138. 
    
     Ծով 
    
     Հայոց. 
    
     Գաւառք
  
 
   
    Վերջինս 
   
    այս 
   
    բաժին 
   
    Ծովային 
   
    Կիլիկիոյ, 
   
    որ 
   
    եւ 
   
    վերջին 
   
    համօրէն 
   
    հայկական 
   
    աշխարհին 
   
    Սիսուանայ, 
   
    բովանդակէ 
   
    զարեւելեան 
   
    հիւսիսային 
   
    խորշ 
   
    եւ 
   
    զունջ 
   
    Միջերկրական 
   
    մեծի 
   
    ծովուն. 
   
    ոլորտք 
   
    նորին 
   
    յարեւմտից 
    
     ’
   
    ի 
   
    հիւսիսոյ 
   
    եւ 
   
    յարեւելից
    
     ` 
   
    են 
   
    անձուկ 
   
    ափունք 
   
    ցամաքի 
   
    պարսպեալք 
    
     ’
   
    ի 
   
    լերանց. 
   
    յառաջին 
   
    կողմանէն
    
     ` 
   
    լերինք 
   
    Մսսայ 
   
    եւ 
   
    որք 
    
     ’
   
    ի 
   
    նոյն 
   
    կցորդեալք 
   
    երկուստեք
    
     ` 
   
    ոչ 
   
    անանջատք 
   
    եւ 
   
    միայարք. 
    
     ’
   
    ի 
   
    հիւսիսոյ
    
     ` 
   
    անստոյգ 
   
    են 
   
    գնացք 
   
    լերանցն, 
   
    եւ 
   
    սահմանն 
   
    ընդարձակագոյն
    
     ` 
   
    ընդ 
   
    մէջ 
   
    երկրի 
   
    ձգեալ 
   
    ընդ 
   
    կողմն 
   
    Թլայ. 
   
    յարեւելից
    
     ` 
   
    մի 
   
    ըստ 
   
    միոջէ 
   
    կանգնին 
    
     Սեաւ 
    
     լերինք, 
    
     Ամանոսեան 
    
     լերինք 
   
    եւ 
    
     Պիերեան 
    
     լերինք, 
   
    զորս 
   
    մարթ 
   
    է 
   
    միահամուռ 
   
    յանուն 
    
     Ամանոսի 
   
    կոչել: 
   
    Մերձաւոր 
   
    լերինք 
   
    ոլորտից 
   
    ծովածոցոյն
    
     ` 
   
    յոլովագոյն 
   
    մասամբ 
   
    կրաքարուտ 
   
    են, 
   
    պէսպէս 
   
    զանգուածով, 
   
    այլայլեալք 
   
    հրաբղխային 
   
    ներգործութեամբք, 
   
    եւ 
   
    ձեւով 
   
    յոյժ 
   
    վայելուչք 
   
    վկային: 
   
    Իսկ 
    
     ’
   
    ի 
   
    հարաւոյ
    
     ` 
   
    ծովն 
   
    ինքն 
   
    սահմանակալ 
   
    կայ, 
   
    մուտս 
   
    բացեալ 
   
    իբրեւ 
   
    ընդ 
   
    մէջ 
   
    երկուց 
   
    սեմոց 
   
    անփակ 
   
    դրան
    
     ` 
   
    ընդ 
   
    մէջ 
   
    նախածանօթ 
   
    Մեգարսոսեան 
   
    հրուանդանին 
   
    եւ 
   
    ընդ 
    
     Հռոսիկեան 
   
    սարի, 
    
     Rhosicus 
    
     scopulus, 
   
    որ 
   
    յԱրաբացւոց 
   
    կոչեցաւ 
   
    Խոզագլուխ, 
    
     Ռաս-Խանձիր. 
   
    որք 
   
    եւ 
   
    զուգահեռական 
   
    դիրս 
   
    ունին, 
   
    իբրեւ 
    
     25 
   
    մղոնաւ 
   
    տարակացք. 
   
    գրեաթէ 
   
    նոյնչափ 
   
    է 
   
    եւ 
   
    լայնութիւն 
   
    Ծոցոյն 
   
    մինչեւ 
    
     ’
   
    ի 
   
    ծագն
    
     ` 
   
    յարեւելեան 
   
    ափունս. 
   
    զի 
    
     ’
   
    ի 
   
    հարաւոյ 
   
    արեւմտից 
   
    ընդ 
   
    արեւելս 
   
    հիւսիսի 
   
    ձգի 
   
    քսակաձեւ 
   
    իմն 
   
    խորշն 
   
    այն
    
     ` 
   
    իբրեւ 
    
     45 
   
    մղոն 
   
    ընդ 
   
    երկայն: 
   
    Արեւելեան 
   
    սահմանահատ 
   
    լերինքն 
   
    զատուցանեն 
   
    զԿիլիկիա 
   
    եւ 
   
    զամենայն 
   
    աշխարհ 
   
    Փոքուն 
   
    Ասիոյ
    
     ` 
   
    յաշխարհացն 
   
    Ասորւոց:
    
     — 
   
    Ըստ 
   
    նշանակեալ 
   
    չափուցդ 
   
    երկայնութեանն 
   
    եւ 
   
    լայնութեան
    
     ` 
   
    ահա 
   
    ոչ 
   
    կարի 
   
    ընդարձակ 
   
    ինչ 
   
    է 
   
    ծոցս 
   
    այս, 
   
    որպիսիս 
   
    ունի 
   
    Միջերկրականն 
    
     ’
   
    ի 
   
    միջոցս 
   
    այլեւայլ 
   
    կողմանց 
   
    երից 
   
    մեծ 
   
    հատուածոց 
   
    հին 
   
    երկրագնտի. 
   
    այլ 
   
    թերեւս 
   
    քան 
   
    զբնաւս 
   
    անքոյթ՝ 
   
    շրջապարիսպ 
   
    հողմարգել 
   
    լերամբքն, 
   
    եւ 
   
    գեղեցիկ 
   
    եւս 
   
    քան 
   
    զբնաւս
    
     ` 
   
    կապուտագոյն 
   
    ալեօք, 
   
    գոգաւոր 
   
    ձեւովն, 
   
    եւ 
   
    յաւէտ 
   
    դարական 
   
    յիշատակօք 
   
    վաղեմի 
   
    ժամանակաց 
   
    եւ 
   
    ազգաց, 
   
    եւ 
   
    եւս 
   
    առաւել
    
     ` 
   
    բաղդավճիռ 
   
    նոցին 
   
    պատահարօք. 
   
    քանզի 
   
    բազում 
   
    անգամ 
   
    յանձկութեան 
   
    ափանցս 
   
    այսոցիկ
    
     ` 
   
    կատարեցան 
   
    եւ 
   
    կնքեցան 
   
    նսիհք 
   
    եւ 
   
    օրհասք 
   
    ազանց, 
   
    եւ 
   
    հուսկ 
   
    մարթ 
   
    է 
   
    ասել 
   
    զՀայկազանցս, 
   
    որպէս 
   
    տեսցի 
   
    յառաջիկայդ:
  
 
   
    Յետ 
   
    հազարամեայ 
   
    անցից 
   
    եւ 
   
    փոփոխութեանց
    
     ` 
   
    զարդիս 
   
    գլխաւոր 
   
    շինատեղի 
   
    Արեւելեան 
   
    ծովափանցս
    
     ` 
    
     ’
   
    ի 
   
    միջավայրս 
   
    արեւելեան 
   
    ափանցն
    
     ` 
   
    է 
   
    Աղեքսանդրեակ 
   
    քաղաքիկ, 
   
    յորոց 
   
    անուն 
   
    հասարակօրէն 
   
    կոչի 
   
    արդ 
   
    եւ 
   
    ծոցն, 
    
     Golfo 
    
     di 
    
     Alessandretta. 
   
    այլ 
   
    զառաջինն 
   
    կոչէր 
    
     Իսսեան 
    
     ծոց, 
    
     ’
    
     Ισσικός 
    
     κόλπος, 
   
    յանուն 
   
    Իսսոս 
   
    քաղաքի
    
     ` 
   
    որ 
   
    էր 
   
    յարեւելից 
   
    հիւսիսոյ 
   
    փարսախօք 
   
    ինչ 
   
    հեռի 
   
    յափանց 
   
    ծովուն. 
   
    պատմահայրն 
   
    Երոդոտոս 
   
    կոչէր 
    
     Միւրիանդրեան 
    
     ծոց, 
   
    յանուն 
   
    բարգաւաճ 
   
    քաղաքի 
   
    միոյ 
   
    մերձ 
    
     ’
   
    ի 
   
    Հռոսոս. 
   
    իսկ 
   
    ըստ 
   
    մեզ
    
     ` 
    
     Ծոց 
    
     Հայոց. 
   
    զի 
   
    առ 
   
    հարստութեամբ 
   
    Ռուբինեանց 
   
    սովորութիւն 
   
    եղեւ, 
    
     (
   
    որպէս 
   
    եւ 
   
    պատշաճն 
   
    պահանջէր
    
     ), 
   
    արեւմտեան 
   
    ազգաց 
   
    եւ 
   
    վաճառականաց 
   
    յաճախելոց 
   
    անդր
    
     ` 
   
    այսպէս 
   
    կոչել 
   
    զայն. 
   
    նա 
   
    եւ 
   
    վաղ 
   
    իսկ 
   
    ուրեմն
    
     ` 
   
    գրեաթէ 
   
    հազար 
   
    ամաւ 
   
    յառաջ
    
     ` 
   
    Ամմիանոս 
   
    Մարկելոս 
   
    պատմիչ 
   
    թուի 
   
    նոյնպէս 
   
    կոչել 
   
    զայս
    
     ` 
   
    Ծոց 
   
    Հայոց, 
    
     Armenicus 
    
     Sinus. 
   
    ուրեմն 
   
    եւ 
   
    անդստին 
    
     ’
   
    ի 
   
    Դ 
   
    դարէ
    
     ` 
   
    ցայսվայր 
   
    սփռեալ 
   
    էին 
   
    Հայկազունք. 
   
    եւ 
   
    ոչ 
   
    միայն 
   
    Ծոցն
    
     ` 
   
    այլ 
   
    եւ 
   
    համօրէն 
   
    միջոց 
   
    ծովեզերաց
    
     ` 
   
    ուր 
   
    իշխանութիւն 
   
    Հայոց 
   
    Ռուբինեանց 
   
    տարածէր
    
     ` 
   
    կոչեցաւ 
    
     ’
   
    ի 
   
    միջին 
   
    դարս
    
     ` 
    
     Հայոց 
    
     Ծով, 
    
     Mare 
    
     Armeniæ, 
   
    եւ 
    
     ’
   
    ի 
   
    Փռանկաց 
    
     Mer 
    
     d’Herminie, 
   
    կամ 
    
     Ծովեզերք 
    
     Հայոց, 
    
     Riperia 
    
     Armeniæ 
   
    լատինարէն, 
   
    եւ 
   
    մինչեւ 
   
    ցվերջ 
   
    ԺԵ 
   
    դարու 
   
    իսկ
    
     ` 
    
     ’
   
    ի 
   
    դիւանս 
   
    եւ 
   
    առ 
   
    պատմիչս 
   
    Վենետաց, 
    
     Le 
    
     Marine 
    
     dell’Armenia. 
   
    վասն 
   
    որոյ 
   
    եւ 
   
    մեզ 
   
    գրեաթէ 
   
    հարկ 
   
    իսկ 
   
    էր 
   
    այսպէս
    
     ` 
    
     Հայոց 
    
     Ծոց 
   
    անուանել 
   
    զգոգս 
   
    այս 
   
    Մեծի 
   
    ծովուն, 
   
    զորոյ 
   
    ոլորտս 
   
    կայ 
   
    մեզ 
   
    տեղագրել: 
   
    Բայց 
   
    որպէս 
    
     ’
   
    ի 
   
    հնումն 
   
    յանուն 
   
    բարգաւաճ 
   
    քաղաքին 
   
    Իսսոսի 
   
    եւ 
    
     ’
   
    ի 
   
    նորումս
    
     ` 
   
    Աղեքսանդրեդդայ, 
    
     ’
   
    ի 
   
    միջին 
   
    ժամանակս 
   
    անդ
    
     ` 
   
    յանուն 
   
    մերոյս 
   
    Այասայ 
   
    շահաստանի
    
     ` 
   
    կոչէր 
   
    յաճախ 
    
     Ծոց 
    
     Այասայ, 
    
     Golfo 
    
     di 
    
     Layazzo, 
   
    եւ 
   
    յեղմամբ 
    
     Golfo 
    
     delle 
    
     Giazze 
   
    եւ 
   
    այս 
   
    ոչ 
   
    միայն 
   
    յԺԳ 
   
    եւ 
    
     ’
   
    ի 
   
    ԺԴ 
   
    դարս
    
     ` 
   
    յորս 
   
    բարգաւաճէր 
   
    քաղաքն 
   
    այն 
   
    հարուստ 
   
    հանգիստ 
   
    նաւաց, 
   
    այլ 
   
    եւ 
   
    անագան 
   
    յոյժ
    
     ` 
   
    մինչեւ 
   
    յամս 
    
     1621-3
   
    ՝ 
   
    գտանեմ 
   
    նոյնպէս 
   
    գրեալ 
   
    յԻտալացւոց 
   
    ոմանց 
   
    ուղեւորաց:
  
 
   
    Գրեաթէ 
    
     ’
   
    ի 
   
    միջավայրս 
   
    արեւմտեան 
   
    ափանց 
   
    ծովածոցիս
    
     ` 
   
    են 
   
    արդ 
   
    մուտք 
   
    կամ 
   
    թափումն 
   
    Ջահանայ, 
   
    որ 
   
    երբեմն 
   
    աւելի 
   
    քան 
   
    քսան 
   
    մղոնաւ 
   
    ընդ 
   
    արեւմուտս 
   
    էր, 
   
    անդր 
   
    քան 
   
    զՄեգարսոսեան 
   
    հրուանդան, 
   
    եւ 
   
    երբեմն 
   
    անդրագոյն 
   
    եւս. 
   
    եւ 
   
    մինչ 
   
    տակաւին 
   
    արտաքոյ 
   
    քան 
   
    զԾոցս 
   
    էին 
   
    մուտքն
    
     ` 
   
    երկու 
   
    հազար 
   
    եւ 
   
    աւելի 
   
    ամօք 
   
    յառաջ
    
     ` 
   
    գուշակութիւն 
   
    իմն 
   
    ասէին 
   
    լեալ 
   
    պատգամաց
     
      [1], 
   
    եթէ 
    
     «
   
    Եկեսցէ 
   
    ժամանակ
    
     ` 
   
    զի 
   
    լայնախաղաց 
   
    յորձանք 
   
    Պիւռամու
    
     ` 
   
    յառաջեալ 
   
    հասցեն 
   
    մինչեւ 
   
    ցսրբազան 
   
    ափունս 
   
    Կիպրոսի
    
     ». 
   
    քանզի 
   
    հանապազ 
   
    վարէր 
   
    զհող 
   
    եւ 
   
    զխիճ 
    
     ’
   
    ի 
   
    լերանց 
   
    Կատաոնիոյ 
   
    եւ 
   
    Կիլիկիոյ. 
   
    իսկ 
   
    զարդիս 
   
    խոտորեալ 
   
    այսր 
   
    յարեւելս
    
     ` 
   
    նոյնպէս 
   
    աւազակոյտ 
   
    մեծ 
   
    ամբարձեալ 
   
    եւ 
   
    ընդլայնեալ 
   
    է 
   
    զծովափունսն, 
   
    ծածկելով
    
     ` 
   
    ըստ 
   
    ոմանց՝ 
   
    զաւերակս 
   
    Սեռեպօլիս 
   
    քաղաքաւանի, 
   
    զոր 
   
    համարին 
   
    յարեւելից 
   
    հրուանդանին 
   
    լինել. 
   
    իբրեւ 
   
    տասն 
   
    մղոնաւ 
   
    չափ 
   
    տարածանի 
   
    աւազուտն 
   
    ընդ 
   
    Հր. 
   
    Մ. 
   
    գետաբերանոյն, 
   
    որ 
   
    սուղ 
   
    ինչ 
   
    պակաս 
    
     500
   
    ՛ 
   
    լայն 
   
    է, 
   
    այլ 
   
    ծանծաղ 
   
    եւ 
   
    ոչ 
   
    որպէս 
   
    երբեմն 
   
    նաւարկելի. 
   
    նաեւ 
    
     ’
   
    ի 
   
    սկիզբն 
   
    ԺԲ 
   
    դարու 
   
    մինչեւ 
    
     ’
   
    ի 
   
    Մամեստիա
    
     ` 
   
    ասի 
   
    նաւաց 
   
    գալ 
   
    ընդ 
   
    Ջահան. 
   
    եւ 
   
    դիտելով 
   
    զձեւ 
   
    ծովափանցն
    
     ` 
   
    գուշակի 
   
    վեց 
   
    մղոնաւ 
   
    չափ 
   
    յառաջեալ 
   
    աւազոյ 
   
    կուտակին 
   
    քան 
   
    զսկզբնական 
   
    ծովեզրն: 
   
    Առ 
   
    գետաբերանովն
    
     ` 
   
    երամանան 
   
    հոյլք 
   
    ջրասէր 
   
    հաւուց, 
   
    եւ 
    
     ’
   
    ի 
   
    շամբսն 
   
    կաղաղանան 
   
    կինճք: 
   
    Կարծէ 
   
    Ստրաբոն 
   
    թէ 
   
    եւ 
    
     Կարմալոս 
   
    գետ
    
     ` 
   
    զայս 
   
    օրինակ 
   
    վարելով 
   
    հող 
   
    եւ 
   
    խիճ
    
     ` 
   
    քանդեալ 
   
    էր 
   
    զծովափունս 
   
    առ 
   
    Մալլոսիւ. 
   
    բայց 
   
    զի 
   
    անմիաբան 
   
    է 
   
    նա 
   
    յասացուածս 
   
    իւր, 
   
    եւ 
   
    այլ 
   
    հեռագոյն 
   
    ուրեք 
   
    նշանակէ 
   
    զնոյն 
   
    կամ 
   
    զնոյնանուն 
   
    գետ, 
   
    ընդ 
   
    երկբայութեամբ 
   
    մնայ 
   
    խնդիրն: 
   
    Չկան 
   
    եւ 
   
    այլ 
   
    նշանաւոր 
   
    ինչ 
   
    ջուրք 
   
    թափեալք 
   
    յահեկէ 
   
    Ջահանայ, 
   
    այն 
   
    է 
   
    յարեւելից. 
   
    այլ 
   
    վտակ 
   
    մի 
   
    յանկեան 
   
    ծովածոցոյն, 
   
    թէ 
   
    եւ 
   
    այս 
   
    կողմն 
   
    ցամաքի 
   
    ընդարձակագոյն 
   
    է 
   
    քան 
   
    զայլ 
   
    ոլորտսն. 
   
    իսկ 
   
    յարեւելից 
   
    կուսէ
    
     ` 
   
    յԱմանոսեան 
   
    լերանց 
   
    իջանեն 
   
    գետակքն 
    
     Տէլի-չայ, 
   
    որ 
   
    է 
    
     Պինարոս 
   
    նախնեաց, 
   
    եւ 
    
     Մէրքէզ
    
     ` 
   
    որ 
   
    է 
    
     Կարսոս:
    
     — 
   
    Գլուխ 
   
    կամ 
   
    ներքսագոյն 
   
    գոգ 
   
    ծովածոցին 
    
     ’
   
    ի 
   
    Հս. 
   
    Ել. 
   
    ուր 
   
    վտակն 
   
    այն 
   
    թափի 
   
    եւ 
   
    ուր 
   
    համարի 
   
    եղեալ 
   
    Իսսոս
    
     ` 
   
    գրեաթէ 
   
    կայ 
   
    կշիռ 
   
    ընդ 
   
    միջօրէականաւ 
   
    Ամիսոսի 
    
     (
   
    Սամսոն
    
     ) 
   
    որ 
   
    յեզերն 
   
    Պոնտոսի, 
   
    եւ 
   
    գիծ 
   
    որ 
   
    ընդ 
   
    մէջ 
   
    երկոցուն 
   
    քաղաքացս
    
     ` 
   
    համարի 
   
    կարճագոյն 
   
    բովանդակ 
   
    Փոքուն 
   
    Ասիոյ, 
   
    կամ 
   
    սեփական 
   
    կիրճ 
    
     (isthme) 
   
    նորին:
  
 
   
    Ոլորտք 
   
    Ծոցոյս 
   
    Հայոց 
   
    յիշխանութեան 
   
    մերոցս 
   
    յերիս 
   
    կամ 
    
     ’
   
    ի 
   
    չորս 
   
    գաւառս 
   
    թուին 
   
    զատուցեալք. 
   
    յորոց 
   
    որոշակի 
   
    յիշի 
    
     Ա. 
    
     Ճկեր
    
     ` 
   
    յարեւելակողմն, 
   
    բովանդակելով 
   
    զՊայաս, 
   
    յոր 
   
    կցորդել 
    
     ’
   
    ի 
   
    դէպ 
   
    վարկանիմ 
   
    զ
    
     Սեաւ 
    
     լերինս. 
   
    արեւմտակողմն 
   
    պատշաճի 
   
    կոչիլ
    
     ` 
    
     Բ. 
    
     Եգիաս, 
   
    յանուն 
   
    շահաստանին 
   
    Այասոյ. 
   
    իսկ 
   
    հարաւակողմն 
   
    Ճկերոյ
    
     ` 
   
    որ 
   
    է 
   
    ստորին 
   
    մասն 
   
    արեւելեան 
   
    ոլորտից
    
     ` 
   
    մինչեւ 
    
     ’
   
    ի 
   
    սահմանս 
   
    Անտիոքայ՝ 
   
    կոչելի 
   
    է, 
    
     Գ. 
    
     Արսուս 
   
    կամ 
    
     Հռոսոս, 
   
    յանուն 
   
    քաղաքին 
   
    որ 
   
    կայ 
    
     ’
   
    ի 
   
    Հս. 
   
    իւրանուն 
   
    հրուանդանին 
   
    մեծի: 
   
    Ըստ 
   
    Օսմանեան 
   
    վիճակագրութեան 
   
    յայլ 
   
    եւ 
   
    այլ 
   
    գաւառս 
   
    կուսակալութեանն 
   
    Ատանայի 
   
    բաշխեալ 
   
    են 
   
    մասունք 
   
    երկրիս. 
   
    արեւմտակողմն 
   
    եւ 
   
    Այաս
    
     ` 
   
    բնիկ 
   
    Ատանայ 
   
    գաւառի 
   
    պատշաճին, 
   
    միջին 
   
    մասն 
   
    եւ 
   
    Պայաս
    
     ` 
    
     Ազիր 
   
    գաւառի, 
   
    հարաւային 
   
    արեւելեանն
    
     ` 
    
     Պիլան 
   
    գաւառի:
    
     — 
   
    Իսկ 
   
    մեք 
   
    ըստ 
   
    նախակարգեալ 
   
    ոճոյ 
   
    մերոյ
    
     ` 
   
    սկսցուք 
   
    յարեւմտից 
   
    ուր 
   
    դադարեցաք 
   
    զտեղագրութիւնս
    
     ` 
   
    առ 
   
    Մալլոսիւ 
   
    եւ 
   
    Մեգարսոսիւ, 
   
    եւ 
   
    պատեալ 
   
    բոլորեսցուք 
   
    զհիւսիսեաւ, 
   
    յանգ 
   
    հանել 
   
    յարեւելս 
   
    Ծոցոյն 
   
    Հայոց, 
   
    մինչեւ 
    
     ’
   
    ի 
   
    սահմանս 
   
    Ասորւոց:
  
 
  
 
  
 
     
      [1]             
   
    Փռանկ 
   
    թարգմանն 
   
    Ստրաբոնի 
   
    Կոսըլէն 
    
     (Gosselin) 
   
    այսպէս 
   
    փոխեալ 
   
    է 
   
    զհռչակեալ 
   
    պատգամս 
   
    այս՝ 
   
    յիւր 
   
    լեզու 
   
    եւ 
    
     ’
   
    ի 
   
    չափս.
  
                
   
    Le 
   
    Pyrame 
   
    à 
   
    la 
   
    côte 
   
    ajoutant 
   
    d'âge 
   
    en 
   
    âge
  
                
   
    De 
   
    Chypre 
   
    quelque 
   
    jour 
   
    atteindra 
   
    le 
   
    rivage.