ԱՆՀՈՒՆԸ
Իրիկնամուտ։
Աշուն
է։
Հիւանդ
երկինք
մ՚արիւնոտ։
Ճամբան՝
երկար
ու
դըժնէ։
Կը
քալես
լուռ,
վէս,
թախծոտ։
Ուռենի
մը
արցունքոտ
Վրադ
տերեւ
կը
ձիւնէ.
Երբ
կը
կենաս
անոր
մօտ՝
Բան
մը
սըրտէդ
կը
մտնէ
-
Այնպէ՜ս
անոյշ,
մութ,
հեւքոտ.
Ու
կը
ժպտիս
-
Անհո՛ւնն
է…
։