[ԺԹ.
Աղուանից
եւ ,
եւ
մահն
եւ
Յունաց
]
1
Եկեալ
մեծապանծ
անուամբ
ամենապայծառն
ի
Պարսկաստանացն
ընդ
ինքն
Աղուանից
ըստ
թագաւորական
։
2
Եւ
առեալ
զգունդն
իւր
հանդերձ
հարբն՝
ի
վերկոյս
Պերոզ
քաղաքին
։
3
Եւ
քաջքն
Պարսից
շարժեալ
գային
ի
աշխարհիս
սակս
ապստամբմանն
։
4
Եւ
մինչդեռ
թշնամեացն
զառ
կոյս
նորին
գաւառի
վաղագոյն
ճեպով
ի
վերայ
զինեալ՝
ինքնաձեռն
հարկանել
ոմն
հիւղինակ
զաւրուն։
5
Առ
ճարակմամբ
ինքն
եւ
իւր
անկումն
բազմաց
առնէին,
այլ
եւ
ի
նոցանէ
ե՛ւ
ձիս,
ե՛ւ
ջորիս,
ե՛ւ
յոլով
առեալ՝
դառնային։
6
Եւ
ոչ
հետամուտ
գունդն
Պարսից։
7
Լինէր
միւս
անգամ
ի
անդ
բախումն
միմեանս.
այն
աւր
նմա
ի
Տեառնէ
առնելով
։
8
Եւ
իսկոյն
գուժի,
մտին
զաւրքն
Պարսից
ի
Պերոզ
եւ
զմայրն
հանդերձ
գերի
առեալ
վարեցին։
9
Արդարեւ
ասեմ,
որպէս
արջ
զայրագնեալ
գազանանայր։
10
Եւ
դառնացեալ
անցանէր
զհայրենի
վիճակին
իւր
սահմանս
յայնկոյս
գետոյն
ի
գաւառ
եւ
ընդ
նոսա
ոչ
վարկպարազի,
այլ
խոհականապէս
դէմ
առ
դէմ
պատերազմի։
11
Եւ
իւր
առնոյր
վէր
ի ,
այլ
բաւական
աջոյն
Քրիստոսի
սաստիկ
եւ
զաւրեղ
զինքն
եցոյց,
մինչեւ
որ
միոյ
մնալ
ի
թշնամեացն,
որ
ոչ
սատակեցան։
12
Ուստի
անուամբ
դարձեալ՝
առ
սահմանաւքն
Վրաց։
13
Եւ
մեծապատիւ
այրն
իշխան
աշխարհին,
որ
երրեակ
գահերիցութիւն
ի
ունէր,
գայր
առ
նա
եւ
իւրովի
պատէր
զվէրս
նորա։
14
Եւ
զմեծ
քաջութեան
նորա
զյաղթութիւն
խնդութիւն
յայնժամ,
խաղաղական
եւ
անքակ
միաբանութիւն
հաստատեալ
ընդ
միմեանս՝
առնու
Վրաց։
15
Աճապարէր
նախարշաւ
գաւառ
եւ
ի
զաւրացն
Պարսից,
սրոյ
ճարակ
առնէր։
16
Եւ
նոյնգունակ
շտապ
տագնապի
ի
վերայ
ձմեռնահանգիստ
քաղաքին
իւր
առնէր,
մինչեւ
զհասակածին
եւ
մանկունս
պահանջմամբ
թափէր։
17
Եւ
յետ
այսորիկ
սկսան
յԱտրպատականացն
եւս
հեղուլ
գունդս
։
18
Իսկ
ոչ
ինչ
կասկածէր
ի
նոցանէ,
զի
բնութիւն
էր
ի ,
որ
բազումս
խիզախող
լինէր ,
քան
սակաւս։
19
Որ
եւ
ի
Շակաշէն
գաւառի
երկու
իմն
պատերազմունս
հանդերձ
իւրեանց
գնդիւն
քաջավրիժակ
խոցոտմամբ
կենազրաւէր։
20
Եւ
եթէ
զորս
յետ
ի
տեղիս
տեղիս
սրահար
ջարդմունս
Պարսկացն
ի
անտեղի
ասել։
21
Յայսոսիկ
Հայոց
եւ
Վրաց
աշխարհին՝
ի
ծննդոց
իւրեանց
նմա
կին։
22
Իսկ
նա
ի
տոհմէն
կին՝
զդուստր
Սիսականեան
աշխարհին,
ընդ
որ
ուրախ
Սիւնիք։
23
Իսկ
զաւրավարն
Պարսից,
գիտացեալ
զմեծ
պարտելն
իւր
ի
եւ
զկործանումն
զաւրացն,
շրջեալ
ի
սէր
գրէր
թուղթ
եւ
արձակէր
զմեծագահ
իշխանն
Սիւնեաց
մեծամեծ
գալ
նմա
ի
միաբանութիւն։
24
Զոր
հազիւ
ուրեմն
հաւանեցուցանէր
միջնորդն՝
առնել
զմիակամ
սէր,
եւ
խաղաղութիւն
զայս
կնքեալ՝
խորհրդաբար
ի
դառնայր։
սպարապետն
Աղուանից
մարբն
եւ
եղբարբն
հանդերձ
իւր։
26
Եւ
ահա
մեծ
Պարսից
եւ
եւ
արքայաբար
շուք՝
դնէր
ի
մտի
զիշխանութեանն
վիճակ
ոչ
ընդ
ձեռամբ։
27
Խիզախէր
եւ
առ
Պարսիցն
զաւրապետ
իւրաքանչիւր
կողմանցն
իշխել
առանձնակի
եւ
ինքն
հանդերձ
ելանէր
ի
հայրենի
։
28
Իսկ
զաւրագլուխն
Պարսից
դաւաճանեալ
կոչէ
պատճառաւոր
զհայր
նորա,
զի
ի ,
եւ
արձակէր
գունդս
եւ
կարգէր
Աղուանից
նահանգիս։
29
Արդ՝
զի՞նչ
արասցէ
արին
այն
եւ
անդրանիկ
իւր.
արք ,
քինախնդիր ,
զէն
զանձամբ
եւ,
զերկայն
զայն
ուղի
բերելով՝
գային
շրջագայութեամբ
ի
Պերոզ
քաղաք՝
ի
եւ
յանտառախիտ
զառաջին
քնովն
ղաւղեալ։
30
Եւ
ընդ
ծագել
եղեալք՝
որպէս
կորիւնք
զքաղաքն ,
եւ
ի
քաղաքին
կամ
յամենայն
հրամանաւ
ոք
զաւրավարին ,
չարաչար
պատժէին։
31
Եւ
վառեալ
զաւրաւքն
իւրեանց՝
հարուածս
մեծամեծս
Պարսիցն
հասուցանէին,
մինչեւ
զհայրն
անդրէն
դարձուցանէին։
32
Եւ
ի
քսաներորդ
թագաւորութեանն
Յազկերտի
ի
բաց
բառնայր
ի
միջոյ
տէրութիւնն
Պարսից.
եւ
այն
եւ
մի
ամ
էր
տիեզերամարտութեանն
եւ
տեառն
իմոյ
տասն
եւ
ամ։
33
Եւ
Տաճիկք
ի
կողմանս
եւ
արեւելից։
34
Եւ
վտանգէին
զտեարս
տոհմից
տալ
ի
ձեռս
զտեղիս
եւ
առնուլ
եւ
զկանայս՝
չապստամբելոյ
ի
։
35
Իբրեւ
տեսանէր
զգաւազանն
հարաւայնոյն ,
փոքր
ինչ
ժամանակ
դաւաճանեալ
զնոսա՝
էանց
յայնկոյս
գետոյն,
ուստի
իւր
սիրտ
վառէր,
բորբոքէր
առ
նոսա
պատերազմ,
զի
զիւր
ի
նոցանէ
եւս
թափեսցէ։
36
Եւ
հայր
նորա
արգելոյր
զնա
ի
խորհրդոյն
եւ
գնայր
կամաւորաբար
թշնամիսն։
37
Իսկ
ընդ
զաւրավարին
Հայոց
դնէր
ուխտ
եւ
դառնալ
ի
հնազանդութիւն
Հոռոմոց՝
եղեալ
։
առ
թագաւորն
Յունաց
աւրինակ
զայս։
