ԴԱՇՏԱՅԻՆ
ԿԱՄ
ՍՏՈՐԻՆ
ԳԱՒԱՌՆԵՐ
Ա.
Գաւառն,
որ
ընկած
է
Երասխի
եւ
Ղուրու
չայ
գետակի
ձախ
ափերի,
դաշտաբերանի
եւ
Մուխանք
գաւառի
սահմանի
մէջ,
կոչուած
է
Պիանք
[1],
այժմ`
Ջաբրայէլի
գաւառ:
Բ.
Գաւառն,
որ
ընկած
է
Երասխի
ձախ
ափի,
Վարդանակերտ
գաւառի
եւ
դաշտաբերանի
տարածութեան
մէջ,
ստացած
է
Մուխանք
[2],
Մուղան
[3]
այժմ`
Միլին
դաշտ,
անունները:
Գ,
Դ,
Ե
եւ
Զ
գաւառներն,
որք
ընկած
են
Կուր
գետի
եւ
Գարգար
գետակի
աջ
ափերի,
դաշտաբերանի
եւ
Մուխանք
գաւառի
սահմանի
մէջ,
ստացած
են
Արանռոտ,
Տռի,
Ռոցպատեան
եւ
Աղուէ
[4]
այժմ
առաջին
երկուքն
միասին`
Քեաբիրլու,
իսկ
վերջին
երկուսն`
Ջաւանշիր:
Է.
Գաւառն,
որ
ընկած
է
Կուր
գետի
եւ
Խաչենագետի
աջ
եւ
Գարգարի
ձախ
ափերի
եւ
դաշտաբերանի
մէջ,
ստացած
է
Տուչքատակ
[5],
Տիգրանակերտ
[6]
Թառնագիւտ-այժմ`
Շահ-բուլաղ,
անունները:
Ը.
Գաւառն,
որ
ընկած
է
Կուր
գետի,
Խաչենագետի,
Կուրակ
գետակի
եւ
դաշտաբերանի
մէջ,
ստացած
է
Ուտի-առանձնակ
[7],
Ուտի
գաւառ,
այժմ`
Ջուանշիր:
Թ.
Գաւառն,
որ
ընկած
է
Կուր
գետի,
Կուրակ
եւ
Շամքոր
գետակների
եւ
դաշտաբերանի
մէջ,
ստացած
է
Շիկաշէն
[8],
Շակաշէն
[9]
Արշակաշէն
[10]
Գանձակ,
Գեանջա,
այժմ`
Ելիսաւետապօոլի
գաւառ:
Ժ.
Գաւառն,
որ
ընկած
է
Շամքոր
գետակի
ձախ,
Կուր
եւ
Աղստեւ
գետերի
աջ
ափերի
եւ
դաշտաբերանի
մէջ,
ստացած
է
Կողթ
[11],
Շամքոր
[12]
եւ
Զակամ
[13].
այժմ`
Շամշադին
եւ
Ղազախ,
անունները:
Գ
Դ
Ե
Զ
Է
Ը
Թ
եւ
Ժ
գաւառներն
երբեմն
պատկանում
էին
Ուտի
նահանգին:
[3]
Կիր.
Վարդ.
Բարձ.
Եսայի
Կաթ.:
[4]
Մատ.
Խոր.
եր.
610
եւ
ձեռագիրներ:
Հարկ
է
յայտնել,
որ
անհնարին
է
գտնել
գաւառներիս
մէջ
ընկած
միջնասահմանները,
քանզի
ամէնեւին
չկայ
որոշող
բնական
մի
նշան:
Մով.
Կաղանկատուացին
յիշում
է
միայն
Մուխանք,
Տրի
եւ
Աղուէ
(այժմ`
Ալուանդ)
գաւառները
(եր.
264):
[6]
Սեբ.
եր.
92:
Մով.
Կաղ.
եր.
241.
Տկռանակերտ.
եւ
այլն:
[9]
Բուզ.
եր.
210.
Մով.
Կաղ.
251:
[11]
Բուզ.
եր.
176-177:
Մատ.
Խոր.
610:
Մով.
Կաղ.
եր.
244:
[12]
Մով.
Կաղ.
եր
252:
Կիր.
եր.
114:
[13]
Առ.
պատմ.
եր.
9:
Ես.
Կաթ.
23:
Հարկ
է
յայտնել,
որ
գաւառիս
արեւելեան
կողմն
այժմ
կոչւում
է
Շամքոր,
արեւմտեանն`
Ղազախ,
իսկ
միջավայրն`
Զակամ: