ՏԿԱՐԻՆ 
    
     ԻՐԱՒՈՒՆՔԸ
 
    
     * 
    
     *
  
 
    
     Երկու 
    
     ամիս 
    
     վերջ, 
    
     իրիկուան 
    
     մը 
    
     մօտ, 
    
     կայսեր 
    
     ծնունդի 
    
     տարեդարձին 
    
     օրը. 
    
     բանտին 
    
     դուռը 
    
     բացուեցաւ, 
    
     կրկին 
    
     քէօռ 
    
     Հիւսնին 
    
     կանգնեցաւ 
    
     սեմին 
    
     վրայ 
    
     ու 
    
     գոչեց 
    
     բարձրաձայն.
  
 
    
     — 
    
     Ակոբ, 
    
     Սիմոն, 
    
     Գրիգոր 
    
     հոս 
    
     թող 
    
     գան։
  
 
    
     Անկիւնէն 
    
     երեք 
    
     հայերն 
    
     յառաջեցան 
    
     դուռ 
    
     դողահար։
  
 
    
     Հիւսէյին 
    
     հատիկ 
    
     հատիկ 
    
     ըսաւ.
  
 
    
     — 
    
     Շնորհիւ 
    
     Ն. 
    
     Կ. 
    
     վեհափառութեան 
    
     անհուն 
    
     գթութեանը, 
    
     ձեր 
    
     յանցանքը 
    
     ներուած 
    
     է, 
    
     կրնաք 
    
     մեկնիլ։
  
 
    
     — 
    
     Աստուած 
    
     երկար 
    
     կեանք 
    
     տայ 
    
     մեր 
    
     փատիշահին, 
    
     մրմնչեցին, 
    
     ու 
    
     ծռեցան 
    
     մինչեւ 
    
     գետին 
    
     յարգանքով…։
  
 
    
     Քիչ 
    
     վերջ 
    
     երեք 
    
     կմախքներ 
    
     կը 
    
     հեռանային 
    
     քօնաքէն։