Ծաղկեփունջ կամ Բրգնիկցիի մը նուագները

ԵՐԳ Բ

ՇՈՒՇԱՆ

Ողջո՛յն ընդ քեզ, ո՛վ շուշան,
Սիրոյ, գեղոյ սուրբ ծաղիկ,
Ողջոյն քեզ տան մայր-բնութեան,
Նոր արթընցած հրաշալիք:

Բուրաստանիս ծաղկանց մէջ
Ի՜նչ սիրուն ես, ի՜նչ շըքեղ`
Երբ զերդ դըշխոյ վեհ ու պերճ
Կը պանծաս, վրադ ես շատ հեղ:

Կը մըտածեմ հրապուրուած`
Թէ դէպ յերկին, ո՜հ, ինչո՞ւ
Չ’ըղձաս ելլել` փառապանծ
Գահոյքն Էին պըճնելու:

Ըսպիտակ ես իբրեւ ձիւն,
Հրեշտակներու ջինջ պատկեր.
Արատած չէ բիծ մ’իսկ խուն
Բեհեզազգեաց քու թերթեր:

Նորա սիրտն ալ է մաքուր,
Գիրգ ու վըսեմ քեզի պէս.
Զոր չարութեանց սեւ մըրուրն
Աղտոտած չէ գարշատես: