ԹՈՄԱ ԳԵՄԲԱՑԻ: ՀԱՄԱՀԵՏԵՒՈՒՄՆ ՔՐԻՍՏՈՍԻ. Թարգմ. ` Յովհաննէս Կոստանդնուպօլսեցու: Հռոմ, տպ. Ուրբանեան, 1674:

ՀԱՏՎԱԾ «ԲԱՆ ԱՌ ՍՐԲՈՒՀԻ ԱՍՏՈՒԱԾԱԾԻՆ» թարգմանչի նախաբանից. Ըստ որում եւ Թօմայն Գեմբեան հեղինակն այսորիկ գրեան, որ ըստ տուն տւութե[ան] ազդողականի իւրում խղճմտանի վայելչայարմարիւք եւ հոգեշօշափիւք ոճովք վաղուրեմն արտադրեաց զսոյն, Զոր տեսեալ Պարոն Գասպարի ճուղայեցւոյ, որդւոյ Խօճայ Սահրատի, թախանձանօք խնդրեաց յինէն թարգմանել զնոյնն ի մերն բարբառ... միջնորդեա յերկնից զառողջութի[ւն] եւ զաջողութի[ւն] Պարոն Գասպարի խնդրողի սորին եւ ընտանեաց նորին, եւ զհանգիստ յաւիտենական հոգւոյ հօր նորին Խօճայ Սահրատին, իսկ եւ ինձ թշվառեցելոյս զուղղութիւն վարուց, զի քոյ եմ ես յաւիտեան:

Անարդիւն ծառայ Յոհաննէս բուզանդեան չնչին քահանայ:

ՀԱՏՎԱԾ «ԱՌ ԸՆԹԵՐՑՕՂՍ ՏՐԱԿ»-ԻՑ`

... Վասնորոյ զկնի այլոց երից գործակաց արտադրելոց, գտի զգրգիկս զայս համահետեւմանն Ք[րիստոս]ի, որ է մինն ի բազմաց առաքինեաց եւ հոգեւորաց գրեանց ի մէջ լաթինացւոց, զոր եւ տեսի գոլ թարգմանեցեալ ի յոքունս բարբառս այսինքն ի յունականն ի յարաբականն, ի յիսպանական, յիտալականն, եւ ի փօլօնականն եւ յայլս, եւ շարժեցեալ ի նախանձ զբուռն արկի ի լոյս ածել զնոյնն, զօր եւ նպաստութ[եամ]բ միշտ կուսին Մարիամու եւ աղօթիւք հօրն Սրբոյն Գրիգորի լուսաւորչին աւարտեցի, յամ տ[եառ]ն, 1670 ամսեանն մարտին աւուր առաջնում:

ՅՈՎՀԱՆՆԷՍ ԿՈՍՏԱՆԴՆՈՒՊՕԼՍԵՑԻ. ՀԱՄԱՌՕՏՈՒԹԻՒՆ ՃԱՐՏԱՍԱՆԱԿԱՆԻ ԱՐՀԵՍՏԻ. Մարսել, տպագր. Սողոմոն, Լեւոնեանի, տպ Ս. էջմիածնի եւ Ս. Սարգսի, 1674:

154-րդ ԷՋԻ ՓՈՔՐԻԿ ՈՏԱՆԱՒՈՐԸ`

Եւ (ես) Մատթէոսս Յօհաննիսեան.

որ ի գեղջէ եմ Վանանդեան.

եղէ բարդօղ փոքրս գրգկան: