Բանաստեղծութիւններ, հատոր Ա

ԽԵՉԱՓԱՌ

ԿԱՐԾՐ

Գորշ է - ըսաւ

Կարծր Է - ըսաւ

իր պատեանին չհաւնեցաւ

ծովափի

խեչափառը

խճաքարին տակ պառկած

պատեան փոխեց

բայց մինչեւ որ

նոր պատեանին

վարժուեցաւ

տեսաւ թէ կարծր էր ան ալ

գորշ էր ան ալ

խճաքարէ աշխարհին պէս

       ծովափի

 

ԹԱՑ

Ինչ որ կլոր է

գեղեցիկ է քանի որ

կը լրանայ

ինքն իրմով

իսկ խեչափառը պզտիկ Է այնքան

           որ չի գիտեր

թէ աշխարհ կլոր է

Ըստ խեչափառին

աշխարհը թաց է

ՍՓՌՈՒԱԾ

Ծովափը

խճաքարին տակ

խեչափառը

ամէն մայրամուտի կը խորհի

իր հազարաւոր

քոյրերուն եւ իր

եղբայրներուն վրայ

զանոնք

-   դեռ հաւկիթ ֊

-   դեռ աչք չբացած

կեանքին ու մահուան –

խորշակ մը անսանձ

փոթորիկ մը խենդ

տեղահան ըրաւ

սփռեց

պաղ  ծովուն

հոսանքներն ի վար

անոնք խեչափառ չկրցան ըլլալ

ԽՃԱՔԱՐ

Ըստ խեչափառին խճաքարը

զոր դուք հարիւրներով հազարներով

կը տեսնէք

շարուած

ծովափին

ատենօք խոշոր  տենչեր  էին

յետոյ քարացան յետոյ փշրուեցան

ու ծովը զանոնք յղկեց  նետեց  մեր երեսին

 

ՊԱՏԵԱՆ

Օր մըն ալ  - խեչափառ -

պատեանիդ մէջի հեղուկը դոնդող

(այն ինչ որ կը կարծես թէ դուն ինքդ ես)

պիտի դուրս թափի պատեանէդ - պիտի

չքանայ - պիտի

երթայ խառնուի  ջուրին  մամուռին

Ու ծովափին տակ

պիտի մնայ պատեանդ պարապ

պատեանդ անշարժ

առանց քեզի

ԵՐԳ ՉԷՐ

Ծովափը

խճաքարի մը տակ

ծառ քալող

ծուռ մտածող

խեչափառ մը

այսքան տարի է

կ՚երգէր

օր մըն ալ անդրադարձաւ

թէ իրականին մէջ

               չէր երգեր

               թէ երգածը երգ չէր

               թէ

ոչ ուրիշը

ոչ ինք

ոչ ոք չէր երգեր

այն ատեն խեչափառը

ծովափը

խճաքարի մը տակ առաջին անգամ

ուղիղ քալեց

ուղիղ մտածեց ու մեռաւ