Յաղագս
թէ
զիա'րդ
միաբան
համօրէն
աշխարհօրէն`
որ
միանգամ
մնացեալք
յաշխարհին`
ժողովէին
առ
Ներսէս
կաթողիկոսն
Հայոց,
եւ
զբողոք
հարկանէին
առաջի
նորա,
եւ
ձեռնթափ
լինէին,
եւ
թողին
ի
ձեռաց
զիւրեանց
թագաւորն
Արշակ:
Ապա
ժողովեցան
մարդիկ
ամենայն
աշխարհին
իշխանութեանն
թագաւորութեանն
Հայոց,
եւ
եկին
առ
մեծ
եպիսկոպոսապետն
Հայոց
Ներսէս,
մեծամեծք
նախարարք
կուսակալք
կողմակալք
գաւառատեարք
գործակալք
եւ
դասապետք
շինականաց:
Ի
մի
վայր
եկեալ
ժողովեցան,
խօսել
սկսան
ընդ
Ներսիսի
եւ
ասեն.
Դու,
տէր,
քեզէն
գիտես,
զի
այս
երեսուն
ամ
է
թագաւորին
մերոյ
Արշակայ,
զի
ոչ
մի
ամ
մեզ
հանգիստ
ոչ
եղեւ
ի
պատերազմէ.
եւ
համակ
սրով
եւ
սուսերօք
եւ
ի
սլաքս
եւ
ի
տէգս
նիզակաց
զքրտունս
երեսաց
մերոց
ջնջեցաք:
Եւ
արդ
ոչ
կարեմք
այսմ
զժոյժ
ունել.
եւ
ոչ
այլ
կարեմք
տալ
ճակատս.
զի
լաւ
է
մեզ`
թէ
ծառայեսցուք
մեք
թագաւորին
Պարսից
որպէս
ընկերքն
մեր
արարին,
զի
թողին
զնա
եւ
գնացին
առ
թագաւորն
Պարսից.
եւ
մեք
սոյնպէս
առնելոց
եմք,
զի
ոչ
այլ
եւս
կարեմք
կռուել:
Թէպէտ
իցէ
թագաւորին
Արշակայ
կռուել
ընդ
Շապհոյ,
Վասակաւ
եւ
Անդուկաւ
աներաւ
իւրով
տացէ
պատերազմ.
այլ
յայսմիկ
Հայոց
աշխարհէս
եւ
ոչ
մի
այր
ոչ
ոք
է
երթալոց
ի
թիկունս
օգնականութեան
նորա:
Նմա
եթէ
պէտ
իցէ,
տացէ
պատերազմ,
թէ
պէտ
մի'.
մեր
թողեալ
զնա`
մեզ
չէ
փոյթ:
Իսկ
սուրբն
Ներսէս
խօսէր
ընդ
նոսա
որպէս
օրէն
էր,
եթէ
տեսէք
եւ
քաջ
զմտաւ
ածէք
եւ
յիշեցէք
զբանն
տեառն
պատուիրանին
միաբանութեամբ,
որպէս
պատուիրեացն
ծառայից`
հնազանդ
կալ
տէրանց
իւրեանց:
Զի
ամենեքեան
դուք
աւադիկ
կայք
եւ
վկայէք,
մանաւանդ
զի
ամենեքեան
դուք
կեցեալ
էք
յազգէդ
արշակունոյ.
ոմանք
ի
ձէնջ
գաւառատեարք
լեալք
ի
նոցանէն,
եւ
ոմանք
մեծամեծք
աշխարհաց,
ոմանք
աւագ
աւագ
աւանաց
գեղից
եւ
գանձուց
տեարք
լեալ
էք,
եւ
պէսպէս
դաստակերտացն:
Զի
թէպէտ
եւ
առ
արարիչն
Աստուած
յանցաւոր
իցեն
պեղծ
ազգն
Արշակունեաց,
սակայն
զձեզ
կեցուցեալ
զամենեսեան
եւ
յաղբոյ
թօթափեալ
է,
զոմն
գործով,
զոմն
պատուով,
զոմն
իշխանութեամբ,
զոմն
գործակալութեամբ:
Զի
թէպէտ
եւ
առ
Աստուած
մեղաւոր
է
Արշակ
արքայ,
եւ
պարտական
է
տոկոսեաց
արարչին
իւրոյ`
առ
ի
տանել
նմա
վրէժս,
սակայն
Աստուած
վասն
բազում
եւ
անչափ
մարդասիրութեան
իւրոյ`
խնայեաց
ի
նա,
եւ
վասն
նորա
ի
ձեզ:
Եւ
դուք
աւադիկ
կամիք
անկանել
հեթանոսաց
ի
ծառայութիւն,
եւ
կորուսանել
զկեանս
ձեր
յԱստուծոյ,
եւ
մերժել
զբնակ
տեարսն
ձեր`
զորս
տուեալ
է
ձեզ
յԱստուծոյ,
եւ
օտար
տերանց
ծառայեալ,
եւ
նոցին
անաստուած
կրօնիցն
ցանկալ:
Բայց
լաւ
լիցի
ձեզ
զնոյն
սիրել
եւ
յանձն
առնուլ,
եւ
նմին
հաւանել,
եւ
ոչ
մերժել
յանձանց
ձերոց
զարարչապաշտ
թագաւորն:
Զի
թէ
բեւր
չար
իցէ
Արշակ,
սակայն
աստուածապաշտ
է.
եւ
եթէ
մեղաւոր
եւս
իցէ,
սակայն
թագաւոր
ձեր
է.
որպէս
եւ
դուքդ
ասացէք
առաջի
իմ,
թէ
այսչափ
ամք
են`
զի
մարտեայք
եւս
ի
վերայ
անձանց
ձերոց
եւ
հոգւոց,
ի
վերայ
աշխարհի,
ի
վերայ
կանանց
եւ
որդւոց
ձերոց:
Եւ
որ
մեծն
է
քան
զամենայն,
ի
վերայ
եկեղեցեաց
ձերոց,
ի
վերայ
ուխտի
հաւատոց
ձերոց,
զոր
ունիմք
ի
տէր
մեր
Յիսուս
Քրիստոս.
եւ
համակ
տէր
ետ
ձեզ
յաղթութիւն
անուան
իւրոյ:
Եւ
արդ
կամիք
փոխանակ
Քրիստոսի
արարչին
ձերոյ`
ծառայել
ձեզ
անաստուածն
մոգութեան
անօրինացն
եւ
նոցուն
պաշտօնէիցն,
ի
թողուլ
նախ
զարարիչն
մեր
եւ
զնորուն
պատուիրանս`
զոր
պատուիրեաց
ձեզ,
միամիտ
կալ
առ
տեարսն
մարմնաւորս`
զորս
նորայն
արարեալ
է.
գուցէ
բարկացեալ
տէր
Աստուած
ձեր,
եւ
խլիցէ
զձեզ
արմատաքի,
եւ
մատնեսցէ
զձեզ
հեթանոսացն
ի
չար
ծառայութիւն
ստրկութեանն
մինչեւ
յաւիտեան,
եւ
ոչ
երբէք
բարձցի
լուծն
ծառայութեան
ի
ձէնջ:
Եւ
բողոքէք
դուք
առ
տէր,
եւ
նա
ոչ
լսիցէ
ձեզ.
վասն
զի
անձամբ
անկանիք
դուք
ի
ծառայութիւն
հեթանոս
տերանց
եւ
անաստուած
անգէտ
մարդկան,
ի
ձեռս
հեթանոս
արանց
տերանց
խստասրտաց.
եւ
բազում
չարի
դիպեալ
ելանիցէ
առաջի
ձեր,
եւ
ոչ
կարիցէք
ճողոպրել
յայնմանէ:
Իսկ
նոքա,
որ
միանգամ
էին
ի
մի
վայր
ժողովեալ,
զաղաղակ
հարկանէին.
քարոզ
կարդացեալ`
միմեանց
ձայն
առնէին,
շփոթէին
ամբոխէին,
եւ
ասէին.
Հա'պա
գնասցուք,
ասեն,
սփռեցարուք
յիւրաքանչիւր
տեղիս,
զի
այդմ
բանից
մեք
ինչ
ոչ
կամիմք
լսել:
Սփռեցան
յիւրաքանչիւր
տունս
իւրեանց:
