8.
ԱՐՍԷՆ
ԲԱԳՐԱՏՈԻՆՈԻՆ
Առ
գերապատիւ
Հ.
Արսէն
Վ.
Կ.
Բագրատունի
ի
Վենետիկ
Անձկալի
եւ
Գերապատիվ
Հայր,
Խափան
երթեւեկի
նամականւոյ
ի
պատճառս
պատերազմին
կապեաց
զձեռս
իմ
ցարդ
յակամայս
նամակագիր
լինել
առ
Ձեզ.
մանաւանդ
զի
անագան
ուրեմն
եհաս
ի
ձեռս
իմ
Փիրքեր,
որ
նախ
եւ
առաջ
անկեալ
ի
բուռն
պ.
Սրապիոնի
եւ
Սեղբոս
խան,
եւ
անտի
ձեռաց
ի
ձեռս
դեգերելով
Եսայեանց
եւ
Գարագաշին
եւ
յետ
ամէնեցուն
նոցա
ճարակ
լինելոյ
ընթերցման,
ուր
ուրեմն
ժամանեաց
եւ
ի
ձեռս
իմ։
Անբաւ
շնորհակալիք
վասն
չքնաղ
ընծային,
զոր
ընթերցայ
ուշի
ուշով
եւ
գտի
ի
նմա
բազում
արուեստ,
կարգաւորութիւն
եւ
կիրթ
ախորժակ,
սակայն
թուի
ինձ,
զի
բազում
ուրեք
հարեւանցիկ
վազէ
քերթողն
ուրուագիծ
եւ
եթ
արարեալ
եւ
ոչ
բովանդակեալ
զպատկերն.
Ռոդոլփ
ոչ
որպէս
պարտն
է՝
փայլէ
ի
քերթուածին.
Ոդկարայն
նկարագիր
առաւել
քան
զնա
աշխոյժ
է
եւ
ընդոստուցիչ:
Իսկ
զթարգմանութենէն
այս
ինչ
ասելի
է
կարծեմ,
զի
ես
ի
նմա
տողք
գեղեցիկք
եւ
կորովիք,
այլ
անմարթ
եղեւ
ինձ
համարել
զայն
տաղաչափութիւն
ներդաշնակաւոր,
եւ
զարմացայ,
հանդերձ
այնքան
լծընկէց
ազատութեամբն
զինչ
ինչ
պակասէր
քաջանուն
թարգմանչին
յարձակ
բան
յեղուլ
զքերթուածն։
Յոյսն
մեր
անյոյս
եղեւ.
Բարձրագոյն
Դուռնն
զլանայ
մեզ
զհրաման
իւր,
եւ
ես
ոչ
գիտեմ
ուր
տպել
զյօդուածն
իմ,
որ
զՀայկէն.
բա՜բէ
ազատասէր
եւ
ուսումնասէր
երկրին
…
Լուաք
անհուն
եւ
անճառ
խնդութեամբ,
ոչ
միայն
ես,
այլ
որ
համօրէն
աստ
քերթողասէր
պարմանիք,
զի
ձեռն
արկեալ
էք
ի
թարգմանութիւն
Միլտովնի.
գիտեմ
զձեզ
անկարօտ
այլեւս
գոլ
փառաց,
այլ
ի
սէր
գեղեցիկ
Հանճարոյ
եւ
Դպրութեանց
եւ
պարծանաց
ազգիս
աղաչեմ
զՁեզ
յանբոկ
հանել
զգործն
մեծ.
խածցէ
զմատն
իւր
նախանձ,
եւ
զարմացումն
արդար
ակնկառոյց
լիցի
առ
Ձեզ։
Ընթերցաք
մեծաւ
enthousiasme
ով
զթարգմանութիւն
իտալական
դրուագին
Բորանէի,
այլ
այնչափով
եւ
եթ
կամիլ
գոհ
առնել
զայլս
չար
եւս
անգթութիւն
է
քան
զԱստուծոց
պատուհասն
առ
Տանտաղոս։
Եռանդագին
ողջոյն
ի
Գարագաշէն
առ
Ձեզ,
եւ
յինէն
սէր,
մեծարանք,
զարմացումն
եւ
հիացումն,
որով
մնամ
միշտ
Գերապատիւ
Ձերումդ
հայրութեան
Ամէնախոնարհ
ծ<առայ>
Մկրտիչ
Պէշիկթաշլեան
Պօլիս
23
յուլիս,
1859
