Պատմութիւն

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա

Զկնի այսորիկ մինչ էի ի Երեւան վասն շնորհաւորելոյ զհաստատութիւն եւ զիշխանութիւն Երեւանայ խանին ահա կրկին հրաման եկն ի մեծ Խանէն Երեւանայ խանին, զի ի նորանալն լուսնի երեքին չուիցէ Երեւանու եւ ի գաւառէն Արարատու եւ գնասցէ ի դաշտն Մուղանու որ է ԺԵ (15) աւուր ճանապարհ Երեւանայ: Եւ պատուիրեալ էր ի մեջ րախամին, թէ՝ «Առցես ընդ քեզ զԽալիֆայն եւ զաղայներն, զքալանթարն եւ զմէլիքներն, եւ քանի մի քէտխուտայք, եւ գայցէք անյապաղ ի Մուղանու չօլն, զի պատշաճաւոր խօսք եւ խորհուրդ ունիմ ընդ ամենեսեանդ»:

Եւ ահա պատրաստեալ եմ գնալ յետ չորից եւ հնգից աւուր, զօր Տէր Յիսուս եւ Աստուածն ամենակարող ի բարին յաջողեսցէ եւ խաղաղութեամբ հասուսցէ զմեզ ի սուրբ Աթոռս եւ ի մետաղս մեր: Աստուծոյ եւ աղօթից ձերոց ապաստան, զի ի բարին եզերեսցի կամքն եւ յառաջարկութիւն մեծի Խանին: Եւ ընդ այս յոյժ զարմացեալ եմք:

Եւ ոչ գիտեմք, թէ վասն է՞ր է կոչումս այս: Միայն Աստուծոյ է գիտելի: Բայց կարծիք ոմանց, թէ զշահն նստուցանելոց է ի գահոյս իւր: Եւ իսկ՝ ոմանք, թէ ինքն նստելոց է: Բայց հաւաստին եւ վասն էրն ոչ է յայտնի: Իսկ մեք աղաչեսցուք զԱստուած, զի բարին առաջնորդեսցէ եւ ի հաճոյս իւր յաջողեսցէ: Ամէն: