[ԻԱ.
Պատճէն
հրովարտակին]
1
«Քեզ՝
եւ
Աղուանից ,
եւ
պռոտոն
եւ ,
ի
փրկական
աստուածային
զաւրութենէ
շնորհք
եւ
ողորմութիւն,
եւ
ի
մերմէ
աւգոստոսական
թագաւորութենէս
խաղաղական
եւ
մեծ
սիրով
ողջոյն։
2
Ընկալաք
զգիր ,
որ
մեզ
զառ
Աստուած
սէր,
եւ
ուրախ
փոխանակ
զի
առեր
յանձն
հանդերձ
աշխարհաւդ
մեզ
ի
հնազանդութիւն։
3
Վասն
որոյ
մեք
եւ
որդիք
մեր
ընդ
քեզ
եւ
ծնունդս
քո
մտերմաբար
անքակ
սիրով՝
ազգէ
յազգ
մինչեւ
յաւիտեան
քաղցրութեամբ
եղիցուք»։
իբրեւ
լսէր
զբանս
թղթոյն,
հրաշալի
խնդութեամբ
զուարճանայր,
մանաւանդ
զնշանին
առաւել
լինէր
։
5
Ուստի
անկեալ
ի
վերայ
երեսացն
առաջի
խաչին՝
փառաւոր
առնէր
զԱստուած,
որ
ամենայն
բարութեանց
է
։
6
Յայնժամ
Աղուանից
հանդերձ
եւ
երեւելի
արամբք
առաջի
ծաղկաբերք
եւ
աւրհնաբանիչք
մեծազարդ
պատուին։
այնուհետեւ
ոչ
լինէր
գործ
անկարգ
խաւսից
կամ
կամ ,
այլ
չափաւոր
վայելմունք։
8
Որ
եւ
զգիշերն
զայն
փակեալ
զինքն
ի
անցուցանէր
խորհելով
զաշխարհին
իւրոյ
։
9
Եւ
ի
Արուսեկին
մեծի
եւ
նստէր
ի
գահոյս
իւր,
եւ
դրունք
բանային,
եւ
զինուորքն
մտեալ՝
ունէին
զզէնս
իւրեանց
աստի
շուրջ
զնովաւ
պարախմբեալք։
10
Եւ
ըստ
կարգի
պատուաւորքն
ահաբեկեալք.
դատաստան
արդար
եւ
իրաւունք
անկաշառ
ի
նորա
հասարակաց
լինէին ,
եւ
ոչ
զբաղմունք
։
11
Այլ
ողջոյն
աշխարհական
պարապէր։
12
Եւ
զորս
առ
լերամբն
Կովկասու՝ ,
իմաստաբար
ածէր
ի
զգայութիւն։
13
Այսպէս
ի
Վրաց
ի
դրունս
Հոնաց
միահեծան
ճոխութեամբ
եղեւ
տէր
մինչեւ
ցգետն
Երասխ։
