Յաղագս
Սուրենայ
պարսկի,
որ
յետ
Զըկայն
եւս
եկն
ի
պատերազմն.
եւ
նա
ի
բուռն
անկեալ
Վասակայ,
հանդերձ
իւրովք
զօրօքն
սատակեցաւ:
Եւ
եղեւ
յետ
մահուն
Զըկայ,
Սուրէն
պարսիկ
խաղաց
ի
թագաւորէն
Պարսից
Շապհոյ.
վաթսուն
բիւրու
եկն
եհաս,
տալ
պատերազմ
ընդ
թագաւորին
Հայոց
Արշակայ,
եւ
առաջնորդ
ունէր
զՄերուժանն:
Ապա
ժողովեաց
զամենայն
զօրս
նախարարացն
Վասակ
սպարապետն
Հայոց.
ելանէր
ի
գիշերի
անկանէր
ի
ներքս
ի
ղակիշն
ի
հետիոտս,
սուսեր
ի
ձեռն
տասն
հազարաւ
ընտիր
ընտիր
արամբք:
Առ
հասարակ
կոտորէին
հարկանէին
եւ
սատակէին
զզօրսն
Պարսից.
եւ
ձերբակալ
առնէին
զՍուրէն
պարսիկ,
եւ
ածէին
զնա
առ
արքայն
Արշակ:
Ապա
հրաման
տայր
քարակոշկոճ
առնել
զնա:
Բայց
Մերուժանն
ապրէր
փախստեայ: