Պատմութիւն Հայոց

Յաղագս Շապհոյ արքայի, թէ զիա'րդ յայնմ ժամանակի լռեցոյց զպատերազմ տալ ընդ Արշակայ Հայոց թագաւորին, եւ մեղեխանօք առ ինքն կոչէր ի հաշտութիւն:

Ապա Շապուհ արքայ Պարսից մեծաւ աղաչանօք եւ պատարագօք եւ հրովարտակօք եւ սիրով զԱրշակ առ ինքն կոչէր, զի յայնմ հետէ արասցեն ի մէջ իւրեանց սէր եւ խաղաղութիւն եւ բարեկամութիւն մեծ: Իսկ Արշակ արքայ թէպէտ պատերազմ կամէր տալ, այլ ոչ կամէին յանձն առնուլ այսմիկ ամենայն զօրքն աշխարհին Հայոց: Ապա թէ կամաւ կամաւ` թէ ոչ կամաւ, սակայն եդ սիրտ խոնարհութեամբ հրովարտակս առ Շապուհ արքայ Պարսից, որպէս վայելէ ծառայի առ տէր իւր, տալ: Եւ առաքէր յիւրմէ նմա պատարագս հաշտութեան: