Դ/Խ
*
*
*
Աստղիկ
մի
երկնուց
ի
վար
Կու
սիրէ
ձկնակն
ի
ծովուն,
Ու՛չ
աստղիկն
է
վար
գալու,
Ու՛չ
ձկնակն՝
ի
վեր
գնալու,
Աստղի՛կ,
պա՛գ
ու
ամպն
ելի,
Ամպն
ի
ծովն
ու
ծովն
է
ալի,
Ծովը
տարէ
տար
տարաւ,
Չի
հասաւ
սրտին
մուրատին:
*
*
*
Լուսիկ
մը
երկնուց
ի
վար
Կու
սիրէ
ձկնակն
ի
ծովուն,
Ու՛չ
լուսիկն
է
վար
գալու,
Ու՛չ
ձկնակն՝
ի
վեր
գնալու,
Լուսի՛կ,
սիրէ՛,
ամպն
ելի,
Ծովն
ի
ծովը,
ծովն
է
ալի'
Ծովը
տարէ
տար
տուաւ,
Չի
հասաւ
սրտին
մուրատին:
*
*
*
Երթամ,
թուխ
ամպիկ
լընիմ,
Գամ,
ցաթեմ
քու
երդիքդ
ի
վրայ,
Ցածնամ,
ցօղիկ
մը
տամ,
Քու
ճերմակ
կրծոցդ
ի
վրայ,
Արթըննաս
ու
վեր
իյնաս,
—
Ցօղի՛կ,
աս
ի՞նչ,
ո՞ւր
դուն
կու
ցօղաս,
—
Ես
անտեղ
ղարիպ
մ'ունիմ,
Ան
կու
լայ,
հոս
կու
ցօղայ:
Ցօղա՛,
թուղ
ամպիկ,
ցօղայ:
Ցօղլուն
ատենն
է
հիմա:
*
*
*
Կարմիր
կապաւոր
աղուոր,
Դուն
ո՞ւր
կերթաս
մենաւոր,
Կեցցի,
Այ
Եօրկի
հետդ
գայ,
Ուր
դէմդ
չելլէ
ձիաւոր,
Այ
Եօրկին
իր
ձին
հեծնէ,
Այ
Նիկոլ՝
իր
ճերմակ
ջորին:
*
*
*
Այ
Եօրկի՛,
Այ
Տիմիթրի՛,
Այ
Նիկո՛լ,
ձանս
դուն
լսես,
Բռնես
ղարիպիս
թեւէն,
Անարեւ
լեռներէն
օնցընես:
*
*
*
Այ
Եօրկի,
Այ
Տիմիթրի՛,
Հետն
ընկեր
լընիս
ղարիպիս,
Առնես
ի
ձիուդ
էռջին,
Անեւուն
լեռներն
անցընես,
Անցնիս,
սիլա
բերես,
Ինչ
տիլէկ
ունի՝
կատարես:
*
*
*
Կարմիր
կապաւոր
աղուոր,
Դուն
ո՞ւր
կերթաս
մենաւոր,
Կեցի՛,
Այ
եօրկի
հետդ
գայ,
Ուր
չելլէ
դէմդ
ձիաւոր,
Այ
Եօրկի՛,
Այ
Թիմիթրի՛,
Այ
Եօրկին
որ
ձին
հեծնէ,
Այ
Նիկոլ՝
իր
Ակնիայ
ջորին,
Երթայ
ղարիպս
ի
քուն,
Ծառայ
եմ
Մրզայ
հովուն:
*
*
*
Կէմէկս
վրայ
ծովուն
Խառղ
եղեր,
կու
նայի
հովուն,
Իմ
Տէր,
դուն
յան
մ'ըրե,
Հանէ
կէմէկս
խարան,
Իս
ու
իմ
ղարիպս
հիրց,
Ղարիպս
է
վրայ
ծովուն
Արթնցնէ
ու
տուն
բերէ,
Ան
հով
լեռները
օնցընէ,
Օնցընէ
ու
ժամ
բերէ,
Տէրը
իր
բանիկն
աջողէ:
*
*
*
Կաքւուկ
մը
սարին
վրայ,
Կուտ
կուտէ
'ւ
արցունք
կու
թափէ,
—
Կաքւո՛ւկ,
դուն
ինչո՞ւ
կու
լաս:
—
Տարեր
են
ձագերս
ի
բնէս,
Ձագերս
ի
բնէս
տարին,
Ուր
է
իմ
բունս
խոռիաթ:
—
Կաքւո՛ւկ,
կարգճան
կաքւո՛ւկ,
Կարգճէ,
բունդ
սալախէ:
—
Ու՛չ
գիտցայ
թը
սարն
ելաւ,
Ուր
զարկաւ
սարւորն
ու
տարաւ,
Ու՛չ
գիտցայ
թը
ճամբան
իջաւ,
Ուր
զարկաւ
ճամբորդն
ու
տարաւ,
Ու՛չ
գիտցայ
թը
ջուրն
իջաւ,
Ուր
զարկաւ
ջրուորն
ու
տարաւ,
Ջրուո՛ր,
ետէ-ետ
գցէք,
Ուր
կաքւուս
ճուտիկն
երեւայ:
Հա՜յ
իմ
ալըճա
կաքւուկ,
Հինգ
հազար
նախըշ
կայ
վրան,
Թռար,
'ւ
այլ
երկիր
ինկար,
Չի
ցաթեր
իմ
սիրտս
արեւ,
Ու՛չ
սիրտս
արեւ
ցաթեց,
Ու՛չ
երեսս
բարկ
ծիծաղեցաւ,
Հա՜յ
իմ,
սարերու
կաքւուկ,
Կու
գաս
լեռներն
ի
վար
կարգճելով
Ձորերն
ի
վեր՝
կուտ
ուտելով:
*
*
*
Ան
բարձր
լեռներն
ի
վար
Մեզի
բարկ
արեւ
մըն
է
ցաթեր,
Ըմմէնուն
երդիքն
ի
վար,
Մեզի՝
տունն
ի
ներս
ճառագեր:
*
*
*
Ըմմէնդի
վերայ
եկէք,
Թագւորին
կապան
կարեցէք,
Լուսունկան
աստառ
արէք,
Արեւն
երես
ձեւացէք,
Ան
մոյ
ու
խոշոր
աստղեր՝
Թեւերուն
կոճակ
կարեցէք:
—
Թագաւո՛ր,
կլորեր
ես
ի
մէջ
ծմերուն,
Ճովերդ
ի
երդիքն
ելեր,
Կախուրա
է
խոշոր
ճիւղերուն:
ԲԵՆԿԱ
Դ/ԽԱ
*
*
*
Աղբուր
մը
Մրզայ
լեռը
Կու
վազէ
փուտ
ուռուն
տակը,
Օլուխը
արծըթէն
դրած,
Ջուրն
ոսկուն
թասը
կու
վազէ,
Երկու
թուխ
ղուոր
աղջիկ
Նօշըպով
ջուրն
են
եկեր,
Երկու
փէհլիվան
կտրիճ
Ձի
հեծեր,
Սէյր
են
ելեր,
—
Աղջի՛կ,
աղջի՛կ,
նօշըպէդ
պտիկ
մը
ջրիկ:
—
Ջուրս
տաք
է
չէ
պաղեր,
Մեր
սիրուն
շատ
մարդ
է
մեռեր:
—
Դուն
տուր
որ
ես
ալ
մեռնիմ,
Կը
հաշուեմ
մարը
չէ
բերեր:
*
*
*
Եկին
ու
բերին
խապար,
«թունդ
ելեր
քու
եարն
ու
կու
գայ»,
Ջուր
դրի,
մազս
լուցի,
Հագայ
սէրէսէր
շապիկ,
Կապեցի
լաւհուռ
շալ
գօտի,
Դդմակ
մը
նռանհատ
գինի
Առի
ու
դէմ
գնացի,
Տուշմանս
ալ
երեսս
ելաւ,
«Ու՞ր
կերթաս,
ան
քու
եարըդ
չէ»,
Թուլցաւ
շահէննի
բազկիս,
Ոտքունքս
քարն
անցաւ,
Թափեցաւ
նռանհատ
գինիս,
—
Տուշմա՛ն,
աչքդքոր
կենայ,
Ատ
ստախօս
լեզուդ
չորանայ,
Քէրունն
լ
հեռուէն
փրթաւ,
Իմ
եարըս
ճերմակ
ձիաւոր,
Տուշմանս
ալ
ձեռքս
անցնէր,
Հանէի
չախուեկս
ի
ճէպէս,
Մորթէի
սեւ
ոչխարի
պէս,
Արունը
գաւաթն
առնէի,
Խմէի
անպակ
գինու
պէս,
Մսիկն
ալ
քէպապ
անէի,
Ուտէի
կաքւու
մըսի
տեղ:
*
*
*
—
Արեւ
կանէ
շող
կանէ,
Նուշապաղ
տերեւ
կանէ,
Գացէք,
ըսէք
աղբօրս,
Քուրըդ
շատ
բարեւ
կանէ:
—
Բարեւըդ
գլխուս
վրայ,
Չի
գիտեմ
աղբօրդ
տունը:
Եկուր
նշանով
ցոյց
տամ,
Բարձր
ծառին
տակ
է
դուռը,
Նռնենուն
շուքը
նստեր,
Նուշ
կուտէ,
շաքար
կու
ծախէ,
Ամէնուն՝
աժան,
աժան,
Իս
տեսաւ՝
սուղ
կու
ծախէ:
*
*
*
Թեւիկս
կարմունջ
կապեմ,
Քեզ
անցընեմ
օդի
գեղէն,
Անցնիս
ու
բաղնիք
երթաս,
Զինիհար
ի
մեր
տունը
գաս,
Դուն
ալ
որ
մերը
չի
գաս,
Ո՛չ
կնքած
ես,
ո՛չ
մեռոնած:
Ո՛չ
երէցը
քեզ
կնքեր,
Ո՛չ
քահանան
անունդ
է
դրեր:
*
*
*
Լուսունկա՛յ,
լուսով
կեցիր,
Պոհիկ
մ'լ
հուսա
կեցիր,
Երկու
խօսք
գանգատ
ունիմ,
Ես
ըսեմ,
դուն
ալվա
նա՛,
Գնա՛,
ըսէ
ղարիպիս,
Որ
չի
կենայ,
ելլէ
գայ,
Ղարիպը
կենայ
կենայ,
Քանի՜
ղարիպ
կու
կենայ:
*
*
*
Ի՞նչ
նիմ
ոսկի
խութին,
Ուր
կու
թոռմի
վարդն
ի
թփին:
*
*
*
«Ա՜յ»-եր
կանչեմ
փարայով,
Սրտիկս
լցուեր
է
խոցոտ
եարեայով,
Երթամ
գեղանն
ի
վար,
հէքիմ
հարցնեմ,
Հէքտմ
հարցնեմ,
եարես
լաւցնեմ,
Հէքիմը
ճուղապ
ըրաւ,
—
Ադ
եարան
լաւ
ըլլալու
չէ:
*
*
*
Ճիկէրս
փոպուս
տարին,
Ո՛չ
ի
սար
գիտեմ,
ո՛չ
ի
ձոր,
Ուր
տեղ
ցաւի,
թող
ցաւի,
Ճիկէրին
տեղը
չի
ցաւի:
*
*
*
Եկուր
դնեմ
սրտիկս
'ւ
երեսիս,
Չըլլէ
թը
հով
անես
կրակիս,
Դուն
ալ
ուր
հով
չանես
կրակիս,
Թող
երիմ,
ուր
ելլէ
հոգիս:
ՇՐԶՈՒ
Դ/ԽԲ
*
*
*
Պիւլպիւլը
վարդին
սիրուն,
Խեւ
եղեր
չի
դահեր
ի
տուն,
Պիւլպիւ՛լ,
հերիք,
տո՛ւն
դարձիր,
Թոռմեր
է
մորճիկդ
ի
սիրուդ,
Մորճիկդ
ի
սիրուդ
թոռմեր,
Աչերն
ալ՝
քու
կարօտուդ:
*
*
*
Եկէք
ուր
կապենք
կամար,
Մենք
երթանք
Այ
Եօրկին
ի
վար,
Երթանք
Այ
Եօրկի
իյնինք,
Խօշ
կանչենք
մէտէտ
չինի
հար,
Մէտէտ
չինիզար
կնչենք,
Ուր
հանեն
մեր
աղաներն
երեւան:
*
*
*
Պաղչաս
պէմուման
եղաւ,
Չունէանք
այն
ու
կուման,
Ու՛չ
այ
ունինք,
ո՛ւչ
կուման,
Խնդրինք
շատ
ունինք
պէկուման:
*
*
*
Լեռնէ
լեռ
կանչեմ,
մանկունք,
Վարդէջուր
բերէք,
երեցայ,
Ես
վարդի
ջուրն
ի՞նչ
ընեմ,
Ես
ալ
ձեր
կրակն
երեցայ:
*
*
*
Տէրտեր
ունիմ
մէջ
սրտիս,
Չար
քարին
ըսիմ
նը
կու
լայ,
Կէնէ
չեմ
ըսեր
մարդու,
Կու
կապեմ
գօտեկս
ի
վրայ:
*
*
*
Ես
աս
գիշեր
դուրս
ելայ,
Ճնճղուկները
կը
ջլջլային,
Կոյնեցայ,
մտիկ
արի,
Իրարու
գանգատ
կանէին,
—
Եա՛ր,
եկու,
իս
գողցի
ու
տար:
—
Ինտո՞ր
գամ,
ինտո՞ր
գողնամ,
Ադ
չէօլին
ճամբան
է
դժուար:
—
Քու
գալդ
է
հազար
բարի,
Քու
գնալդ
է
դառն
ու
լեղի:
*
*
*
Ես
ալ
շաֆտալու
մորճիկ
էի,
Ապառաժ
քարերն
ի
բուսայ,
Եկին
քաշեցին,
տարին,
Իս
ալոց
պաղչա
տնկեցին,
Շէքէրն
ալ
շէրպէթ
արին,
Իս
ու
իմ
քոքը
ջրեցին,
Շէքրէն
շէրպէթն
ի՞նչ
անեմ,
Իս
իմ
վէթանը
տարէք,
Կու
կենամ
ծարաւ
'ւ
անօթի:
*
*
*
Կրակն
լա
երնուց
իջնէ,
Իմ
ու
քու
մարիկը
երէ,
Էռէջ
քու
մարիկդ
երէ,
Ուր
կարճ-արեւ
որդեկ
չի
բերէ,
Ետքն
ալ
իմ
մարիկս
երէ,
Անթալեհ
գառնուկ
չի
բերէ:
*
*
*
Խապարն
ի
մարմանդ
իջաւ,
Ծռն
ի
տերեւը
դողաց,
Ծառ,
իշտէ
տերեւդ
է
պակաս,
Ճղերուդ
շատ
օրպապ
քաղած:
*
*
*
Ինչո՞ւ
ես
գօտեպնդեր,
Գօտեպնդեր
ու
ճամբան
մտեր,
Ու՛չ
ան
ճամբուն
ճամբորդն
է
դարձեր,
Ու՛չ
ան
ճամբուն
տէրն
է
խնդացեր:
*
*
*
Քանի
մէկ
կանչես
ու
լասա,
«Իմ
ճիկէրս
ու
փորս
է
փրթած»:
Թը
կու
լաս
ու
վարդ
կուզես,
Նոր
տի
գայ
գարունն
ու
բերէ,
Թը
կու
լաս
ու
որդեկդ
կուզես՝
Ան
ացեր
ու
ալ
չի
տի
գայ:
*
*
*
Լեռնակ-լեռնակ
ձուն
եկեր,
Լեռկայ,
ուր
ձուն
չէ
եկեր,
Ան
լեռն
ալ,
ուր
ձուն
եկեր,
Նորն
եկեր
ու
հինն
է
ծածկեր:
*
*
*
Շրզուն
է
դէմ
դարին,
Ուր
կըյեր
հացն
ու
բարին,
Ձորկն
է
ձոր
նըման,
Ուր
կու
գայ
ձունը
մանէման,
Վանքն
է
Այ
Եօրկի
նըման,
Ուր
ցաթեր
է
արեւն
ի
վրան:
*
*
*
Կարմիր
չուխաւոր
հարսնուկ,
Դուն
ծովեզերն
ի՞նչ
կանես:
—
Նստեր
եմ,
ճերմակ
ծովուն,
Կու
նայիմ
կարմիր
ճամբորդիս,
Ճամբորդս
ի
ճամբէն
փրթաւ,
Քրտներ
մարմինն
արեւուն,
Ծոցին
մահրըման
առնեմ,
Ուր
ժողվեմ
շէխերն
աչերուն,
Շէխերն
աչերուն
ժողվեմ,
Կտրի
սրտիկս
թալկտելուն:
*
*
*
Պիւլպիւլն
ալ
վարդին
սիրուն,
Խեւ
եղեր
չի
դահիր
ի
տուն,
Ամառը
վրայ
վարդուն,
Ցուրտ
աշուն՝
դառնայ
ի
տուն:
*
*
*
Հա՜յ
իմ,
բարի
լուս
Աստուած,
Արթնցու
ղարիպս
ի
քնուն,
Արթնցու
ու
ժամ
ղրկէ,
Տուր
տէօվլէթ,
դառնայ
ի
տուն,
Ինչ
տիլէկ
ուզէ
նը
տուր,
Ինչ
խնդիր
ունի
նը
կատարէ:
*
*
*
Կելլեմ
ի
բարակ
ճամբէք,
Կու
նայիմ
ջրուոր
կերեւայ,
Ջրուո՛ր,
ետէ
ետ
գնա,
Ղարիպիս
պօյը
երեւայ,
Հագեր
իսկէրլէ
չուխա,
Չէ
բոնտեր,
կէօքսը
կերեւայ,
Դարձիր
ու
ետիդ
նայիր,
Փէռչէմիդ
ոլորքն
է
հոգիս:
*
*
*
Քու
երկու
ծոցին
արան,
Բուսեր
է
փնջիկ
մը
ռահան,
Չգիտեմ՝
վարդէ՞դ
առնեմ,
Թ'ռահնէդ,
ուր
հոտն
է
անուշ:
Պագիկ
մը
աչերուդ
առնեմ,
Քընծ
նուշն
ու
շէքէրն
է
անուշ,
Քընծ
նուշն
անուշ,
Քընծ
շէքէրն
անուշ,
Քընծ
օրպապին
կտիկն
է
անուշ,
Օրպապը
քու
ծառը
կու
լընի,
Պիւլպիւլը
քու
ծառը
կու
թառի,
Ես
ալ
քու
ծառդպիտէի,
Ճղերուդ
օրպապ
քաղէի:
*
*
*
Սրտիկս
սիրու
դանկիկ
Աղուորին
դուռը
կոյնելու,
Եա
զիս
առ
ծոցդ
ի
քուն,
Եա
տէստուր
տուր,
երթամ
ի
տուն:
Տէստուր
չի
կայ,
տուն
երթամ,
Սարկրտամ
օրն
ի
մըժուի
իրիկուն:
*
*
*
Պաղչիդ
պաղչեպանն
եմ
ես,
Բաց
դռնակդ
ու
առ
իս
ի
ներս,
Առ
իս
ի
ներս՝
վարդ
քաղեմ,
Հաւասով
պահեմ
ես
ի
քեզ:
ԱՊՈՒՉԵԽ
Դ/ԽԳ
*
*
*
—
Հա՜
եար,
դուն
ինչո՞ւ
կու
լաս:
—
Դուն
կերթաս,
ես
մէն
կու
մնամ,
Ցերեկն
հըլա-հըլա,
Ծով
գիշերն
ինտո՞ր
տի
մնամ:
*
*
*
Հարսնուկ
իմ
հօրուն
տունը,
Ան
կու
գայ
շատ
արմուղանով,
Ճեպէն
ու
ծոցէն
կուզեն,
Աճապ
նո՞ւռ
տայ,
թէ
խնծոր:
*
*
*
Աչերս
է
չարտախ
նման,
Մէջն
երկու
աղբար
կու
կենան,
Մեծիս
մեծ
արեւ
կըսեն,
Պզտիկին՝
արեւ
լուսնկայ:
*
*
*
Եկիք
նէ
բարով
եկիք,
Իմ
որդեկէս
խապրիկ
մի
բերի՞ք,
Խապրիկ
մի
գալուն
բերէք,
Աչքերս
լալուն
կտրի,
Իմ
սրտեկս
թալկտելուն:
*
*
*
Եկուր
քեզ
մերը
տանինք
նազերով,
Պահինք
շարէ
շար
շապիկով
'ւ
ազնիւ
լաթերով,
Եկուր
քեզ
պախճան
թաղինք,
Քու
վրադ
կարմիր
վարդերով:
*
*
*
Երթամ,
քաջ
արծիւ
լինիմ,
Գամ
թառիմ
քու
պատուհանին,
Ինչաքը
ֆիղան
անիմ,
Ֆիղանէս
քունտ
չի
տանի,
Որու
քուն
տանիտանի,
Իմ
ու
քու
քունը
չի
տանի:
*
*
*
Իմ
որդեկս
չէ
մեռեր,
Սուրբ
Յակոբ
ուխտ
է
գնացեր,
Ինչ
վարդ
կայ՝
գլխուն
դրեր,
Մանուշին
հոտուն
քնացեր:
*
*
*
Մըրզայ
լեռը
ձուն
է
եկեր,
Ես
երթամ
ուր
շուարիմ,
Փիշիտ
տակը
տեղ
արէ,
Ուր
գամ
տակը
շուարիմ,
Երբ
փեշդ
մէկդի
անես,
Ձունին
վրայ
ես
մեռանիմ:
*
*
*
Նարին
ու
թուրին
կըսեն,
Անի
մեր
պաղճան
լինի,
Նարին
ու
թուրին
կոտրտեցաւ,
Պաղուկ
ջրիկ
էր
վաթուըթեցաւ:
*
*
*
Շարուած
մարգարիտ
էիր,
Կտրեցար
կու
կուտ
եղար,
Քոյրվըտաք,
վրայ
եկէք,
Ժողվեցէք,
որ
ալ
չի
նմայ:
*
*
*
Օ՜րօ՜ր,
օ՜րօ՜ր,
կապիմ
կախօրան,
Ծառէ
ի
ծառ
շուքերն
ի
վրան,
Ծառ
շքեր,
վրայ
եկէք,
Շուք
արէք
անուն
վրան:
Դ/ԽԴ
*
*
*
Երթամ,
խաժ
կաքւուկ
լընիմ,
Գամ,
թառեմ
քու
փէնճիրէիդ,
Իժուան
ահուզար
ընեմ,
Ֆիղանէս
քունդ
չի
տանի,
Որու
քուն
տանի,
տանի,
Իմ
ու
քու
քունը
չի
տանի:
Դ/ԽԵ
*
*
*
—
Հա՜
եար,
ես
ինչո՞ւ
կու
լամ:
Դուն
կերթաս,
ես
մէն
կու
մընամ,
Ցորեկը
հըլա-հըլա,
Ծով
գիշերն
ինտո՞ր
դիմանամ:
*
*
*
Լընէի
շարէ
շապիկ,
Այա
քու
անձդ
լընէի,
Կամ
էպիւշիւմէ
տիւյմէ,
Այա
քու
բազկիկդ
լընէի,
Կամ
