Ամարանոց Բիւզանդեան

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա

  153

՚Ի կարգի բազկաց ` Ռումէլի մասին,

զՏէֆթէրտար պուռնին ` տեսի առաջին,

նախ տուն Տէֆթէրտար ` համարակալին,

ապա փոխադրեալ ` յարքայականին:

154

Բընակ ՚ի նախնումն ` չուոց արքային,

ընտանեօք հանդերձ ` այլ կիսով մասին,

անձուկութիւն վայրաց ` բընակարանին,

արգել զյաճախումն ` գընացից նորին:

155

Ծարաւիդ հողմոյ ` փոյթ տո ' ւր նաւակին,

՚ի սոյն վերբերիլ ` վայր հողմարանին,

ա ' ստ գանձ հիւսիսոյ ` ամբարեալ պահին,

ընդ առաջ ելեալ ` ըզքեւ պարուրին:

156

Տեսեալ զհեշտալեաց ` տեղիս ստորին,

յամել խնդրէիր ` կալ նոցին զընին,

այլ աստ վայելեալ ` զսիւք քաղրագունին,

ըզնոցունց ` ծանեար ` զվիճակ ստորին:

157

Իմաստնոյ է գործ ` յամենայն մասին,

չընտրել ինչ նախ քան ` ըզքննել իրին,

տե ' ս ըստ բոլորին ` լո ' ւր ըզբընաւին,

ապա որոշեա '` զայս կամ զայն անձին:

158

Մինչչեւ ես հասեալ ` յայս պարոյր բազկին,

մի ' կարծեր ըզքեզ ` յամարանոցին,

մինչեւ ցաստ խաղայ ` այն քո ցանկալին:

զորոյ դու խնդրես ` ըզշունչ ցօղագին:

 

159

Լուայ զդըղրդիւն ` բազմութեան խմբին,

ա կուտեալ ՚ի շինուած ` նորոյ պալատին,

անագան ծանեաւ ` ընտրութեան ոգին,

զհեշտութիւն տեղւոյս ` զվաղուց ընտրելին:

160

Այս բազուկ փակէ ` զտեսիլ նեղուցին,

յաչաց բընակչաց ` մեծի բիւզանդին,

փակէ եւ վանէ ` զընթացս յորձանին,

չըբերիլ յիւր կողմ ` Ուռումէլիին:

161

Յորմէ կոչեցաւ ` առ յունականինե,

Բանալի անուամբ ` Գըլիտիօնին,

որք ՚ի գլուխ սորա ` պատուեալ պաշտէին,

բ զոմըն անծանօթ ` Ծովոյ Ծերունին:

162

գ Անդ էր մենաստան ` Տարասիոսին,

մեծի քաղաքի ` վեհ պատրիարգին:

որոյ սրբասնեալ ` պատուական մարմին,

՚ի Վենետիկեան ` փոխեալ քաղաքին:

ա Զնախնի պալատն որ կայր անդէն, քանդեալ ՚ի հիմանց, շինել սկսան յամին 1793 պալատ նոր մեծաշուք. ՚ի բնակութիւն դստեր սուլդան Համիտի:

բ Դիոնես, բերեէ առ Ճիլլիոսի Բ. 10. զզանազան կարծիս վասն այսր Ծերունւոյն. նոյն Դիոնես, մերձ ՚ի սար Ծերունւոյն դնէ զտեղին Բառավոլոս, ուր սաստիկ են ընթացք ջուրց, որ երեւի լինել Դրնագճի պուռնին:

գ Նախնիք դնեն զայս մենաստան ՚ի նեղուցին, իսկ Անդրէաս Տանտուլոս վենետկեցին պատմօղ փոխադրութեան մարմնոյն ` դնէ որոշակի ՚ի սարաւանդակին կոչեցեալ Քիլետրօ. որ է աղաւաղեալ Գլիտիօն անուան: Վասն Տարասիոսի շինելոյ զայս մենաստան ` կոչեցաւ յանուն նորա, ուր եւ թաղեցաւ. այլ նուիրեալ էր յանուն ամենայն մարտիրոսաց, որպէս դնէ Իգնատիոս սարկաւագ ՚ի վարս Տարասիոսի: Միքայէլ կայսր եւ Պրոկոպիա թագուհին ` արծաթապատ յօրինեցին զգերեզման նորին Տարասիոսի ` որպէս պատմէ Թէոփանէս: Յետ ժամանակաց ՚ի ձեռն քահանայի ուրումն եղեւ գիւտ մարմնոյ սորա, որոյ ընդ վենետիկեան վաճառականս գնացեալ յայն կողմն, եւ ՚ի գաղտնի տեղւոջ եկեղեցւոյն մենաստանի ( որ անբնակ էր յայնժամ ), գտեալ եւ բարձեալ ՚ի նաւ, բերեալ հանգուցին ՚ի վենետիկ, յեկեղեցւոջ կուսանաց մենաստանի սրբոյն Զաքարիայի. յորում կային յայնժամ ոգիք 200: