Բանաստեղծութիւններ, հատոր Ա

ՎԻՐԱԲՈՒԺԱԿԱՆ

ՄԱՏՈՒՌԸ

Եկեղեցին հայկական պառկած տեղէս կը տեսնեմ

-  գեղակերտ ու մաքուր
կ՚աղօթէ մեզի համար

Այս անկողնին մէջ շատեր պառկեր են 
ու պատուհանէն

տեսեր այս զանգակատունը հայ

որ Հայու հաւատքով

կ’երկարի  դէպի  երկինք 
մեզ  ու  մեր  սիրտերն  ալ  տանելով  իրեն  հետ

ու շատեր - ինծի պէս -

մեկնումի  թոհուբոհին մէջ տրտմայոյզ

-  ապաքինման հրճուանքին մէջ ինքնամոռաց -
վերջին անգամ մը նայեր են անոր

-  նայեր  անթարթ  -
-  ցտեսութիւն  ըսելու  պէս

 

ՆՐԲԱՆՑՔՆԵՐ

Նրբանցքը կ’երկարի

ու նրբանցքին վրայ դառներ կը բացուին

Դառներուն ետեւ հիւանդները կան  - 
Անոնք կը նային դէպի դուռ

                         - դէպի նրբանցք -

Նրբանցքը յոյսն է կապն է կեանքին հետ

դեղն ու դարմանը այնտեղէն կու գան

բժիշկը հոնկէ

- դուրսի աշխարհը հոնկէ կը սկսի -

ու բոլոր դառները նրբանցքին կը բացուին իսկ դառներուն ետեւ կան որ կ՚ապրին այնքան

որքան կեանք

կը տրուի իրենց

ԿԱՐ

Նախ կտրեցին

յետոյ կտրեցին

- բան մը սրբագրեցին բայց ինչ չեմ գիտեր -

արդէն կարծիքս հարցնող ալ չեղաւ

միայն բարի բարի պսակեցայ –այդքան–

Մէկ ժամ քսան վայրկեան մարմինս իմս չէր

ՇԻՃՈՒԿ

Ծառէն կախուած հասուն

ապակեայ պտուղ մը կայ չնաշխարհիկ 
որմէ շիթ շիթ 
հեղուկ  մը կը թափի մարմնիդ մէջ

Այս է քու սնունդդ –բարեկամ– 
զոր փոխանակ բերնիդ

երակներովդ կ՚ուտես

առ այժմ այսքան կեր ու գոհացիր

ԲՈՅԺ-ՔՈՅՐԵՐԸ

Ասեղ ասեղ

երակներս ասղնտեցին մկաններս ծակծկեցին

դեղ սրսկեցին

Միայն դեղ չէր - դեղին հետ

քիչ մը գորով - խանդաղատանք -
ու քիչ մը սէր էր -

եւ  կամ 
դեղ չէր բնաւ - միայն սէր էր -

թէ ոչ ես 
ապաքինած չէի ըլլար տակաւին

ԱՅՑԵԼՈՒՆԵՐ

Դուռը կը բացուի 
Բարեկամ դէմք մը կը տեսնուի ժպտուն

կը  հեռաձայնեն 
Սիրազեղ խօսքեր - անցեալ ըլլայ - շուտ -

Ու յետոյ  նորէն 
Ուրիշ  մը կա գայ -  ուրիշ  մը յետոյ կարմիր կակաչներ կը բերէ քեզի

Կը խորհիս թէ ինչ ըրած ես ցայսօր Այսքան շատ սիրուած ըլլալու համար -

Դուն քեզ յանցաւոր կը զգաս քիչ մըն ալ

ԴԷՊԻ   ԱՊԱՔԻՆՈՒՄ

Օր մը -  երկու օր 
ամէնուն կարօտ ըլլալէ յետոյ

Երբ  տակաւ 
ոյժերդ կը հաւաքես

ու քիչ թէ շատ

                                         ինքնաբաւ կը դառնաս –

                             յանկարծ 
կը նշմարես թէ երջանիկ ես -

Երջանիկ - քանի որ կրնաս նստիլ

փոխանակ պառկելու 
կամ կրնաս քալել մինչեւ լոգարան

ՄԵԿՆՈՒՄ

Ալ կրնաս երթալ

Շէնքը բազմաթեւ 
Իր բազուկները տարածած լայն լայն 
Ողջերթ կը մաղթէ քեզի հայրաբար

Բարեկամներդ հոն են - իրենց

շապիկներուն մէջ ճերմակ 
ու նրբանցքներուն երկայնքին

միշտ կը շնչէ յոյսը աւելի աղուոր օրերու

Դուն կրնաս երթալ -
Քաղաքը պահ մը վերջ կուլ կա տայ քեզ ալ

ու չես իսկ  յիշեր

թէ զանգակները մատրան 
Երբեմն կը ղօղանջե՞ն ընդհատ ընդհատ - թէ ոչ -
երբ քահանան կ՚աղօթէ դագաղի մը վրայ նոր