լաֆուռի
շալ
գօտի,
Այա
քու
մէջքդ
գրկէի,
Կամ
ջուր,
կամ
նռան
գինի,
Այաքու
խէտէհդ
լընէի,
Խէտէն
ափուցդ
առնէի,
Ցածնայի
լեզուդ
պագնէի:
ԿԱՄԱՐԿԱՊ
Դ/ԽԶ
*
*
*
Իմ
մօրս
դռնովն
օնցայ,
Իմ
մօրս
դռնակն
էր
ի
բաց,
Գլխարկս
ալ
ի
ներս
արի,
Իմ
մօրս
շունը
իս
կռուած
ու
խած,
Իմ
մարս
ալ
ի
դուրս
ելաւ,
—
Ուշտ,
անտէր,
ի՞նչ
կռուած
ու
խած,
Ատոր
ի՞նչ
խածնել
պիտի,
Ատի
մեր
կրակն
է
վառած:
ԱՊՈՒՉԵԽ-ՎԱՆՔ
Դ/ԽԷ
*
*
*
—
Լեռներ
եւ
խորան
ձորեր,
Ղարիպս
ո՞ր
ճամբէն
գնացեր:
—
Դուն
ուր
նոր
հըպա
կընես,
Ան
վաղուց
ելեր
գնացեր,
Նետիկ
մը
գոգուն
ունէր,
Էղըղնակ
մը
թեւտըկերուն:
ԱՊՈՒՉԵԽ-ԿԱՄԱՐԿԱՊ
Դ/ԽԸ.
ՄԱՀԵՐԳ
ԱԿՆԱՅ
ԱՊՈՒՉԵԽ
ԵՒ
ԿԱՄՐԿԱՊ
ԳԵՂԵՐՈՒ
ԺՈՂՈՎՐԴԵԱՆ
ԿԱՆԱՆՑ,
ԻՐԵՆՑ
ՂԱՐԻԲԻՆ
ԵՒ
ՍԻՐԵԼԵԱՑ
ՎՐԱՅ
*
*
*
Հարիկ
էիր,
իրաւ
կըսէիր,
Չառնէիր
առիկն
ի
առէն,
Առիկն
ի
առէն
ռնէիր,
Քու
որդեկդ
չար
գրողէն:
*
*
*
Ա՜
իմ
սեւ
աչեր
սուրմայ,
Բօյաջին
ո՞ւրտեղ
կու
կենայ,
Քու
եաշմաղդ
որ
սեւ
ներկեց,
Ան
գիտէ,
թէ
իր
տի
մնա՞յ:
*
*
*
Ղարիբ
մեռար,
ղարիբ
թաղեցին,
Ղարիբ
լրցին
հողիկն
ի
վրադ,
Եկին
օտար
մարեր
ի
վըրադ,
Եկին
օտար
քուրեր
ի
վըրադ:
*
*
*
Եկին
ու
վա՜յ
բերին
բերողին,
վա՜յ
բերողին,
վա՜յ
մեծցնողին,
Վա՜յ
լուսալուս
արթուն
կեցողին,
Մաղգատը
սըրտին,
ծիծը
տուողին:
*
*
*
Եամա՜ն,
եամա՜ն,
Իս
Ուսկուտար
անցուցէք,
Սեւ
ծովը
ճեղքեցէք,
Ճամբան
ցըցուցէք,
Տարէք
իմ
մօրըս
դըռնակ,
Վաղ
դրէք
պօհ
մի
լացէք,
Եարուկս
ալ
վար
իջուցէք,
Հիւսած
ծամեր
քակեցէք,
Քուրուկս
ալ
վար
բերէք,
Ծարուրծ
աչքըն
լացուցէք,
Չկան…
չեն
գար…
Անտերունչ
տարէք,
թաղեցէք:
*
*
*
Երթամ,
քաջ
արծիւ
լինիմ,
Գամ
թառիմ
քու
պատուհանին,
Ինչաքը
ֆիղան
անեմ,
Ֆիղանէս
քունըս
չի
տանի:
*
*
*
Աչերս
են
չարդախի
նըման,
Մէջքըն
երկու
աղբար
կու
կենան,
Մեծիս
մեծ
արեւ
կըսեն,
Պզտիկին՝
արեւ
լուսընկան:
*
*
*
Նուրին
ու
թուրին
կըսեն,
Անի
մեր
բաղչան
լինի,
Նուրին
ու
թուրին
կոտրտեցաւ,
Պաղուկ
ջրիկ
վաթւըթեցաւ:
*
*
*
Եկին
ու
բերին
խաբար՝
Սուրբ
Յակոբ
օտա
կը
շինէ,
Նստեր
օտային
վերեւ,
Նուշ
դրեր
շաքար
կը
ծախէ:
*
*
*
Եկու
քեզ
բաղչան
թաղենք,
Ու
մաղենք
հողդ
շարերով,
Հողիդ
վըրան
ծաղիկ
ցանենք,
Ցանկենք
կարմիր
վարդերով:
*
*
*
Սուրբ
Աստուածածնայ
ծոցէն
Մարգրիտ
մի
ինկեր,
գին
չունի,
Երնէ՜կ
գըտնողին,
Վա՜յ
էկեր
կորուսողին:
*
*
*
Եկիք
նէ
բրով
եկիք,
Իմ
որդիէսխաբրիկ
մի
բերի՞ք,
Խաբրիկ
մի
գալուն
բերէք,
Աչքերս
լալուն
կըտրի,
Սրտիկս
թալկըտելուն:
*
*
*
Իմ
որդեկս
չէ
մեռեր,
Սուրբ
Յակոբուխտ
է
գընացեր,
Ինչ
վարդ
կայ՝
գըլխուն
է
դըրեր,
Մանուշկին
հոտոյն
է
քնացեր:
*
*
*
Գընամ
ու
գընամ
կըսեմ,
Ես
կերթամ՝
«Բարով
մնա»,
կըսեմ,
Ամենքըդ
հաւասար
նսիէք,
Իմ
տեղս
խոռ
պահեցէք,
Ամենուդ
խըմածն
անուշ,
Իմինը՝
իմ
տեղս
վաթեցէք:
*
*
*
Շարուած
մարգրիտ
էիր,
Կտրեցար
կուտ-կուտ
եղար,
Քուրուըտանք,
վրայ
էկէք,
Ժողվեցէք,
որ
լ
չի
մնայ:
*
*
*
Մեռաւ,
վասիաթ
ըրաւ,
—
Զիս
ճամբուն
վրյ
թաղեցէք,
Քարըս
նշանով
դրէք,
Ցաւերս
վըրան
գըրեցէք,
Երբ
որդեկս
թագաւոր
անէք,
Աչօք
անեմ՝
դուք
նայեցէք:
*
*
*
Այս
գիշեր
ես
դուրս
ելայ,
Ողորմուկ
ձայն
մի
կու
գար,
Ցածցայ
ու
ականջ
դրի,
Իմ
որդեկիս
ձայնն
էր՝
կու
գար:
*
*
*
Տարէք
հօր
ու
մօր
դըռնակ,
Վար
դրէք,
պօհ
մի
լացէք,
Գառնուկ
մարիկը
վր
կանչեցէք,
Մարած
աչերը
լացուցէք:
*
*
*
Օտար
բաղչյին
վրայ,
Պաղ
աղբիւր,
ոսկի
լուլայ,
Տեսէ՛ք,
թէ
ինչո՞ւ
կու
լայ,
Տէրն
է
զարկեր՝
նստեր
կու
լայ:
*
*
*
Մարիկն
է
տաքուկ
հացիկ,
Ով
որ
ուտէ՝
կշտացընէ,
Հայրիկն
է
անպակ
գինի,
Ով
որ
խըմէ՝
հանգչեցընէ:
ԱՊՈՒՉԵԽ-ՇՐԶՈՒ
Դ/ԽԹ
*
*
*
Երթամ,
քաջ
արծիւ
լընիմ,
Գամ
թառիմ
քու
պատուհանիդ,
Ինչքան
ահուզար
անիմ,
Ֆիղանէս
քունդ
չի
տանի
Որու
քուն
տանի
տանի,
Իմ
ու
քու
քունդ
չի
տանի: