684 թուականի պատմութիւն

[ ԼԸ. Յուղարկումն Իսրայեղի եպիսկոպոսի յԱյրարատեան գաւառ ի մեծ իշխանէն Վարազ Տրդատայ առ մեծ հայրապետն Հայոց Սահակ եւ բարեպաշտ իշխանն վասն սիրոյ]
       1  Ընդ այն իսկ ժամանակս լինէր խորհուրդ բարեպաշտ իշխանին Վարազ Տրդատայ ի գործ ինչ խորհրդական եւ ի սէր արձակել զեպիսկոպոսն Իսրայէղ առ մեծ կաթողիկոսն Հայոց եւ բարեպաշտ իշխանն Այրարատեան գաւառին։ 2  Որոց մեծաւ սիրով պատուեալ ընդ յառաջ ելանէին նմա, եւ տուեալ նմա հանգիստ՝ շնորհէին նմա յամել ժամանակս ինչ ի տիեզերական աշխարհին։
       3  Եւ ի ժամանակսն յայնոսիկ բերեալ էր իշխանին եւ մեծ զաւրավարին Հայոց ի Թորդանայ՝ ի Դարանաղեաց գաւառէն, զպատուական նշխարս խոստովանողին Քրիստոսի՝ մեծին Գրիգորի բոլորովին, ամենայն ոսկերաւքն հանդերձ՝ յաշխարհն Հայոց՝ յԱյրարատեան գաւառն՝ ի Վաղարշապատ քաղաք՝ հանգուցեալ ի նորաշէն յարկս եկեղեցւոյն, զոր մեծին Ներսիսի շինեալ էր յանուն սրբոյն Գրիգորի։ 4  Ապա մեծաւ աղաչանաւք անկեալ եպիսկոպոսն Իսրայէղ առաջի կաթողիկոսին եւ զաւրավարին Հայոց՝ մաղթէր, եթէ հնար ինչ իցէ լնուլ զկարաւտանս սրտին եւ զխնդրուածս նորա ։ 5  «Տուք, ասէ, ի նշխարաց սրբոյն Գրիգորի»։ 6  Եւ նոքա ոչ առնուին յանձն, եթէ՝ «Ո՛չ երբէք ուրեք բաշխեալ են նշխարք սրբոյն Գրիգորի, եւ ո՛չ մեք ունիմք իշխանութիւն հանել մասն ի նմանէն եւ տալ քեզ»։ 7  Յայնժամ կալեալ աւգնական զդշխոյն Հեղինէ՝ զտիկինն Հայոց Մեծաց, որ եւ նա իսկ յԱղուանից նահանգէն էր, սակս այնորիկ եղեւ ձեռնտու նմա, եւ պարառաբար յարուցեալ գայր առ կաթողիկոսն եւ աղաչէր կատարել զխնդիրն, որ վասն նշխարացն։ 8  Նոյնպէս եւ զզաւրավարն Հայոց՝ զիւր տէրն, հաւանեցուցանէր տալ զնշխարսն, եթէ՝ «Տուք զբաժին իմոյ աշխարհին եւ տան հաւր իմոյ ի մեծէն Գրիգորէ եւ կատարեցէք զխնդրուածս եպիսկոպոսին, որ առաքեցաւ յիմոյ աշխարհէն, զի լցեալ նորա փափագն՝ զուարթամիտ հրաժարեալ յուղարկեսցի ի մէնջ»։ 9  Եւ մարդասիրին Աստուծոյ արկեալ ի սիրտ նոցա՝ միակամութեամբ ամենեցուն տալ մասն յաւրէնսուսոյց ծնաւտէն խոստովանողին Քրիստոսի՝ մեծին Գրիգորի։
       10  Եւ պարգեւեալ նմա զփափագելի գանձն եւ մեծարեալ մեծապատիւ շքեղութեամբ՝ յարքունեացն ընկալեալ ողջոյն, յանձն արարեալ շնորհացն Աստուծոյ՝ ճանապարհորդ լինէր ։ 11  Գային հասանէին լուսաչու փառաւք՝ անցեալ ընդ սուղ ինչ աւթեւանաւք առողջութեամբ։ 12  Բազմուրախ եւ հոգեզուարճ հասանէր յաշխարհ իւր եւ զբերեալ սրբութիւնսն հանգուցանէր յիւրում մենաստանին ի Գլխոյ վանս ։