«Մրրկայոյզ կայծոռիկներ» եւ «Փուշի ակօսներ» տետրերից

ՍԻՐՈՅ ՎԱԶՔ

Երեք տարի, յոյսով լեցուն, ես անձկաւ
Սիրոյ ճամբէն փուշերու մէջ քալեցի.
Արիւնեցան ոտքերս եւ կուրծքս հալեցաւ,
Բայց անէծք մ’իսկ չելաւ բերնէս դէպ քեզի:

Սէրէն ամէն բան յաղթըւած` ինձ լուծեց
Իր արգելքը: Լանջքիս առջեւ փըշրեցան.
Տեղի տըւին տառապանքի ժայռեր մեծ,
Սակայն նորէն չը լըմընցա՜ւ այն ճամբան:

Թասուն սըրտով ա՛լ նըստեցայ, եւ մէկէն
Անյուսութեամբ մը հաւատքս, ո՛հ, ծայրէ ծայր
Ըսքողուեցաւ: Տեսնըւեցար այն ատեն`
Նայուածքներովդ հեգնող եւ ըսիր` յոգնեցա՞ր: