակամայ ընթացս ողորմագին գլորման,
Ջրակուլ, ոգեսպառ պղտորարբութեամբ,
Դաժանահոտ, սկախառն, մամռարմատ, խառնախռիւ,
Մահաբեր երկամբք վանեալ,
Ըստ որոց յուղխիցն հեղեղիցին հեղձուցեալ, -
Այսու առակաւ եւ ես` եղկելիս.
Խաւսին` եւ ոչ իմանամ,
Գոչեն` եւ ոչ ինչ լսեմ,
Բարբառին` եւ ոչ զարթնանամ,
Հնչեն` եւ ոչ փոխադրիմ,
Փողեն` եւ ոչ գումարիմ,
Վիրաւորիմ` եւ ոչ եւս զգամ,
Կռոցն գարշութեան նմանեալ`
Թափուր յազդմանէ բարեաց իմաստից:
Արդարեւ չար առաւել յաւէտ իսկապէս,
Քան զաւրինակդ ճշմարտութիւնս, ատելի եւ մեղադրելի
Եւ ատենին Քրիստոսի արժանապէս մատնելի:

Ե

Եւ քանզի անդառնալի ուղւոյն յիշատակ
Աստեացս պարտեաց զայս կտակ թողի` որոց ընթեռնուն,
Իմովս բանիւ առ Աստուած կարդալ հանապազորդութեամբ, -
Այս կացցէ սահման յանձնառական խոստովանութեան
Մշտնջենաւոր ձայնարկու առաջի քո, ամենակալ,
Զոր գիրդ` ընդ մարմնոյս, եւ բանդ` ընդ հոգւոյս
Զանսահմանելիդ միշտ թախանձեսցէ,
Իբր յանեղծական մաղթողէ ընկալեալ աղերս ի յիմոյս ձայնէ,
Բարեգութ, մարդասէր, աւրհնեա~լ յաւիտեանս:
Ամէն: