Ժ.
ԿՈՂԹ
ԳԱՒԱՌ
(6)
Գաւառս
կից
է
Շիկաշէն
գաւառին
արեւմտեան
կողմին
եւ
անջատւում
է
միայն
Շամքոր
գետակով:
Թէեւ
միեւնոյն
Շիկաշէնի
հողը
ունի
եւ
գաւառս,
սակայն
չունի
նոյնի
հարուստ
բարեմասնութիւնները,
քանզի
ամբողջապէս
թրքաբնակ
է
գաւառս:
Մահմետականք
գրեթէ
ոչնչացրած
են
հայկական
բոլոր
հնութիւնները,
վասնորոյ
հազուագիւտ
են
գաւառումս
եկեղեցեաց,
մատուռների,
հանգստարանների
եւ
խաչարձանների
քարեր:
ՇԱՄՔՈՐ
ԱՒԵՐԱԿ
ՔԱՂԱՔ
(7)
Շամքոր
քաղաքի
աւերակն
երեւում
է
Շամքոր
գետակի
ձախ
ափում`
երկաթուղու
գծի
վերի
եւ
վարի
կողմերում:
Մեծ
եղած
է
քաղաքիս
ծաւալն,
ինչպէս
երեւում
է
աւերակիս
մեծութիւնիցն,
մօտ
մի
մղոն
երկարութիւն
ունեցած
է
քաղաքս
իւր
արուարձանով
միասին
եւ
կէս
մղոնից
պակաս`
լայնութիւն:
Տակաւին
գտնում
են
աւերակներիցս
ոսկի,
արծաթ,
եւ
պղինձ
դրամներ
եւ
պղնձեղէն,
երկաթեղէն
եւ
խեցեղէն
գործիքներ,
կարասիներ
եւ
անօթներ:
Այժմ
ամէնայն
ինչ
կործանեալ
դրութեան
մէջ
է.
միայն
կիսաւէր
է
բերդն:
Ամրոցս`
հիւսիսային,
հարաւային
եւ
արեւմտեան
կողմերից
շրջապատուած
է
քաղաքիս
աւերակներովն,
իսկ
արեւելեան
կողմից
(պարսպի
տակով)
հոսում
է
Շամքոր
գետակն:
Բերդս
ունի
շատ
բուրգեր,
հաստ
պարիսպ
եւ
հաստատուն
ամրութիւն:
Պարսպի
եւ
բուրգերի
վերայ
համարեա'
թէ
մի-մի
շար
թրծեալ
աղիւս
շարած
է
եւ
մի-մի
շար
անտաշ
գետաքար
կրաշաղախ
ցեխի
հետ
միասին:
Ահա
այսպէս
շինուած
է
բերդս,
որ
ունի
130
մետր
երկարութիւնն,
70
մետր
եւ
50
սանթիմ
լայնութիւն,
2
մետր
եւ
45
սանթիմ
պատի
հաստութիւն
եւ
2
դուռն`
մին
հարաւային
եւ
միւսն
հիւսիսային
կողմից:
Բացի
բերդիս
պարսպից
կայ
եւ
մի
ընդարձակ
պարիսպ,
որ
սկսուած
է
բուն
բերդի
հարաւային
պարսպի
շարունակութիւնի
եւ
պատելով
արեւմտեան
ցկողմով`
կցուած
ապա
բուն
բերդի
հիւսիսային
կողմի
պարսպին:
Բայց
այս
պարիսպն
հիւսուած
է
տեղ-տեղ`
քարուկիր
եւ
տեղ-տեղ`
անեփ
աղիւսով:
Երկաթուղին
տակաւին
չսկսած
այստեղ
էր
փոշտի
մի
կայարանն,
որ
կոչւում
էր
Շամքորի
կայարան:
Այժմ
քաղաքիս
աւերակներում
բնակում
են
մի
քանի
մահմետական
գերդաստան:
ԴԻՏԱՐԱՆՆԵՐ
Առաջին
բարձրագոյն
դիտարանն,
որ
եղած
է
Բ.
բերդի
հիւսիսային
կողմում,
փլած
է
1844
թուին:
Երկրորդ
դիտարանն`
Շամքոր
գետակի
ձախ
կողմում`
դաշտաբերանումն
է:
Երրորդ
եւ
չորրորդն`
որ
կանգուն
են,
արձանացած
են
Աղդան
սարի
ստորոտին
մօտ:
Ամբողջապէս
քարուկիր
են
բոլոր
դիտարան
բուրգերն:
ԶԱԿԱՄ
Կողթ
գաւառիս
միջի
մասն
են
կազմում
Զակամ
գետակի
դաշտերն
եւ
արեւմտեան
մասն`
Աղըստեւ
գետակի
աջ
ափերի
մեջ
ընկած
տարածութիւնն:
Երկու
Զակամ
կայ`
Վերին-Զակամ
եւ
Ներքին-Զակամ.
առաջնոյն
մասին`
յետոյ,
իսկ
վերջնոյս
մասին`
այժմ:
Ներքին
Զակամիս
մէջ
այժմ
չէ
գտնւում
հետաքրքրաշարժ
հնութիւններ.
բայց
գիտենք,
թէ
այս
մասի
մէջ
էր
Խաղխաղ
քաղաքն:
ԽԱԼԽԱԼ
(8)
Ջակամ
գետակի
հովիտն
իբրեւ
երկրալեզու
դաշտի
շարունակութիւնից
մտած
է
լեռների
մէջ:
Հովտալեզուս`
սեղմուելով
արեւելեան
եւ
արեւմտեան
լեռներից`
գետակի
ընթացքով
մտած
է
նոյն
լեռների
մէջ,
ապա
փոքր-ինչ
վերեւում
ստացած
լայնագոգ
ձեւ,
մնաւանդ
ջրաձորի
ձախ
ափերում:
Արեւելեան
կողմից
Ընկուզուտ
(Ղոզլու),
հարաւային
կողմից
Մամռուտ
(Մամրթլու)
սարերն
պատած
են
լայնագոգ
հովիտս
իբր
բնական
շրջապարիսպ,
գետակի
աջ
ու
ձախ
կողմերով:
Հովիտս
ներկայացնում
է
հեռաւոր
հնութեան
բեկորներ
եւ
հետքեր-աւերակների
թափուած
քարեր,
հին
եւ
կոպիտ
խեցեղէն
անօթների
բեկորներ,
իսկ
ստորերկրեայ
փորուածներից
ելնում
են
կրով
եւ
աղիւսով
շինուած
պատեր
եւ
ահագին
տաքարներ:
Սովորականից
չափազանց
հաստ,
երկար
եւ
լայն
են
աղիւսներն,
այս
է
31
քառակուսի
սանթիմետր:
Խեցեղէն
խողովակներով
աղբիւրներ
բերուած
են
աւերակ
քաղաքատեղիս
խիստ
հնուց,
որոց
հետքերն
ակներեւ
է
Զուլկատարով
Համիտ-բէկի
քանդած
երկարաշար
կոպիտ
խողովակներից,
որ
գտնւում
են
աւերակիս
արեւմտեան
կողմերում:
Ափսո՜ս,
որ
իսպառ
անհետացել
են
եկեղեցեաց
աւերակներն:
Այժմ
մի
գիւղ
է
աւերակիս
տեղն,
որն
ծածկուած
է
պարտէզներով
եւ
այգիներով,
սակայն
հասակաւոր
բնակիչք
խոստովանում
են,
որ
քաղաք
եղած
է
այստեղ:
Աւերակիս
արեւելեան
եւ
արեւմտեան
կողմերում
կան
աւերակ
գիւղատեղիներ
եւ
հանգըստարաններ,
բայց
անարձանագիր
են
տապանաքարերն:
Այժմ
տիրապետում
են
աւերակիս
Զուլկատարեան
եղբարք,
որք
են.
Ալլահեար-բէկ,
Մեհրալի-բէկ,
Համիտ-բէկ
եւ
Ադիլ-բէկ:
Զմեզ
յարգանօք
հիւրասիրողն
էր
Համիտ-բէկն,
որ
յայտնեց,
թէ
իւր
նախնիքն
Քրիստոսի
653
թուականին
նախ`
Բակտրիայից
եկած
են
Շիրազ
քաղաք,
որից
ապա
Տիգրանակերտ
եւ
ապա,
շատ
յետոյ`
այստեղ:
Խաղխաղ
աւերակիս
շրջապատում
կան
հետեւեալ
սրբավայրերն
եւ
աւերակ
դղեակներն.
