ՏԿԱՐԻՆ
ԻՐԱՒՈՒՆՔԸ
*
*
Երկու
ամիս
վերջ,
իրիկուան
մը
մօտ,
կայսեր
ծնունդի
տարեդարձին
օրը.
բանտին
դուռը
բացուեցաւ,
կրկին
քէօռ
Հիւսնին
կանգնեցաւ
սեմին
վրայ
ու
գոչեց
բարձրաձայն.
—
Ակոբ,
Սիմոն,
Գրիգոր
հոս
թող
գան։
Անկիւնէն
երեք
հայերն
յառաջեցան
դուռ
դողահար։
Հիւսէյին
հատիկ
հատիկ
ըսաւ.
—
Շնորհիւ
Ն.
Կ.
վեհափառութեան
անհուն
գթութեանը,
ձեր
յանցանքը
ներուած
է,
կրնաք
մեկնիլ։
—
Աստուած
երկար
կեանք
տայ
մեր
փատիշահին,
մրմնչեցին,
ու
ծռեցան
մինչեւ
գետին
յարգանքով…։
Քիչ
վերջ
երեք
կմախքներ
կը
հեռանային
քօնաքէն։