[ԽԲ.
Խորհուրդ
մեծ
իշխանին
Հոնաց
ընդ
նախարարս
իւր,
զի
եպիսկոպոսն
առ
նոսա
մնասցէ՝
]
1
Մտանէ
մեծ
իշխանն
Հոնաց
ընդ
ամենայն
մեծամեծս
եւ
նախարարս
իւրոյ
տէրութեանն
ի
խորհուրդ
բարի
եւ
ասէ.
2
«Խաւար
ուրեմն
տգիտական
մթացուցիչ
զմեաւք
պարփակեալ
ունէր
ի ,
որով
նկատել
ուրեմն
ոչ
կարէաք
զլոյսն
բոլոր
տիեզերաց։
3
Արդ՝
մեր
Քրիստոս
առաքեաց
մեզ
իւրով
առաջնորդ
կենաց
զայս
եպիսկոպոս,
որ
բանիւք
եւ
գործովք
կշտամբեալ
զանաւրէնութիւնս
մեր
եւ
ետ
մեզ
ճանաչել
զամենաստեղծն
Աստուած
եւ
զսքանչահրաշ
նորա
զաւրութիւնն,
որում
ամենայնին
իսկ
միտք
իմ
հաւատացեալ
վկայեաց։
4
Եւ
ահա
ի
մի
Աստուած՝
երկնի
եւ
երկրի։
5
Աւրինակ
բերցուք
մեզ
զամենայն
հաւանեալս
այսմ
հաւատոց
եւ
զմեծ
թագաւորութիւնն
։
6
Քանզի
թագաւոր
ոմն
եղեալ,
ասեն,
անուն
Կոստանդիանոս,
որ
շինեաց,
առաջին , ,
լեալ
այն,
եւ
այնչափ
հաւատարիմ
եղեալ,
որ
հրեշտակ
Աստուծոյ
կայր
սպասու
նմա,
եւ
այսու
հզաւր
զամենայն
իւր
կործանեաց։
7
Արդ՝
եթէ
ի
ձեռն
քրիստոսական
հաւատոցն
այնպէս
եւ ,
մեք
զի՞
հեղգասցուք
հաւատալ
յԱստուած
կենդանի։
8
Ահա
ուսուցիչ
պատգամացն
Աստուծոյ՝
այրս ,
եկայք
աղաչեսցուք ,
զի
կացցէ
մերում
եւ
լուսաւորեսցէ
զմեզ»։
9
Զայսոսիկ
միաբանութեամբ
խորհեալ՝
առ
եպիսկոպոսն
զաւագ
ոմն
իշխան՝
անուն
Աւչի,
որ
թարխանութեան
ունէր
պատիւ,
եւ
Չաթկասար։
10
Եւ
նոքա
ի
գալն
առ
նա
պատմեն
զխորհրդոյն
զաւրութիւն,
ասաց
մեծ
իշխանն
Հոնաց
եւ
ամենայն
մեծամեծքն.
11
«Հա՛յր
մեր,
ծանեաք
զարարիչն
մեր
ի
ձեռն
քո,
երկրպագեմք
միշտ
Սրբոյ
Երրորդութեանն։
12
Աղաչեմք
զքո
սրբութիւնդ,
զի
հաւանեսցիս
մեր
տեսուչ
եւ
վարդապետ՝
կանգնելով
ի
Վարաչան
քաղաքիս
մերում
զաթոռ
հայրապետական։
13
Եւ
Տեառն
մտից ,
ընդ
քեզ
եւ
զամենայն
հեթանոսական
պաշտամունս
խլեցից
յերեսաց
Հոնաց
երկրիս
եւ
զկախարդասար
քաւդեայս,
որ
ոչ
ի
հաւատս,
։
14
Եւ
անձն,
որ
հեթանոսաբար
շրջիցի
յաշխարհիս
իմում
կամ
գաղտ
կռոց
զոհեսցէ,
սատակեցից
։
15
Եւ
յառաջ
եղիցի
նոյն
ինքն
զանպատում
պարգեւացն
»։
16
Եւ
պատասխանի
տուեալ ,
ասէ .
17
«Ոչ
է
իմ
այդ
կարողութիւն
առնել
անձամբ
առանց
մեծի
հայրապետին
Աղուանից՝
սրբոյն ,
զի
նորա
է
այդ ,
եւ
ես
վիճակ
ունիմ
բարեկարգ,
զիա՞րդ
թողուլ
իմ,
զոր
Աստուած
շնորհեաց
ինձ
հովուել։
18
Այլ
Տէր
Քրիստոս
ըստ
մարդասիրութեանն
իւրոյ
զձեզ
հոգասցէ,
աճեցուսցէ
եւ
աւրհնեսցէ
զձեզ,
տացէ
ձեզ
ըստ
հաւատոց
ձերոց
հովիւ՝
Աւետարանաւն
Քրիստոսի»։
19
Եւ
երկրորդեալ
եւ
զնոյնն
բանս։
20
Եւ
ասէ.
«Թույլ
տուք ,
մինչեւ
ինձ
Աստուած
երթալ
յաշխարհն
իմ
առ
բարեպաշտ
որդեակն
իմ
Վարազ
Տրդատ՝
իշխանն
Աղուանից,
եւ
սուրբ
։
21
Եթէ
Աստուծոյ
եւ
նոցա
հաճոյ
թուեսցի,
կատարեսցէ
Աստուած
զբանդ
զայդ։
22
Եւ
ոչ
է
իմ
պատիւդ
այդ,
զոր
խոստանայք,
այլ
չարամահ
տանջանաւք
ի
ձէնջ
տանջիմ,
փառս
եւ
պատիւս
ինձ
զայն
համարիմ
վասն
Տեառն
խնդամիտ
յոյժ
։
23
Բայց
պարտ
է
ձեզ
զայդ
խորհուրդ
գրով
ծանուցանել
առ
համաւրէն
աշխարհն
Աղուանից
եւ
առ
հայրապետն .
[որ
ի
սրբոյն
Եղիշայէ
մինչեւ
ցայսաւր
Արեւելից
վիճակեալ
է
աթոռ
յաստուածաբնակ
քաղաքէն ,
եւ
սրբոյն
եղբաւր
ընկալեալ
ձեռնադրութիւն։
]
24
Եւ
դուք
սահմանք
էք
այնմ
վիճակի.
առանց
կամաց
խորհրդակցութեան
հարց
եւ
եղբարց
եւ
աթոռակցաց
իմոց՝
այդ
զիա՞րդ
լինիցի,
զի
նոր
է
գործս
եւ
կարեւոր
»։
զայս
ամենայն
եւ
արձակեցին
պատուով
յաշխարհն
իւր։