1)
Սուրբ
Ղազար,
որ
է
երեք
գերեզման
Խաղխաղիս
արեւելեան
կողմում
եղած
սարի
գլխին:
2)
Սորա
արեւմտեան
կողմում,
ո'չ
այնքան
հեռի,
կայ
մի
աւերակ
մատուռ:
3)
Մի
աւերակ
դղեակ,
որ
շատ
հեռի
չէ
աւերակ
մատուռիցն
եւ
կոչւում
է
Շահ-Փեքար
կամ
Աղաճ-ղալա:
Բարձր
քերծեր
են
դղեկիս
հարաւային,
արեւելեան
եւ
արեւմտեան
կողմերն,
իսկ
քարուկիր
պարսպուած
(այժմ
կիսաւեր)
հիւսիսային
կողմն:
Համարեա
թէ
հարթ
է
դղեկիս
մակերեւոյթն:
Բայց
թէ
ի՞նչ
եղած
է
վաղեմի
դղեկիս
իսկական
անունն.
-ոչ
ոք
չգիտէ:
4)
Դղեկիս
արեւելեան
կողմում
կայ
մի
փոքրիկ
վանք,
որ
ամբողջապէս
կանգուն
է,
որի
հարաւային
հանդէպ
կայ
մի
փոքր
եկեղեցի,
գիւղատեղի
եւ
հանգստարան:
5)
Ընդարձակ
եւ
աւերակ
գիւղատեղի
եւ
հանգստարան
կայ
նաեւ
նոյն
դղեկին
հարաւ-արեւելեան
կողմում,
որ
կոչւում
է
Քեշիշ-քեանդ:
6)
Ղազանչի
աւերակ
եւ
կիսաւեր
եկեղեցին
եւ
հանգստարան,
որք
գտնւում
են
Քեշիշ-Քեանդի
արեւելեան
կողմում.
ոչ
այնքան
հեռի:
7)
Երկու
անանուն
դղեակներ
եւս.
յորոց
մին
գտնւում
է
Ղազանչի
աւերակի
կողմում,
ո'չ
այնքան
հեռի
եւ
միւսն
հիւսիսային
կողմում:
Անյայտ
եւ
անծանօթ
են
բերդակներիս
իսկական
անուններն
եւ
անցեալն:
8)
Զակամ
գետակիս
ջրաձորի
աջ
ու
ձախ
կողմերում
կան
նաեւ
եկեղեցու
վեց
աւերակներ
եւ
հանգստարաններ:
ԿՌԶԷՆ
ԳԻՒՂ
Հիմնուած
է
Կուր
գետի
աջ
ափում`
մօտ
2,
5
մղոն
հեռի
Թովուզ
երկաթուղու
կայարանից:
Սուլթանի
կամրջից
ներքեւ
միանում
են
բուն
Տաւուշ
(Թովուզ)
եւ
իւր
օժանդակ
Ախնջին,
ապա
խառնուում
Կուր
գետին
Կռզենի
արեւելեան
կողմով:
Բուն
ուտեաց
մնացորդներիցն
են
գիւղիս
բնակիչներն,
որք
ունին
եւ
առանձին
բարբառ
(ուտիերէն),
բայց
գիտեն
եւ
հայերէն:
Մօտ
700
տուն
եղած
է
գիւղումս,
բայց
այսօր
մնացած
է
միայն
30
ծուխ.
պատճառն
այն
է,
որ
օդն
եւ
կլիման
խիստ
ծանր
են
ամրան:
Այս
պատճառաւ
համեմատելով
ամէն
տարուայ
ծնածները
մեռելոց
հետ`
միշտ
աւելի
եղած
է
վախճանուածների
թիւն:
Չհաշուելով
Կուր
գետի
քանդած
տարածը`
քառորդ
մղոնից
պակաս
չէ
հանգստարանի
ծաւալն:
Հողն
արքունի,
ջրարբի
եւ
բազմարդիւն,
տեղական
բերքերն
նոյն,
օդն
եւ
կլիման
տենդաբեր
ամրան
եւ
մահատու.
երկար
կեանք
50,
եկեղեցին
սուրբ
Յովհաննէս.
քահանան
գալիս
է
Մովսէս
գիւղից:
Գիւղիս
մօտ
կայ
եւ
հին
գիւղատեղի
եւ
հին
հանգստարան
եւ
քարուկիր
եկեղեցի,
որից
այժմ
մնացած
է
միայն
խորանի
կլոր
շինութիւնն:
Հանգստարանումս
կայ
մինչեւ
600
տարուան
գրուած
տապանաքար:
Արձանագրութիւններից
երեւում
է,
որ
ամփոփուած
են
այստեղ
թաւրիզեցի,
հալապցի,
կարնեցի
եւ
այլ
քաղաքներից
փաճառականներ:
Նշանաւոր
է
գիւղիս
բոժոժն
կամ
մետաքսաթելն,
վասնորոյ
հաւանական
է,
որ
գիւղս
բազմամարդ
եղած
ժամանակներում
արտադրած
է
մեծ
քանակութեամբ
մետաքսաթել,
որը
գնելու
համար
եկած
լինին
հանգուցեալ
վաճառականներն:
Կան
նաեւ
գիւղիս
իշխող
Մելիք-Ջհանկիրի
տապանաքարն
եւ
Աւետարան
անուն
մի
ուխտատեղի
մատուռ:
Ծուխ
30,
ար.
90,
իգ.
80:
ՀՈՂԱԲԵՐԴ
(ԹՈՓՐԱՂ
ՂԱԼԱ)
Կռզենից
կէս
մղոնաչափ
վերեւ`
նոյնպէս
Կուր
գետի
աջ
կողմում,
կայ
մի
հողեայ
բլուր,
որը
անուանում
են
Հողաբերդ:
Գեղեցիկ
հարթակ
է
բլրի
գագաթն,
որից
ելնում
են
կարասներ,
հին
հրացաններ
եւ
պղնձեղէն
ու
խեցեղէն
անօթներ:
Մօտ
քառասուն
տարի
առաջ
գտած
են
այս
տեղից
վեց
սափոր
լի
արաբական
եւ
պարսկական
դրամներ:
ՂԱԶԱԽ
-ՓՈՔՐԻԿ
ՔԱՂԱՔ
Նոր-քաղաքս
հիմնուած
է
Աղստեւ
գետակի
աջ
ափի
բարձրութեան
վերայ
1881
փետրու.
13-ին:
Բնակիչներն
են
հայ,
պարսիկ
եւ
ռուս:
Հայերն
մեծաւ
մասամբ
եկած
են
Գանձակից,
Շուշուց,
Արցախի
եւ
Ղազախի
գիւղերից.
բայց
Բանանց
գիւղից
եկածներն
ունին
տներ
եւ
խանութներ:
Հայերն
կազմում
են
բոլոր
բնակչաց
երեք
մասից
երկուսն:
Նոր
քաղաքումս
կայ
հիւանդանոց,
դեղատուն,
բժիշկ,
գաւառապետ.
գաւառապետի
օգնական,
հաշտարար
դատաւոր,
զօրանոց,
փոշտ,
հեռագրատուն,
գանձարան
եւ
երկդասեան
քաղաքական
ուսումնարան
հանդերձ
ամէնայն
պարագայիւք:
Կայ
նաեւ
շուկայ,
վաճառականի
եւ
արուեստաւորի
խանութներ,
որք
ըստ
մեծի
մասին
հայեր
են:
Օդն
եւ
կլիման
տենդաբեր
ամրան.
եկեղեցին
նորաշէն
եւ
կիսատ
տակաւին.
որը
շինել
է
տալիս
պ.
Մկրտիչ
Ջաղէթեանցն
թրծեալ
աղիւսով
եւ
կրացեխով:
Ծուխ
50,
10
տուն
եւս
վակզալում,
ար.
120,
իգ.
110: