Ճերմա՛կ աղջիկ, ինծի կ՚ըսես,
Ականջս ի վար,
Որ ըլլաս փոքր իմ սիրահա՛ր
Տըրտումերես։
Եղի՛ր։ Միայն թէ կը լըսե՞ս
Ողբն անտառին…
Հովերն աշնան անկէ առի՜ն
Երազն իր վէս.
Իմ սիրտս է ճի՛շտ անտառին պէս… ։
Չունե՞ք հաշիւ` գրանցուէք