Յաղագս
Գումանդ
Շապհոյ,
որ
մեծաւ
պարծանօք
պարծեալ
առաջի
արքային
Պարսից
Շապհոյ,
եւ
առեալ
ածէր
ի
վերայ
աշխարհին
Հայոց
իննհարեւր
հազար
զօրս.
եւ
կամ
զիա'րդ
նկուն
լինէին,
չարաչար
մերժեալ
լինէին
յաշխարհէն
Հայոց:
Եւ
եղեւ
յետ
այսորիկ
գայր
հասանէր
Գումանդ
Շապուհ,
առաքեալ
ի
Շապուհոյ
արքայէ
Պարսից
իննհարիւր
հազարաւ,
պարծեցեալ
առաջի
թագաւորին:
Եւ
գնացեալ,
գայր
հասանէր
յաշխարհն
Հայոց.
եւ
առաջնորդ
ունէր
ի
ձեռին
զՄերուժանն
վատանշան,
որ
էր
յԱրծրունեաց
տոհմէն
յերկրէն
Հայոց:
Ապա
գայր
հասանէր,
եւ
զեղծ
գտանէր
զսահմանապահսն`
որք
պահէին
զսահմանս
Հայոց:
Ապա
լցան
սփռեցան
ծաւալեցան
ընդ
ամենայն
երկիրն
Հայոց,
աւար
առնուլ
քանդել
աւերել
զերկիրն
ամենայն
Հայոց
աշխարհին:
Ապա
կազմէր
պատրաստէր
Վասակ
զօրավարն
Հայոց,
հասանէր
անկանէր
ի
վերայ
արքայագնդին.
եւ
նախ
զԳումանդ
Շապուհն
սպանանէր:
Եւ
ապա
ընդ
ցիրն
ասպատակ
սփռեալ
հայացիքն,
զամենայն
զօրսն
Պարսից
կոտորեալ,
անմի
արարեալ
սպառեցին:
Բայց
միայն
չարագործն
Մերուժանն
միաձի
ճողոպրեալ,
փախչէր
անկանէր
յերկիրն
Պարսից: